Friday, 9 June 2017

ಕುಮಾರವ್ಯಾಸನೂ ಚಿತ್ರರಂಗವೂ

ಈ ಪ್ರಯತ್ನದೊಂದಿಗೆ ನನ್ನ "ಹಳಗನ್ನಡ ತಲೆಹರಟೆ"ಯ trilogy ಪೂರ್ತಿಯಾಗುತ್ತಿದೆ. "ಸದ್ಯ, ಈಗಲಾದರೂ ಮುಗಿಯಿತಲ್ಲ", ಅಂತ ನೀವು ನಿಟ್ಟುಸಿರು ಬಿಡಬಹುದು, "ಆಗಲೇ ಮುಗಿಯಿತೇ ? ಇದು ಶುರುವಾದದ್ದೇ ಗೊತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ" ಅಂತಂದು ಗಹಗಹಿಸಿ ನಗಬಹುದು.
ಕನ್ನಡದ ಮಾಸ್ ಚಿತ್ರಗಳನ್ನೂ ಕುಮಾರವ್ಯಾಸನನ್ನೂ ಬೆಸೆಯುವ ಪ್ರಯತ್ನ ಈ ಸಲ.
ನಮ್ಮ ಹೀರೋಗಳು ತಮ್ಮನ್ನು ತಾವೇ ಬಾಕ್ಸ್ ಆಫೀಸ್ ಸುಲ್ತಾನ , ಆರಡಿ ಕಟೌಟು , ಪವರು , ನಂದೇ ಹವಾ ಅಂತೆಲ್ಲಾ ಹೇಳಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರಷ್ಟೇ. ಇದಕ್ಕೆ ನಮ್ಮ ಮಾಸ್ ರೈಟರ್ ಗಳು ಸ್ಪೂರ್ತಿ ಪಡೆಯುವುದಾದರೆ ನಮ್ಮ ಕುಮಾರವ್ಯಾಸನಿಂದಲೇ ಪಡೆಯಬಹುದು.
ಆತ ತನ್ನ ಕಾವ್ಯ ರಚನಾ ಕ್ರಮದ ಬಗ್ಗೆ ಬರೆಯುವುದು ಹೀಗೆ :
ಹಲಗೆಬಳಪವ ಪಿಡಿಯದೊಂದ
ಗ್ಗಳಿಕೆ ಪದವಿಟ್ಟಳುಪದೊಂದ
ಗ್ಗಳಿಕೆ ಪರರೊಡ್ಡವದ ರೀತಿಯ ಕೊಳ್ಳದಗ್ಗಳಿಕೆ|
ಬಳಸಿಬರೆಯಲು ಕಂಠಪತ್ರದ
ವುಲುಹುಗೆಡದಗ್ಗಳಿಕೆಯೆಂಬೀ
ಬಲುಹು ಗದುಗಿನ ವೀರನಾರಾಯಣನ ಕಿಂಕರಗೆ||
ಹಲಗೆಬಳಪವ ಪಿಡಿಯದೊಂದಗ್ಗಳಿಕೆ - ಈಗಿನ ಭಾಷೆಯಲ್ಲಿ ಹೇಳುವುದಾದರೆ, ಡ್ರಾಫ್ಟ್ ವರ್ಷನ್, ವರ್ಷನ್ ಒನ್ ,ವರ್ಷನ್ ಟೂಗಳನ್ನೆಲ್ಲಾ ಬರೆದವನೇ ಅಲ್ಲ ನಮ್ಮ ಕವಿ, ಹಲಗೆ, ಬಳಪ ಇವೆಲ್ಲ ಬೇಕಾಗುವುದು ಯಾರಿಗೆ ? ತೋಚಿದ್ದನ್ನು ಡ್ರಾಫ್ಟ್ ಆಗಿ ಬರೆದು, ಉಜ್ಜಿ ಮತ್ತೆ ಬರೆಯುವವರಿಗೆ, ನಮ್ಮದು ಹಾಗೆಲ್ಲ ಮಾಡುವ ಸೀನೇ ಇಲ್ಲ ಅನ್ನುತ್ತಾನೆ ಕವಿ.
ಪದವಿಟ್ಟಳುಪದೊಂದಗ್ಗಳಿಕೆ - ಹಲಗೆ ಬಳಪವೇ ಹಿಡಿಯದ ಪುಣ್ಯಾತ್ಮ ಇನ್ನು ಇಟ್ಟ ಪದಗಳನ್ನು ಅಳಿಸುತ್ತಾನೆಯೇ ? ಕುಮಾರವ್ಯಾಸನ ಕೀಬೋರ್ಡಿಗೆ backspaceನ ಅಗತ್ಯವೇ ಇರಲಿಲ್ಲವಂತೆ.
 ಪರರೊಡ್ಡವದ ರೀತಿಯ ಕೊಳ್ಳದಗ್ಗಳಿಕೆ - ಇಷ್ಟು ಅಗ್ಗಳಿಕೆಗಳು ಇರುವ ಆಸಾಮಿ ಅವರಿವರು ಬರೆದದ್ದನ್ನು ಕಾಪಿ ಪೇಸ್ಟ್ ಮಾಡುತ್ತಾನೆಯೇ ? ಊಹೂಂ . ಪರರ ರೀತಿಯನ್ನು ಅನುಕರಣೆ ಮಾಡುವವನಲ್ಲ ಆತ .
ಬಳಸಿಬರೆಯಲು ಕಂಠಪತ್ರದವುಲುಹುಗೆಡದಗ್ಗಳಿಕೆ - ತಾಳೆಗರಿಯ ಮೇಲೆ stylusನ ತರದ ಆ ಕಾಲದ ಲೋಹದ ಪೆನ್ನಿನಲ್ಲಿ ಬರೆದರೆ (ಕೆತ್ತಿದರೆ) ಕರಕರ ಕರ ಅಂತ ಶಬ್ದವಾಗುತ್ತಿತ್ತು. ಆ ಶಬ್ದ ಕಂಠಪತ್ರದ ಉಲುಹು. ನಮ್ಮ ಬೆಂಗಳೂರಿನಲ್ಲಿ ನಿಲ್ಲದ ವಾಹನಗಳ ಹಾರ್ನಿನಂತೆ, ಈ ಕರಕರ ಶಬ್ದವೂ ನಿಲ್ಲುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲವಂತೆ, ಸ್ವಲ್ಪ ತಡೆದು, ತಲೆ ತುರಿಸಿ, ಇನ್ನು ಏನು ಕೊರೆಯೋಣ ಅಂತ ಯೋಚಿಸಿ ಬರೆಯುವವರಾದರೆ ನಿಲ್ಲಿಸಿ ಬರೆಯಬೇಕು. ಕುಮಾರವ್ಯಾಸನದ್ದು ಅಲ್ಲೇ ಡ್ರಾ, ಅಲ್ಲೇ ಬಹುಮಾನ ಕರಕರ ಸದ್ದು ಕೇಳಿ ಸುಸ್ತಾಗಿ ನಿಲ್ಲಿಸಿಯಾನೇ ಹೊರತು, ತಲೆಯಲ್ಲಿ ಸರಕು ಖಾಲಿಯಾಗಿ ನಿಲ್ಲಿಸುವ ಪ್ರಮೇಯವೇ ಇಲ್ಲ .

ಇಷ್ಟಾಗಿ ನಮ್ಮ ಪುನೀತು , ಶಿವಣ್ಣ ನಾವು ರಾಜಕುಮಾರರ ಮಕ್ಕಳು ಅನ್ನುವಂತೆ , ಸುದೀಪ್ ವಿಷ್ಣುವರ್ಧನರ ಉತ್ತರಾಧಿಕಾರಿಯಾಗಿರುವ ಹಾಗೆ ಕುಮಾರವ್ಯಾಸ ವೀರನಾರಾಯಣನ ಅಭಿಮಾನಿ, ವೀರನಾರಾಯಣನೇ ಹೇಳಿ ಬರೆಸುತ್ತಿದ್ದಾನೆ ಎಂಬ ಭಾವ ಕವಿಯದ್ದು.
ಇನ್ನು ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ಹೀರೋವನ್ನು ಹುಲಿ ಸಿಂಹಗಳಿಗೆ ಹೋಲಿಸಿ ಹಾಡಿ ಹೊಗಳುವ ಬಿಲ್ಡಪ್ಪು ಉಂಟಷ್ಟೇ, ಕುಮಾರವ್ಯಾಸನ ಬಿಲ್ಡಪ್ಪು ಒಂದನ್ನೂ ನೋಡಿಬಿಡೋಣ. ಅಭಿಮನ್ಯು ಚಕ್ರವ್ಯೂಹದ ಕಡೆಗೆ ಹೊರಟಾಗ, ದೊಡ್ಡ ದೊಡ್ಡವರ ಜೊತೆ ಈ ಬಚ್ಚಾ ಏನು ಮಾಡಿಯಾನು ಎಂಬ ಶಂಕೆ ಬಂದಾಗ ಅಭಿಮನ್ಯು ಹೇಳುವುದು ಹೀಗೆ :
ಬವರವಾದರೆ ಹರನ ವದನಕೆ
ಬೆವರ ತಹೆನವಗೆಡಿಸಿದರೆ ವಾ
ಸವನ ಸದೆವೆನು ಹೊಕ್ಕಡಹುದೆನಿಸುವೆನು ಭಾರ್ಗವನ
ಜವನ ಜವಗೆಡಿಸುವೆನು ಸಾಕಿ
ನ್ನಿವರವರಲೇನರ್ಜುನನು ಮಾ
ಧವನು ಮುನಿದೊಡೆ ಗೆಲುವೆನಂಜದೆ ರಥವ ಹರಿಸೆಂದ
ಬವರವಾದರೆ ಹರನ ವದನಕೆ ಬೆವರ ತಹೆನು- ನಮ್ಮ ನಿಮ್ಮಂತವರಾದರೆ ಸಿಲ್ಕ್ ಬೋರ್ಡಿನ ಟ್ರಾಫಿಕ್ಕಿಗೇ ಬೆವರಿಳಿಸುವವರು . ಹರ ಹಾಗಲ್ಲ , ಆತ ಹೇಳಿಕೇಳಿ ಮೂರನೇ ಕಣ್ಣಿರುವವನು, ಬ್ರಹ್ಮಾಂಡವನ್ನೇ ಸುಡಬಲ್ಲ ಕಣ್ಣು ಅದು (ಈ ಶಿವ ಬೇಸಗೆಯಲ್ಲಿ ಮಂಗಳೂರಿಗೆ ಬಂದಿದ್ದರೆ ಬೆವರುತ್ತಿದ್ದನೋ ಏನೋ ಆ ಮಾತು ಬೇರೆ), ಆದರೆ ಅಂತಹಾ ಕಣ್ಣಿದ್ದೂ ಹರ ಬೆವರುವವನಲ್ಲ, ಅಂತಹಾ ಕೂಲ್ ವ್ಯಕ್ತಿಯ ಮುಖದಲ್ಲಿ ಬೆವರಿಳಿಸುತ್ತೇನೆ ಅನ್ನುತ್ತಾನೆ ಅಭಿಮನ್ಯು. ಇಂದ್ರ , ಭಾರ್ಗವ ಯಾರು ಬಂದರೂ ಚಚ್ಚುವುದೇ .
ಜವನ ಜವಗೆಡಿಸುವೆನು - ಜವ ಅಂದರೆ ಯಮ ಅಂತಲೂ ಆಗುತ್ತದೆ , ವೇಗ, ರಭಸ ಅಂತಲೂ ಅರ್ಥ . ಯಮನಿಗೇ, "ಈ ಹುಡುಗ ಏನು ಫಾಸ್ಟ್ ಅಪ್ಪಾ" ಅನಿಸುವಂತೆ ಮಾಡುತ್ತೇನೆ. ಇದು ಅಭಿಮನ್ಯುವಿನ ಪ್ರತಾಪ .

ಕೊನೆಯದಾಗಿ, ತನ್ನ ಕೃತಿ ಹೇಗಿದೆ ಅಂತ ಕುಮಾರವ್ಯಾಸ ಹೇಳುವ ಮಾತು :
ಅರಸುಗಳಿಗಿದು ವೀರ ದ್ವಿಜರಿಗೆ
ಪರಮ ವೇದದ ಸಾರ ಯೋಗೀ
ಶ್ವರರ ತತ್ವವಿಚಾರ ಮಂತ್ರಿಜನಕ್ಕೆ ಬುದ್ಧಿಗುಣ
ವಿರಹಿಗಳ ಶೃಂಗಾರ ವಿದ್ಯಾ
ಪರಿಣತರಲಂಕಾರ ಕಾವ್ಯಕೆ
ಗುರುವೆನಲು ರಚಿಸಿದ ಕುಮಾರವ್ಯಾಸ ಭಾರತವ
ಇದು ನಮ್ಮ ಗಾಂಧಿನಗರದ ಮಾಸ್ ಚಿತ್ರಗಳ ನಿರ್ಮಾಪಕರಿಗೆ ಸಿಕ್ಕಿದರೆ ಅವರಿಗೆ ಹೇಗೆ ಕಾಣಬಹುದು ? ಹೀಗೆ :
ಅರಸುಗಳಿಗಿದು ವೀರ - ಇಲ್ಲಿ ನಂ ಅಪ್ಪುದು ಒಂದು ಸಕ್ಕತ್ ಫೈಟ್ ಬರುತ್ತೆ.
ದ್ವಿಜರಿಗೆ ಪರಮ ವೇದದ ಸಾರ - ಇಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ಯೋಗರಾಜ ಭಟ್ರು ಬರೆದಿರೋ ಓತ್ಲಾ ವೇದಾಂತ ಸಾಂಗು ಬರುತ್ತೆ , ಹರಿಕೃಷ್ಣ ಇಲ್ಲಾ ಟಿಪ್ಪು ಹಾಡ್ತಾರೆ
ಯೋಗೀಶ್ವರರ ತತ್ವವಿಚಾರ ಮಂತ್ರಿಜನಕ್ಕೆ ಬುದ್ಧಿಗುಣ - ಫ್ಯಾಮಿಲಿಗೆ ಒಂದೊಳ್ಳೆ ಮೆಸೇಜ್ ಕೊಡ್ತೀವಿ !
ವಿರಹಿಗಳ ಶೃಂಗಾರ - ಇಲ್ಲಿ ಕಾಯ್ಕಿಣಿ ಸರ್ ದು ಪ್ಯಾಥೋ ಸಾಂಗ್ ಬರುತ್ತೆ ಸೋನು ನಿಗಂ ವಾಯ್ಸಲ್ಲಿ !
ವಿದ್ಯಾಪರಿಣತರಲಂಕಾರ - ಫಾರಿನ್ ಅಲ್ಲಿ ಶೂಟ್ ಮಾಡ್ತೀವಿ !

ದರ್ಶನ ಮತ್ತು ವಿಜ್ಞಾನ

ಈಚೆಗೆ ಕಿವೀ ಪಕ್ಷಿಯನ್ನು ನೋಡಲು ಹೋಗಿದ್ದಾಗ ಅಲ್ಲೊಬ್ಬರು, "ಈ ಕಿವೀಗಳು territorial, ಅವಕ್ಕೆ ತಮ್ಮ ಜಾಗಕ್ಕೆ ಬೇರೆ ಪ್ರಾಣಿಪಕ್ಷಿಗಳು ಬಂದರೆ ಸಿಟ್ಟು ಬರುತ್ತದೆ" ಅಂದರು. ನನಗೆ ನಾನು ಕಳೆದ ವರ್ಷ ಏಪ್ರಿಲ್ 31ಕ್ಕೆ ಬರೆದಿದ್ದ,"ದರ್ಶನ್ ಸಿನೆಮಾಗಳಲ್ಲಿ ವಸಾಹತ್ತೋತ್ತರ ಪ್ರಜ್ಞೆ ಮತ್ತು ವೈಜ್ಞಾನಿಕ ಮನೋಭಾವ" ಅನ್ನುವ ವಿಮರ್ಶಾತ್ಮಕ ಪ್ರಬಂಧ ನೆನಪಾಯಿತು. ಅದರ ಕೆಲವು ಸಾಲುಗಳು ನಿಮ್ಮ ಖುಷಿಗಾಗಿ:
ಚಿತ್ರವೊಂದರಲ್ಲಿ ದರ್ಶನ್ ಹೀಗೆ ಹೇಳುತ್ತಾರೆ :
ಏರಿಯಾ ಬೌಂಡರಿ ಹಾಕೊಂಡ್ ಹಾರೋಡೋದು, ಎಗರಾಡೋದು ಕಂತ್ರಿ, ಕಜ್ಜಿ ನಾಯಿಗಳು, ಎಲ್ಲೇ ಹೋದ್ರೂ ಅದೇ ಖದರ್ maintain ಮಾಡೋದು ಸಿಂಹ.
ವಿಜ್ಞಾನಿಗಳು ನಮ್ಮನ್ನು ನಂಬಿಸುತ್ತಾ ಬಂದಿರುವುದು ಹೀಗೆ : lions have a strong sense of border and territory. Male lions defend their territory, by urinating to mark the area, roaring to promote fear and literally chasing off any intruders.
Their main competition is spotted hyenas that often go for the same prey as lions. These animals will fight and steal each other's food. This warfare goes beyond food; it is also the problem of territorial boundaries being crossed.
ಕಟುವಾಸ್ತವ ಹೀಗಿದ್ದರೂ, ನಮ್ಮ ಸಿಂಹಗಳು ಸಂಪ್ರದಾಯದ ಬೇಲಿ ಹಾರಿ ಖದರ್ maintain ಮಾಡಲಿ ಎಂಬ ಉದಾರವಾದ ದರ್ಶನರದ್ದು. ಇಂತಹಾ ದಿಟ್ಟ ನಿಲುವುಗಳಿಂದ ದರ್ಶನ್ ಇವತ್ತು ನಮ್ಮ ನಡುವಿನ ಸಾಕ್ಷಿ ಪ್ರಜ್ಞೆಯಾಗಿದ್ದಾರೆ.

ಒಂದು ಧಿಡೀರ್ ಕಥೆ

ಅವನು ಪುತ್ತೂರು ಬಿಟ್ಟು ಹತ್ತೂರು ಸುತ್ತಿ ಬೆಂಗಳೂರಿಗೆ ಬಂದಿದ್ದ. ಸಿನೆಮಾಗಳನ್ನು ಮಲ್ಟಿಪ್ಲೆಕ್ಸಿನ ಸಿಕ್ಕಾಪಟ್ಟೆ ಸಭ್ಯರ ಜೊತೆ ನೋಡುವುದಕ್ಕಿಂತ ಕೆಂಪೇಗೌಡ ರಸ್ತೆಯ ಗೌಜಿ ಗದ್ದಲಗಳಲ್ಲಿ ನೋಡಿದರೇ ಸುಖ ಅಂತ ನಂಬಿದ್ದ. ಹಾಗಂತ ಗೆಳೆಯರಲ್ಲಿ ಹೇಳುತ್ತಲೂ ಇದ್ದ. ಹೋಗುತ್ತಾ ಸಿ. ಅಶ್ವತ್ಥರು ಸಂಯೋಜಿಸಿದ ನಮ್ಮ ಕವಿಗಳ ಹಾಡುಗಳನ್ನು ಕಿವಿಗೆ ಸುರುವಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದ. ಹಾಗೆ ಹೋದಾಗಲೆಲ್ಲ ಅಲ್ಲೇ ರಸ್ತೆಯಲ್ಲಿ ಗಾಡಿಯೊಂದರಲ್ಲಿ ಮಾರುವ ಬೇಯಿಸಿದ ಶೇಂಗಾ ಬೀಜ ತಿನ್ನುವುದು ವಾಡಿಕೆ. ಒಣ ಕಡಲೆಯೂ, ಈರುಳ್ಳಿ ಉಪ್ಪು ಮೆಣಸಿನ ಹುಡಿ ಹಾಕಿ ಬೇಯಿಸಿದ ಕಡಲೆಯೂ ಒಟ್ಟೊಟ್ಟಿಗೆ ಓಟಿಗೆ ನಿಂತರೆ ಒಣ ಶೇಂಗಾ ಬೀಜದ ಠೇವಣಿಯೂ ಉಳಿಯಲಿಕ್ಕಿಲ್ಲ ಅಂತ ನಂಬಿದ್ದ.
ಅಶ್ವತ್ಥರ ಹಾಡಿನಿಂದ ಕರ್ಣಾನಂದ, ಚಿತ್ರ ನೋಡಿ ಕಣ್ಣಿಗೆ ಖುಷಿ, ಆಮೇಲೆ ಉದರಪೂಜೆ. ಸರಿ, ಈ ಶುಕ್ರವಾರವೂ ಆ ಕಡೆಗೆ ಸವಾರಿ ಹೊರಟದ್ದಾಯಿತು. ಕೆಂಪೇಗೌಡ ರಸ್ತೆ ಹಸಿದ ಹೆಬ್ಬಾವಿನಂತೆ ಮಲಗಿತ್ತು. ಚಿತ್ರ ಮುಗಿಯಿತು. ಹಾಡುಗಳು ನೆನಪಾದವು, ಹೊಟ್ಟೆ ತಾಳ ಹಾಕಿತು. ಗಾಡಿಯ ಜಾಗದ ಕಡೆಗೆ ಪಾದ ಬೆಳೆಸಿದ. ಅರೆ ! ನೋಡಿದರೆ ಗಾಡಿ ಅಲ್ಲಿಲ್ಲ! ಮೆಲ್ಲನೇ ಗುನುಗಿಕೊಂಡ,
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ಕಾಣದಾ ಕಡಲೆಗೆ ಹಂಬಲಿಸಿದೆ ಮನ !
# ಟೈಂಪಾಸ್ ಕಡ್ಲೇ ಕಾಯ್ 

Fun with English

Language, for most people is a means of communication. We will not talk about such people. We will focus instead on those for whom language is a toy to be fiddled with. Let us look at instances where people used the English language like a bat to produce Tendulkar like cover drives. Let us frolic through the amusing byways of English. Here is a collection of some of the craziest,funniest, and wackiest things done with English.

Firstly, the words. You must have seen that whatsapp forward highlighting the special thing about the word "Queue". It retains the original pronunciation even after 4 letters are dropped. 'Queuing' contains 4 vowels in a row. If the word "Facetious" has the vowels in order, "Uncomplimentary" has them in the reverse order. I will leave it to you to figure out the speciality of words like Overstuffed, defenselessness, ambidextrously and latchstring.
We also have whatsapp riddles like this one:
What five-letter word becomes shorter when you add two letters to it? Ans: Short

Okay, let us end this with a few more funny Q and As:
Is there a word in the English language that uses all the vowels including "y" ? Ans: Unquestionably!
When I was a kid, my English teacher looked my way and said, "name two pronouns."
I said, “Who, me?”
What is the difference between Ignorance and Apathy? Ans: I don't know and I don't care !

One can only observe words. But with sentences one can perform verbal gymnastics. I assume that you are aware of the popular ones like "Pack my box with five dozen liquor jugs". A sentence like, "American Born Confused Desi Emigrated From Gujarat Here In Jersey" might put a smile on your face once you notice the 1st letter of every word.
Let us look at a meta sentence:
This sentence contains only three As, three Cs, two Ds, twenty-five Es, nine Fs, four Gs, eight Hs, twelve Is, three Ls, fifteen Ns, nine Os, eight Rs, twenty-four Ss, eighteen Ts, five Us, four Vs, six Ws, two Xs, and four Ys.


Then there is this sentence:
“I do not know where family doctors acquired illegibly perplexing handwriting nevertheless, extraordinary pharmaceutical intellectuality counterbalancing indecipherability, transcendentalizes intercommunications incomprehensibleness”.
Just count the number of letters in every word and you will know why it is famous.
If that sounded like a crazy thing, read this paragraph which tries to demonstrate how rhythm can be achieved in writing:
This sentence has five words. Here are five more words. Five-word sentences are fine. But several together become monotonous. Listen to what is happening. The writing is getting boring. The sound of it drones. It’s like a stuck record. The ear demands some variety. Now listen. I vary the sentence length, and I create music. Music. The writing sings. It has a pleasant rhythm, a lilt, a harmony. I use short sentences. And I use sentences of medium length. And sometimes, when I am certain the reader is rested, I will engage him with a sentence of considerable length, a sentence that burns with energy and builds with all the impetus of a crescendo, the roll of the drums, the crash of the cymbals–sounds that say listen to this, it is important.


Funny things can be done with ambiguities. Consider this sentence:
British left waffles on Falklands.
What does it mean? Did the British leave waffles behind, or is there waffling by the British political left wing?
Or take this line from a song by Ray Davies:
I'm glad I'm a man, and so is Lola. — This can mean "Lola and I are both glad I'm a man", or "I'm glad Lola and I are both men", or "I'm glad I'm a man, and Lola is also glad to be a man".

There is this story about king Croesus, this dude wanted to invade the great Persian empire and consulted the Oracle of Delphi. The Oracle said, "If Croesus goes to war, he will destroy a great empire.”. The king was happy and invaded Persia. The problem however with fortunetellers and psychics is that what they tell can be interpreted in multiple ways, the king learnt it the hard way. Croesus did destroy an Empire when he went to war; trouble was, that was his own empire and not the Persian empire!
Another variant of this is the famous sentence, "I never said she stole my money". This can have 7 different meanings depending on which word is stressed.
"I" didn't say she stole my money - someone else said it.
I "didn't" say she stole my money - I didn't say it.
I didn't "say" she stole my money - I only implied it.
And so on. Try stressing one word and see how the meaning changes.

Garden path sentences are sentences that fool you into misinterpreting them. Some examples:
The old man the boat - This will make sense once you realise that "Man" is a verb.
The complex houses married and single soldiers and their families - This baffling sentence will make sense once you understand that Complex = Housing complex and Houses = accommodates
Some of the most famous garden path sentences were constructed by the comedian Groucho Marx. Take a minute to appreciate how cleverly Groucho Marx misleads you in this sentence:
Time flies like an arrow; fruit flies like a banana - He is talking about the insect "Fruit fly" and the word "like" is used as in "I like ice creams" in the 2nd part of the sentence. Here is another quip by the master that uses the same trick: "I shot an elephant in my pajamas. How he got into my pajamas I don't know." One last example of Goucho's verbal pyrotechnics where he uses ambiguity to produce a twist:
"I've had a perfectly wonderful evening, but this wasn't it."

Other comedians also have used this trick to create sentences that have a twist in the end that changes meaning of the 1st part:
I like going to the park and watching the children run around because they don't know I'm using blanks." —Emo Philips
If I am reading this graph correctly—I'd be very surprised." —Stephen Colbert
I haven't slept for ten days, because that would be too long." —Mitch Hedberg
On the other hand, you have different fingers." —Steven Wright
If you aren't fired with enthusiasm, you will be fired, with enthusiasm
Hairdresser Vidal Sassoon promoted his brand with the slogan: "If you don't look good, we don't look good"

We will now move to shortest works of fiction. How about a poem? "Lines on the Antiquity of Microbes" by Strickland Gillilan reads like this: Adam/Had 'em
Then there is this short story : For sale: baby shoes, never worn - With just about 6 words, It produces emotions, why are they selling those shoes? What happened to the baby?
There are many more terribly tiny tales. Some samples:
I met my soulmate. She didn't.
"Wrong Number," Said a Familiar Voice
She left me for a better writer. She left me a better writer.
This story was made famous in a book that talks about the importance of punctuation:
A panda walks into a café. He orders a sandwich, eats it, then draws a gun and proceeds to fire it at the other patrons.
"Why?" asks the confused waiter, The panda produces a badly punctuated wildlife manual and tosses it over his shoulder.
"Well, I'm a panda," he says, at the door. "Look it up."
The waiter turns to the relevant entry in the manual and, sure enough, finds an explanation. "Panda. Large black-and-white bear-like mammal, native to China. Eats, shoots and leaves."


The thing about English is that it borrows so many words from other languages. If you were to get rid of all the Latin, French and Greek words you would be eliminating an astonishing 65% of the words in English! There have been attempts to get rid of all the non Germanic, borrowed words from English to attain linguistic purity. Poul Anderson had written an essay called "Uncleftish Beholding". It shows what English would look like if we were to eliminate all non-Germanic words, and use German-style compounds instead of borrowings to express new concepts, 4 lines from that:
For most of its being, mankind did not know what things are made of, but could only guess. With the growth of worldken, we began to learn, and today we have a beholding of stuff and work that watching bears out, both in the workstead and in daily life.
The underlying kinds of stuff are the *firststuffs*, which link together in sundry ways to give rise to the rest. Formerly we knew of ninety-two firststuffs, from waterstuff, the lightest and barest, to ymirstuff, the heaviest.

In case you are scratching your head, Uncleftish Beholding refers to Atomic theory ! The word Atom comes from the Latin word atomus, the word theory comes from the Greek word "Theoros". So he can not use them! Now read that again with these meanings in mind: being = existence, worldken = physics, beholding = theory, workstead = workplace, stuff = matter, firststuff = Element, waterstuff = Hydrogen, Barest = Simplest, ymirstuff = Uranium.

Any discussion about fun with language won't be complete without a reference to puns. Let us start with this:
I once did a theatrical performance about puns. It was a play on words.
This one is impressive: "The Romans built this way this way this way" - "This way" is used to mean 3 different things.
Anybody can play with one word, it takes real Punditry to play with many words in one sentence.
This joke does that to form a complex pun:
Farmer: My son left the farm. Now he polishes shoes in the city.
Camper: Oh, you make hay while the son shines!
Some more:
NUT SCREWS WASHERS AND BOLTS - This headline plays with every single word. In case you didn't get it, Nut = lunatic, Screw = Rape, Washer = janitor, Bolt = Run.
Foot Heads Arms Body - This headline refers to Michael Foot, who was appointed the chairman of a nuclear disarmament committee

I will leave you with an email forward(Yes, not long ago, there was such a thing called email forward!):
Here is an appreciation letter written by a clever guy who knew how to play with the language:
Bob Smith, can always be found
hard at work. Bob works independently, without
wasting time talking to colleagues. Bob never
thinks twice about assisting colleagues, and he always
finishes tasks on time. Often Bob takes extended
measures to complete his work, sometimes skipping coffee
breaks. Bob is a dedicated individual who has absolutely no
vanity in spite of his high accomplishments and profound
knowledge in his field. I firmly believe that Bob can be
classed as a high-caliber employee, the type which cannot be
dispensed with. Consequently, I duly recommend that Bob be
promoted to executive management, and a proposal will be
sent away as soon as possible.
That stupid dolt was reading over my shoulder when I wrote the report sent to you earlier today. Kindly read every second line (i.e.. 1, 3, 5, 7, 9, ..) for my true assessment of him.

Why I am not against the Shivaji Statue

I can title this article either way. I cal call it "What we can learn about economics from the Maharashtra's Shivaji statue controversy?" or "Why I am not against the Shivaji statue". My aim is to attempt to write the former, but I will choose the latter title as it sounds more clickbaitish and TRP worthy ! I have come to believe that a lot of people who do a lot of huffing and puffing about the statue have absolutely no idea what they are talking about.
The most common line of objection goes like this: They could have spent 4000 Crore Rs on <Insert your favorite noble cause here> instead of spending it on a statue.
They could have started a micro-irrigation programme, paid for new rural roads,electricity projects, built hospitals, constructed houses for slum dwellers, could have handled malnutrition and what not and what not. Of course inspite of being an evil person even I would want these things to be implemented,no arguments there, my only point however is that you do not have to scrap the statue project to do all of these. I will try to explain why I think so. You are free to disagree but what we want is an informed discussion.
Let us start with a joke that I received in Whatsapp:
Woman: Do you drink beer?
Man: Yes
Woman: How many beers a day?
Man: Usually about 3
Woman: How much do you pay per beer?
Man: $5.00 which includes a tip
Woman: And how long have you been drinking?
Man: About 20 years, I suppose
Woman: So a beer costs $5 and you have 3 beers a day which puts your
spending each month at $450. In one year, it would be approximately $5,400. correct?
Man: Correct
Woman:If in 1 year you spend $5400, not accounting for inflation, the past 20 years puts your spending at $108,000, correct?
Man: Correct
Woman: Do you know that if you didn't drink so much beer, that money could have been put in a step-up interest savings account and after accounting for compound
interest for the past 20 years, you could have now bought a Ferrari?
Man: Do you drink beer?
Woman: No
Man: Where's your Ferrari?
Karnataka Govt. for instance is not building a tall statue of any king, yet why we don't have massive micro irrigation or drinking water related programs? Why is north karnataka still crippled by famine? Since we did not spend 4000 Crore on a statue we should have had surplus electricity or Zero slum dwellers. That is not at all the case. Where's our Ferrari? In this example the Karnataka Govt has all the money that it did not spend on any project like the statue project. Why do we still have all these problems? One major misconception we have is that we think that money is the solution to all our problems. We think that we have all these problems
because we do not have money. What if I tell you that money is not the problem?

Let us start with individuals. People often mistakenly think that poverty and richness is all about money. Being rich actually is all about producing things of value.
An example will drive this point home. If I say that Amir Khan is far richer than my friend Vijay who is a bus driver, not many people would object to that. But the question you should ask is, why Amir is richer than Vijay? Is it because he has more money? To answer that, we will perform a thought experiment. Let us create a level playing field, let us sntach all the money that Amir and Vijay have from them. Now both of them have 0 money. Let us give 1 lakh Rs each to them. Now they are equals. All good so far.
What do you think will be their status after an year? I am willing to bet that within one year, Amir will again be 1000 times richer than Vijay in one year. Why is that? That is because Amir produces something(entertainment) that crores of people want to buy. He produces things of value. My friend Vijay does not produce anything that crores of people are willing to buy. We can repeat the same experiment with Lakshmi Mittal and Amir Khan. If we snatch all the money from Mittal and Amir, all it will take is one year for Mittal to become 1000 times richer than Amir. That is because Mittal produces Steel which is far more valuable than what Amir produces.

In terms of Govt, A Govt that has lots of money is always not the solution. What we need is a system that works, a system that is efficient. To understand this point better,let us take a look at some very poor countries. Countries like Democratic republic of Congo or Central African republic(CAR). These countries are rotting in abject poverty. Your first instinct would be to say that they are poor becuase they have no money.
As we have seen in the Amir Khan example above, the problem is not money. In fact, most African countries do receive truckloads of money from IMF, World bank and the West in the form of Foreign aid. Billions and trillions of dollars
get pumped into these countries through various charity organisations and other Govts. Problem is that this money never reaches the common man. There is rampant and
massively systematic corruption that the rulers simply steal most of the money or they spend it on inefficient projects. The money never gets spent on anything good in
an efficient manner. The system simply does not work. There are no property rights, there is no law and order, nothing works.
Let us take an example, say you start a hotel in CAR. Firstly, the bureaucracy is so painful that you need 50 different licenses, meaning you have to bribe 50 different people just to start something. Even if you manage to do it, Since there are no property rights, any thug can come with a rifle tomorrow and claim that the hotel belongs to him. Since there is no law and order you can not do anything about it. All you can do is use some Kannada or Hindi swear words to vent out the frustration.
Who would want to start a hotel in a place like that? Nobody would start a business there. If nobody is running any business, how will the economy function? How will the jobs be created? The Govt(if we can call it that) gets millions of dollars from foreign nations but the system is dysfunctional. it just does not work. Money is not the problem.

All of this might sound a little familiar because even we face the same problem, only consolation is that we have a milder version of the same problem. Back in the 90s, we had what was called as License Raj. That is a nice way of saying that we also needed 50 different licenses to start a company or something. When you need 50 different licenses from Govt. officials, being an Indian you know how that generally goes! PV Narasimha Rao's Govt. eliminated all that in one masterstroke. Did that make a difference? Hell, yeah!
In 1990, close to 50% of our population did not have access to electricity, close to 50% lived below the poverty line. In the last 25+ years, we have halved these numbers. That's magical. Narasimha Rao's Govt did not do this by distributing free money. They did it by building a much better system. The problem as you might have guessed, was not the money, hence the solution also was not related to having lots of money. Same thing happened in China. Back in the 70s CHina was desperately poor, Mao's ridiculous policies had killed lakhs/crores of people. Deng Xiaoping changed all that by changing the system. Singapore did not become so rich because it had shitloads of money, Lee Kuan Yew made them rich by creating a system that works.

Another piece of statistics from Karnataka will make this point clear. Since 2013-14, Karnataka Govt has provided Rs. 5606 crore for the Bruhath Bengaluru Mahanagara Palike. Another 4222.73 crore was given last year. That makes it 10,000 crores! Much more than the proposed budget for the statue in question. As a concerned citizen, you might want to ask, what happened to this 10,000 crore? In what way has our life improved in bengalooru? Was poverty reduced? Did the number of slum dwellers reduce drastically? Did the traffic situation improve in any way? This year, our Govt. has allocated 6000 Crores for Agriculture. 6000 fucking crores! I am willing to bet that our farmers will still be complaining about the same old things by this time next year. Another 14,000 crores are allocated for water resources, that is 4 times the budget of the statue. If you notice any improvement in anything related to water, do let me know!

Similarly, if the sum of 13,000 crores meant for Rural development actually ends up developing the rural areas in any possible way I will start believing in the power
of miracles! Our annual budget every year has figures close to 1.5 lakh crores. You read it right! It is 1.5 lakh crores. If the Govt is spending such massive amounts of money, why do we still have so many problems? Forget noble ideas like eliminating poverty, why don't we even have half decent roads? why there is such acute shortage of electricity every year? The problem is not money.
Even in case of Maha Rashtra which has a massive 2.7 lakh crore budget per annum, if I were you, I would worry a lot about what happens to the other 2.66 lakh crore instead of creating a ruckus about the 4000 crores. Our problem is not that the Maha rashtra Govt does not have money, the problem is that these budgets have not solved most of our problems, in simple terms, we have the same problems that Africa has: corruption,kleptocracy, bureaucracy, a system that does not work. We already have hundreds of schemes and subsidies meant to solve all these problems. Problem is that they never reach the people in any meaningful way.

Another objection that people have posed is about the return of investment. All sorts of calculations were made to show that it will take 200 years or something to recover the money spent on the statue. The answer to this is that it is a wrong way to look at Govt spending. In a business if you invest X Rs you would want to recover X Rs in Y years.

Govt. spending is not like that. As we saw earlier, Karnataka is supposed to spend 4222.73 crores on BBMP. What will be the return on this investment? In 2016-17, a total amount of Rs.507 Crore was allocated to Tourism Department in Karnataka. Was this cost recovered? Govt spending is meant to give services to people, build infrastructure or boost economy in some way. When US had recession, Obama Govt had announced a trillion dollar stimulus package. The purpose was not to recover trillion dollars, the purpose of the package was just to boost the faltering economy. Govts do things like that all the time.
Lastly, the question of Debts. Say, I want 1 lakh to run a business, what I can do is borrow 1 lakh from Ajay, promise to pay 5% interest. Next year I can borrow from Bharath, use that to pay Ajay, the year after that I can borrow from Chetan and use that money to pay Bharath. Govts do something similar all the time. When the income is not enough to start a project, Govts borrow money by issuing bonds. Even rich countries like US borrow heavily. Govts don't have to clear the debts, they will always be in debt, all they do is use B's money to pay A and use C's money to pay B and so on. Central Govts can even create money out of nowhere by simply printing more money!

That leads us to the concept of Zero Sum game. In game theory, there is this idea of Zero sum games. If someone has to lose something in order for someone else to win something we call it a zero sum game. For instance, if Federer has to win Nadal has to lose. If I earn 10K, and if I spend it on buying a phone, I can not spend it on other things. To buy the phone I have to sacrifice other things. It is a zero sum game when it comes to many things. But Govt spending is not a zero sum game, not always.

If a Govt wants to spend 4000 crores on something, it can simply increase the revenue by increasing the tax or borrow money by issuing bonds. To build a statue it does
not have to sacrifice the irrigation project. Let us say that it was spending 10000 crores on Rural development. This year it wants to spend 5000 crores on tourism. We don't have to boost tourism at the cost of rural development. What we can do instead is, borrow the extra 5000 crores. This way, we continue to spend 10,000 K on rural development and spend the extra 5000 borrowed money on tourism. It does not have to be a zero sum game. To spend money on one thing we don't have to sacrifice other things.

Any money spent on building a tourist attraction is money well spent. I would want our Govts to spend even more on tourism, the catch however is that I don't want this to happen at the cost of development. Let us work on eliminating poverty, malnutrition, water problem and all that. But to do that we don't really have to cut our tourism budget.

By Sharath Bhat Seraje

Wednesday, 22 March 2017

Best of Infotainment/Braingasm books

I repeatedly get requests to do a must read list. So here a list of books that I recommend based on a theme that is close to my heart. If you have read my "Made easy" articles you know what the theme is. In that series I take a technical or some sort of seemingly complex idea and try to attack it from an oversimplified but entertaining angle(often using my brand of weird humour) to make the subject easy to understand. It is meant to show that the subjects themselves are not dry,it is the pompous,jargon filled,pretentiously meandering, intellectual rubbish that people write that make them boring. That series is meant to pique your curiosity and make you want to read more.
I do believe that well-written non-fiction reads like the best fiction. I have compiled a list of books that manage to tickle your brain, enhance your knowledge, expand your mind without tempting you to commit suicide out of boredom. Here's my list of engaing infotainment/braingasm books:
Naked Economics by Charles Wheelan- Who would have imagined that a subject like Economics can be so fascinating and funny. It makes Economics not only understandable, but makes you turn the pages like a kid craving for ice-cream.
Guaranteed to make you go “Oh, I get it now!” many times.
Sapiens by Yuval Noah Harari - This Israeli author does the impossible: Make you refuse to put an anthropolgy book down as if you are reading a Dan Brown novel. The history of mankind, starting from the earliest hominids. Beautifully written, Engaging, easy to read and eye opening. Bonus point for explaing why an idea like patriotism is so key to our development.
A short history of nearly everything by Bill Bryson - A popular science book like no other. Nothing is dry when someone as witty as Bill Bryson approaches it. He has a delightful way with words. The book will engage and amuse you. He talks about Big bang, Particle physics, Geology, Newton, evolution of life on earth and such in an accessible and interesting manner. We get to see colourful characters and funny stories about the scientists behind the research and discoveries mentioned.
Stumbling on Happiness by Dan Gilbert - I will simply quote Mark Manson on this: Gilbert is a famous Harvard psychologist who has a knack for coming up with zany experiments that show just how flawed and biased the human mind is. Read This Book If…
…you enjoy Harvard professors who reference The Beatles in every chapter and make jokes about quadriplegics.
…you are interested in behavioral economics and irrational decision-making.
…you’ve always had a hunch that you are completely full of shit but would like 400 pages of psychological research to confirm it for you.
Plato and Platypus walk into a bar - If you think that philosophy is a subject meant only for those Kurta Pyjama wearing bearded intellectuals think again! Authors take a broad area of philosophy, take a famous idea and give a joke that illustrates the idea. One joke for one idea. This unique premise makes it charmingly funny and engaging.
Originals: How Non-Conformists Move the World by Adam Grant - This is the most insightful book I have read on how those creative Originals manage to be original. Grant tackles ideas at a fast, sometimes frenetic pace. Good research, engaging style and sharp insights make for a compelling read. - There is so much junk written in the name of Self help that when I read a book like this I feel like running to majestic busstand and distributing a copy of the book to everyone. I would give the same compliment for the book "Made to Stick" mentioned below.
Made to Stick by Chip and Dan Heath About why some ideas become popular and some don't. Written like a self help book. Authors give simple ideas pepper it with great reaearch providing a compelling case. It's a joy to read. "Switch : how to change things when change is hard" is another good book by the same authors.
Books by Malcolm Gladwell - I won't say much as he is already a very famous author. The tipping point, Outliers, David and Goliath, What the dog saw
Born Liars by Ian Leslie - An entire book about lying, wonderfully researched, Ian Leslie dissects the subject through the lens of law, psychology and culture. It's a thought provoking read. You probably didn't know that there are so many things you didn't know about something as simple as lying.
Curious by Ian Leslie - Similar to the book above. It is difficult to imagine that someone can write an entire book on curiosity. Informative and engrossing.
Into thin Air - An account of a team's climb to Himalayas. Author has a rare and dazzling gift to draw you into any story. Don't blame me if you feel like you would want to climb Mount Everest next weekend after reading this book.
Spy the Lie: Former CIA Officers Teach You How to Detect Deception. Drushyam movie had showed some of the techniques explained here but it still makes for an interesting read. Who wouldn't want to learn the art of lie detection from the people who used to do that for the CIA?
Killing Pablo by Mark Bowden - The story behind the chase and assassination of Pablo Escobar, the most elusive and powerful cocaine trafficker ever. There also is an excellent documentary based on the book.
The God Particle: If the Universe Is the Answer, What Is the Question? by Leon M. Lederman, Dick Teresi - Here is a Nobel prize winning scientist who writes like a Stand-up comedian. That should be reason enough to read it.
Situations matter by Sam Sommers - This one has a psychology professor exploring the power of context and by the time you finish reading it you will be convinced that you are not as objective as you think you are. An enjoyable guide on how to recognize social influences that shape behavior
48 laws of power - This one is a bit like a compilation of advice on how to use strategies/tactics and cunning to attain power by Chanakya/Machiavelli. Every idea is illustrated with interesing anecdotes.
India After Gandhi, by Ramchandra Guha - A very well researched modern history of India. A must read.
Freakonomics - a thoroughly engaging and surprisingly humorous book that tries to use economics to gain insights about many daily life observations, crime etc.
The Most Human Human: What Artificial Intelligence Teaches Us About Being Alive by Brian Christian - This one uses Artificial intelligence to understand human beings. The subject itself is so fascinating.
E=mc2: A Biography of the World's Most Famous Equation by David Bodanis - It does an exquisite job of using anecdotes and history to give a sense of what this equation really means. David Bodanis is a good storyteller and you will never feel like you are reading physics.
Technical Film and TV for Nontechnical People by Drew Campbell - A humourous introduction to nuts and bolts of film production. Very underrated, makes for a breezy read.
The last 3 are not books(though books have been published based on 2 of them):
Justice: What's The Right Thing To Do? A series of lectures by Professor Michael Sandel - This is a course that a professor taught in Harward. Jurisprudence is a very boring subject but Professor Sandel makes it so interesting and accessible that you might want to binge-watch. He uses the ideas of famous philosophers to define what ethics are and what justice really means. Who would have imagined that a classroom teaching video series would have a viral video type of view count on youtube. You will definitely wish that you had a teacher like that. Go to youtube and spend some time on this series. You will thank me later.
Better Explained blog by Kalid Azad - This guy thinks that the way Mathematics is taught in schools is wrong and uses an intuitive approach instead. He uses a commonsensical approach and tries to relate those dry formulae to real life making you go, "Wow! I had never realised that this mathematical idea is so simple". He has earned a great fan following and you will know why once you read his blog.
THE KAIPULLAI'S VETTI THOUGHTS: This guy used to write Cracked magazine type outrageously funny pieces on Indian history. Such a supercool approach to make something as boring as history come alive.
Some more notable books:
Influence: The Psychology of Persuasion by Robert Cialdini
The Black Swan and Fooled by Randomness by Nassim Nicholas Taleb
Predictably Irrational by Dan Ariely - Outstanding experimentally-driven analysis of human irrationality.
Phantoms in the brain by Dr. Ramchandran: If you are into psychology, neuroscience, AI, cognitive science or just plain curious about brain, this is the thing.
The Ascent of Money by Niall Ferguson - An accessible and entertaining book on the history of finance.
Negotiation Genius by Deepak Malhotra, Max H. Bazerman

ಅಡಿಗ ಬೇಂದ್ರೆ ಪದ್ಯಗಳ ಅಣಕು

ಇವತ್ತು ಸುಶೀಲ್ ಸಂದೀಪ್ ಬರೆದ ಭೈರಪ್ಪಾನುಕರಣೆ ಓದಿ ನನಗೂ ಸ್ಫೂರ್ತಿ ಉಕ್ಕುಕ್ಕಿ ಬಂತು. ಫೇಸ್ಬುಕ್ಕಿನ ಬಗ್ಗೆ ಒಂದಷ್ಟು ಜನ ಖ್ಯಾತನಾಮರು ಕವಿತೆಗಳನ್ನು ಬರೆದರೆ ಹೇಗೆ ಬರೆದಾರು ಅನ್ನುವ ತಲೆಹರಟೆಯ ಕಲ್ಪನೆ. ಅರ್ಜೆಂಟಿನಲ್ಲಿ ಗೀಚಿದ್ದರಿಂದ ನಾನು ಅಂದುಕೊಂಡ ಹಾಗೆ ಬರಲಿಲ್ಲ,ಹೊಟ್ಟೆಗೆ ಹಾಕಿಕೊಳ್ಳಿ.
ಮೊದಲಿಗೆ ಬೇಂದ್ರೆ ಅಜ್ಜ:
ಫೇಸ್ಬುಕ್ಕು ಬರಿಯಾಟs
ಎಲ್ಲಾ ಮಾಯೆಯ ಮಾಟs
ಹುಡುಗಿಯರ ಫೋಟೇನ ಮಾಟೇನs
ಚಿಂತಕರ ಥಾಟೇನs
ಹುಚ್ಚು ಹುಡುಗರ ಹುಡುಗಾಟೇನs
ಶೇರು ಮಾಡ್ತಾರಾs ಕಾಲ ಕಳೀತಾರs
meme ಕೋಟುಗಳs ತೇರೇ ಎಳೀತಾರs
ಇದ್ದವ್ರ ಬರೀತಾರ
ಇಲ್ದವ್ರು ಬರ್ತಾರ
ಹೋದವ್ರ ಬರ್ತಾರ
ಇದ್ದವ್ರ ಹೋಗ್ತಾರ ಬರ್ತಾರ
ಇದ್ದದ್ದು ಇಲ್ಲದ್ಯಾವ್ದೊ ಯಣ್ಣಾ
ಮಾತು ಹೆಂಗಾರ ಹೊಮ್ಮುತಾವ |
ಒಮ್ಮೊಮ್ಮಿ ಬಂಗಾರ ಚಿಮ್ಮತಾವ |
ಹ್ಯಾಂಗಾರೆ ಕುಣಿಕುಣಿದು
ಲೈಕೊತ್ತಿ ದಣಿದಣಿದು
ನಾನೂನು ಏಸೊಂದು ನಕ್ಕೇನs
ಈ ಫೇಸುಗಳ ಮಾಯೆಗೆ ಸಿಕ್ಕೇನs !

ಈಗ ಗೋಪಾಲ ಕೃಷ್ಣ ಅಡಿಗರ ಸರದಿ :
ಅನ್ಯರು ಜರೆದುದನೆ ನಾ ತೆರೆದು
ಬರೆದು ಕೊರೆದು ಬಿನ್ನಗಾಗಿದೆ ಮನವು.
ನನ್ನ ನ್ಯೂಸು ಫೀಡಿನ ತುಂಬೆಲ್ಲ
ಏನಾದರೂ ಮಾಡುತಿರುವ ತಮ್ಮಂದಿರು
ಅದೇ ಹಳಸಲು memeಗಳ ಬಾಲವಾಡಿಸುವ ಪ್ರೇತಾತ್ಮಗಳ ಗೆರಿಲ್ಲಾಪಡೆಯವರು
ತಮ್ಮ ಪರಾಕು ಪಂಪನ್ನು ತಾವೇ ಒತ್ತಿ ಒತ್ತಿ
ಸಪ್ತ ಸಾಗರದಾಚೆಯೆಲ್ಲೋ ಇರುವ ಸುಪ್ತ ಸಾಗರದಲ್ಲೂ
ಚರಂಡಿ ನೀರ ತುಂಬಿಸುವವರು
ಲೈಕುಗಳ ಡೊಗ್ಗುಸಲಾಮು ತೇಲಿಸುವವರು
ಈ ನರಕದಿಂದ ಅಂಬೆಗಾಲಿಟ್ಟು ತಲೆಕೆಳಗು ತೆವಳುತ್ತೇರಿ
ಫಲ ಬಿಟ್ಟ ಪೋಸ್ಟುಗಳ ವೃಂದಾವನಕೆ
ಕರೆಯುವ ಮೋಹನ ಮುರಲಿಗೆ ಕಾಯುತ್ತ
ಕೀ ಬೋರ್ಡನ್ನುಜ್ಜುತ್ತ ಕೂತಿದ್ದೇನೆ ಕತ್ತಲೊಳಗೆ

ತದನಂತರ ಯೋಗರಾಜ ಭಟ್ಟರಿಂದ ಕಡೆಯ ಕವಿತೆ :
ಫೇಸು ಬುಕ್ಕಿನ ತುಂಬೆಲ್ಲ
ಕಾಪಿ ಪೇಸ್ಟು ಮಾಡುತ್ತಾ
ಪೇಸ್ಟು ಹಾಕದೇ ಕಿರಿಯುವ ಪೋಲಿ ಹಲ್ಲುಗಳು
ತಲೆ ಬಾಚ್ಕಳ್ದೆ ಲೈಕು ಬಾಚ್ ಕೊಳೋಕೆ ಆಯ್ತದೆ
ಅಂತಾ ಹಳೇ ಡವ್ವಿನ ಹೊಸಾ ಫೋಟೋಗಳಲ್ಲಿ
ಅನ್ಯಾಯವಾಗಿ ಕಳೆದುಹೋದ ಹುಡುಗರು
ಹೊಸ ಕುಕ್ಕರಿನ ತುಂಬೆಲ್ಲ ಹಳೆ ಪಾತ್ರೆ ಇಟ್ಟರೂ ಬೇಯದ ಬೇಳೆಗಳು
ಪೋಸ್ಟು ಓದಿ ಉಗಿಯುವ ವೈಫು
ಲೈಕೇ ಬೀಳದ ಪೋಸ್ಟಿನಂಗೆ ಲೈಫು

AR Rahman's Instruments

A lot has already been written about how Rahman popularised ideas like "Sound engineering" and "layering". RGV had written an insightful piece on how Rahman sculpts sound. Not much has been written about Rahman's instruments however. And I am not going to write about it either! Saying that I am trained in classical music is a bit like saying that Kamaal R Khan has studied astrophysics, it is a true but useless thing. Hence I will just advise you that if you ever happen to come across some strange musical instrument in Egypt or Rwanda or Venezuela, don't say that you don't know the instrument. You might not have heard about it but there is a good chance that you have already heard it! Claiming that Rahman has already used that instrument in some song of his would be a safe bet ! It is then no wonder that legends like Naveen(Flute), Sivamani, Kadri, Santoor Seenu(Santoor, Harp, Mandolin etc. The word "etc" is important because this guy can play 20+ instruments), Prasanna(Guitar), Asad Khan(Sitar), Vishwamohan Bhatt(Mohan Veena),Ustad Sultan Khan(Sarangi) have worked with him and have great respect for him.
There are cases where he has used Guitar for a Carnatic Raga, Santoor like a Guitar, sound of the train like a percussion instrument, Sitar for beats and such. Someone qualified has to write about all that. Here is a compilation of some Rahman songs where some instruments did a rollicking good job of mesmerising us. The ones that stood out for me(Some are the ones where I could recognise the instruments some were collected from interviews, reviews, blogs etc):
Naveen's Flute - That mellifluous and heart melting theme of Bombay, Airtel tune
Chidi ya tu hoti to - Ghata and castanet
Urvasi Urvasi (Kaadhalan) – Sarangi and Jalra with the drums
En Veettu Thottathil (Gentleman) – Veene and Jaltarang.
Paakkaadhe (Gentleman), Anbae Idhu Nijam (Rhythm) – The violins
Ennavale (Kaadhalan) & Tanha Tanha (Rangeela) – Naveen’s flute and Mridanga
Tamate/Dafli - Ghanan Ghanan
Pachai Nirame (Alai Paayudhey) – Flute and violins.
Mitwa - Ektara, bass guitar, Bass drums, ghata, violin
Shehnai by Madhukar Dhumal - Yeh Jo Des Hai Tera
Munbe Vaa (Sillunu Oru Kaadhal) Chanchan from Water – The santoor
Masakkali (Delhi 6) – The accordion
Sitar - Mausam and Escape (Slumdog Millionaire) and Ta Taa Tai from Million dollar arm are my favourites. Kannamoochi from Kandukondain is also worth mentioning.
Rehna Tu (Delhi 6) – The continuum fingerboard
Masakkali - Congo drums and accordion
Saxophone by Kadri Gopalanath: Anjali anjali
Khalbali - Some Egyptian drum called darbuka by Hossam Ramzy. This guy's talent was put to much better use in Meenaxi, listen to Potter's village and Rang Hai songs.
Mohan Veena - Narumugaiye(Iruvar) also used in the 2nd interlude of Radha kaise na jale
Vidukadhaiya - Muthu - Tanpura
Mosquitos(Connections album) - Sarangi and Ghata
Tabla - Kehna hi kya, Arziyan(Delhi 6), Ay Sakhi(Raanjhana), Halla gulla(Bombay), Ay Hairathe(Guru)
Dolu/Dhol - Jiya Re Jiya(Connections album), Azeem O Shaan Shahenshah
Kurukku siruthavale(Mudhalavan) - Dholak, tabla, Sarangi
Tum tak - Taala(Manjira), tabla, Guitar
Jiya jale - Mridanga
Piano - Chanda Re from Sapnay, Roja theme, Worldspace Theme Song
Guitar - Aye Udi Udi, Yuhi hi chalaa from Swades,Desi Thoughts from Million Dollar Arm, July Matham(Prasanna)
Cyclist's rhythm in Meenaxi - Cycle bells with other percussion instruments!!
Some Chinese instrument called Yangqin - Ajooba (Jeans)
Kuchi Kuchi Rakkamma - Bulbul Tarang
Maya Machindra - Saz (Some Turkish instrument)
Please add your favourites.

ಮರ್ಯಾದೆ ತೆಗೆಯುವ ಕಲೆಯ ಬಗ್ಗೆ

ಒಮ್ಮೆ ಹೀಗಾಯಿತಂತೆ, ಪಾರ್ಟಿಯೊಂದರಲ್ಲಿ ಮಹಿಳೆಯೊಬ್ಬರಿಗೆ ಯಾರ ಮುಖ ಕಂಡರೆ ಆಗುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲವೋ ಅವರೇ ಮುಖಾಮುಖಿಯಾದರಂತೆ. ಮೂದಲಿಸುವ ಚಟವೂ ತುರಿಕೆಯಂತದ್ದೇ ಆದ್ದರಿಂದ ಆಕೆ ಹೇಳಿದಳಂತೆ:
"ನೀನೇ ನನ್ನ ಗಂಡ ಆಗಿದ್ದರೆ, ನಿನಗೆ ಕಾಫಿಯಲ್ಲಿ ವಿಷ ಬೆರೆಸಿ ಕೊಡುತ್ತಿದ್ದೆ."
ಥಟ್ಟನೆ ಉತ್ತರ ಬಂತು, “ನೀನೇ ನನ್ನ ಹೆಂಡತಿ ಆಗಿದ್ದರೆ ಅದನ್ನು ಗಟಗಟನೆ ಕುಡಿದುಬಿಡುತ್ತಿದ್ದೆ"
ಈ ಜೋಕನ್ನು ಚರ್ಚಿಲ್ಲನ ತಲೆಗೆ ಕಟ್ಟುವವರಿದ್ದಾರೆ, ಆದರೆ ಅವನಿಗಿಂತಲೂ ಎಷ್ಟೋ ಮೊದಲು ಈ ಕಥೆ ಚಾಲ್ತಿಯಲ್ಲಿತ್ತು ಅಂತ ಹೇಳುತ್ತಾರೆ. ಈ ಎದಿರೇಟಿಗೆ ಕಕ್ಕಾಬಿಕ್ಕಿಯಾಗಿ ಆಕೆ ಒಂದು ಲೋಟ ವಿಷ ಗುಟುಕರಿಸಿ ಬಿಟ್ಟಿದ್ದರೂ ಇರಬಹುದು. ಇರಲಿ.
ಅಂತೂ ಹೀಗೆ ಟಾಂಗ್ ಕೊಡುವುದು ಕೂಡಾ ಒಂದು ಕಲಾಪ್ರಕಾರ ಅನ್ನಿಸುವಷ್ಟು ಕತೆಗಳು ಲಾಗಾಯ್ತಿನಿಂದಲೂ ಹರಿದಾಡುತ್ತಿವೆ. ಫೇಸ್ಬುಕ್ ನಲ್ಲೋ, ಟ್ವಿಟ್ಟರಿನಲ್ಲೋ ಜನ ಬಕೆಟುಗಟ್ಟಲೇ ಕೆಸರು ಎರಚಾಡಿಕೊಳ್ಳುವುದು ನೋಡಿ ಮಂಡೆಬಿಸಿಯಾದವರಿಗೆ ಕೆಸರನ್ನೂ ಪನ್ನೀರು ತಳಿದ ಹಾಗೆ ಸಿಂಪಡಿಸುವ ಚತುರಬುದ್ಧಿಯವರು ಸಿಕ್ಕಿದರೆ ತುಟಿ ಅರಳುತ್ತದೆ, ಮಂದಹಾಸ ಅನ್ನುವುದು ಪಕ್ಕದ ಬೀದಿಯಲ್ಲಿನ ಏಟಿಎಂ ನಲ್ಲಿ ಉದುರುವ ನೋಟಿನ ಹಾಗೆ ಮಿಂಚಿ ಮಾಯವಾಗುತ್ತದೆ! ಮರ್ಯಾದೆ ತೆಗೆಯುವ ಕಲೆಗೆ ಮರ್ಯಾದೆ ತಂದು ಕೊಟ್ಟವರು ಸುಮಾರು ಜನ ಇದ್ದಾರೆ. ಒಂದೊಂದು ಶಬ್ದವೂ ಈಟಿ , ಮಾತು ಸ್ಫಟಿಕದ ಶಲಾಕೆ ಅನ್ನುವ ಜಾತಿ ಇವರದು . ಇವರದ್ದೇನಿದ್ದರೂ ಮಾತಲ್ಲೇ ಮಲ್ಲಾಮಲ್ಲಿ, ಇವರದ್ದೇನು ನಾಲಗೆಯೇ ಅಥವಾ ವಾಟ್ಸ್ ಅಪ್ಪು ಫಾರ್ವರ್ಡ್ ಗಳನ್ನು ಹುಟ್ಟಿಸಿ ಬಿಸಾಡಿ ಹಲ್ಲು ಕಿರಿಯುವ ಯಂತ್ರವೇ ಅನ್ನಿಸಬೇಕು. ಅವಮಾನವನ್ನೂ ಸಮಾಜಸೇವೆ ಅಂದುಕೊಂಡು ಮಾಡುವ ಇಂತಹಾ ರಸಾಸ್ವಾದನ ಚತುರರ ಪಲುಕುಗಳನ್ನು ಮೆಲುಕು ಹಾಕಿ ಬರೋಣವಂತೆ.
ಇಂಗ್ಲೆಂಡಿನಲ್ಲಿ ಇಂತವರ ಒಂದು ದೊಡ್ಡ ದಂಡೇ ಇತ್ತು. ಪತ್ತೇದಾರಿ ಕತೆಗಳಿಂದ ಹಿಡಿದು ಪ್ರಬಂಧಗಳವರೆಗೆ ಎಲ್ಲ ಸಾಹಿತ್ಯ ಪ್ರಕಾರಗಳಲ್ಲೂ ಕೈಯಾಡಿಸಿದ್ದ ಜಿ ಕೆ ಚೆಸ್ಟರ್ಟನ್ ಕುಳ್ಳ, ಡುಮ್ಮಣ್ಣ. ಇವನ ಜೊತೆ ನಾಲಗೆಯಲ್ಲೇ ಕತ್ತಿವರಸೆ ಮಾಡುವುದಕ್ಕೆ ಹೇಳಿ ಮಾಡಿಸಿದ ಹಾಗಿದ್ದವನು ನಾಟಕಕಾರ ಬರ್ನಾರ್ಡ್ ಷಾ, ಇವನು ಸಪೂರ ಇದ್ದ ಕಡ್ಡಿ ಪೈಲ್ವಾನ್ . ಇಬ್ಬರೂ ಮಾತಿಗೆ ನಿಂತರೆ ಜಗ ಜಟ್ಟಿಗಳು. House of Lords ಅನ್ನುವುದು ಅಲ್ಲಿಯ ಸಂಸತ್ತು. ಅಲ್ಲಿ ಬರ್ನಾರ್ಡ್ ಷಾ ಒಂದು ಸರ್ತಿ ಆಗ ಬಂದಿದ್ದ ಬರದ ಬಗ್ಗೆ ಭೀಷಣ ಭಾಷಣ ಕುಟ್ಟಿದನಂತೆ, ಚೆಸ್ಟರ್ಟನ್ ಕೀಟಲೆ ಮಾಡುತ್ತ ಹೇಳಿದ, "ಇವರು ಇಷ್ಟೆಲ್ಲಾ ಬಡ್ಕೊಳ್ಳುವ ಅಗತ್ಯವೇ ಇರಲಿಲ್ಲ, ಇವರನ್ನ ನೋಡಿದರೇ ಗೊತ್ತಾಗ್ತದೆ ಇಲ್ಲಿ ಬರ ಬಂದಿದೆ ಅಂತ". ಬರ್ನಾರ್ಡ್ ಷಾ ಬಿಟ್ಟಾನೆಯೇ ? ಆ ಕಡೆಯಿಂದ ಬಾಣ ಬಂದೇ ಬಂತು, "ಮತ್ತು ಇವರನ್ನ ನೋಡಿದರೇ ಗೊತ್ತಾಗ್ತದೆ ಇಲ್ಲಿ ಬರ ಯಾಕೆ ಬಂದಿದೆ ಅಂತ". ಇನ್ನೊಂದು ಸರ್ತಿ ಕೆಂಡ ಕಾರುತ್ತಾ ಚೆಸ್ಟರ್ಟನ್ ಅಬ್ಬರಿಸಿದನಂತೆ, "ನಿನ್ನನ್ನ ಬಿಡ್ತೇನಾ ನಾನು, ನುಂಗಿ ಹಾಕ್ತೇನೆ", ಬರ್ನಾರ್ಡ್ ಷಾನ ಕಟಕಿ ಕೂಡಲೇ ಬಂತು, "ಹಾಗೆ ಮಾಡಿದರೆ ನಿಮ್ಮ ತಲೆಗಿಂತ ಜಾಸ್ತಿ ಮೆದುಳು ನಿಮ್ಮ ಹೊಟ್ಟೆಯಲ್ಲೇ ಇರುತ್ತದೆ ಬಿಡಿ".
ಮತ್ತೊಂದು ಸಲ ಈ ಚೆಸ್ಟರ್ಟನ್ ಒಂದು ಇಕ್ಕಟ್ಟಾದ ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದಾಗ ಒಬ್ಬ ಉದ್ಧಟ ಸಿಕ್ಕಿದನಂತೆ, ಕುಚೇಷ್ಟೆ ಮಾಡುತ್ತಾ, "ನಾನು ಮೂರ್ಖರಿಗೆ ದಾರಿ ಬಿಡುವುದಿಲ್ಲ" ಅಂದನಂತೆ. "ನಾನು ಬಿಡುತ್ತೇನೆ" ಅಂತ ತಣ್ಣಗೆ ಹೇಳಿ ಚೆಸ್ಟರ್ಟನ್ "ಹೆಂಗೆ" ಎಂಬಂತೆ ವ್ಯಂಗ್ಯದಿಂದ ನೋಡಿದನಂತೆ. ಬರ್ನಾರ್ಡ್ ಷಾ ಒಂದು ಸಲ ತನ್ನ ನಾಟಕದ ಎರಡು ಟಿಕೇಟು ಚರ್ಚಿಲ್ಲನಿಗೆ ಕಳಿಸಿ, "ಒಂದು ನಿಮಗೆ, ಇನ್ನೊಂದು ನಿಮ್ಮ ಗೆಳೆಯರಿಗೆ, if any" ಅಂತ ಚುಚ್ಚು ಸಾಲು ಬರೆದಿದ್ದನಂತೆ, ಪ್ರತ್ಯುತ್ಪನ್ನ ಮತಿಗೆ ಹೆಸರಾದ ಚರ್ಚಿಲ್ ಒಂದು ಉತ್ತರದ ಜೊತೆ ಟಿಕೇಟು ಮರಳಿಸಿದ್ದ, "ಮಾನ್ಯರೇ ಇವತ್ತು ನನಗೆ ನಿಮ್ಮ ನಾಟಕಕ್ಕೆ ಬರಲಾಗುವುದಿಲ್ಲ, ಎರಡನೇ ಪ್ರದರ್ಶನಕ್ಕೆ ಬರ್ತೇನೆ, if any".
 ಇಂಗ್ಲೆಂಡಿನದ್ದೇ ಮತ್ತೊಂದು: ಕತೆ, ಕಾದಂಬರಿ, ಪ್ರಬಂಧ ಎಲ್ಲ ಬರೆದು ಒಂದು ಮಟ್ಟಕ್ಕೆ ಬುದ್ದಿಜೀವಿ ಅನಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದ ಆಲ್ಡಸ್ ಹಕ್ಸ್ಲೀಯ ಬಗ್ಗೆ ಒಬ್ಬಾಕೆ ಹೇಳಿದ ವಕ್ರತುಂಡೋಕ್ತಿ : The stupid person's idea of a clever person. ಹರ್ಬರ್ಟ್ ಮಾರಿಸನ್ ಅನ್ನುವವರು ಒಮ್ಮೆ, "ಹಾಗೆ ನೋಡಿದರೆ ನನ್ನ ಅತ್ಯಂತ ಕೆಟ್ಟ ಶತ್ರು ನಾನೇ" ಎಂದುಸುರಿದರು, ಅಲ್ಲೇ ಇದ್ದ ಅವರ ವಿರೋಧಿಯೊಬ್ಬ, "ನನ್ನ ಕಡೆಯ ಉಸಿರಿರುವವರೆಗೂ ಅದು ಸಾಧ್ಯ ಇಲ್ಲ" ಅಂತ ಹೇಳಿ ಚಪ್ಪಾಳೆ ಗಿಟ್ಟಿಸಿಕೊಂಡನಂತೆ.
 ಒಬ್ಬರ ಜೋಕನ್ನು ಇನ್ನೊಬ್ಬರು ಎಗರಿಸಿ ಸ್ವಂತ ಜೋಕು ಅನ್ನುವಂತೆ ಹೇಳುವುದು ಮಾಮೂಲಿ. ಅದರ ಬಗ್ಗೆಯೂ ಒಂದು ಜೋಕು ಇದೆ. ಒಂದು ಪಾರ್ಟಿಯಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬರು ಒಳ್ಳೆ ಬುದ್ಧಿ ಚಾತುರ್ಯ ಇರುವ ಚಟಾಕಿ ಹಾರಿಸಿದರಂತೆ , ಆಗ ಆಸ್ಕರ್ ವೈಲ್ಡ್, "I wish I had said that" ಅಂದನಂತೆ. ಪಟಕ್ಕನೆ ಬಂತು ಒಬ್ಬರ ಕಟಕಿ: You will, Oscar; You will !!
ಅಮೆರಿಕಾದವರೇನು ಕಡಮೆಯಲ್ಲ. Marc Connelly ಅನ್ನುವವರದ್ದು ಬೋಡು ತಲೆ, ಅದನ್ನು ಪರಿಹಾಸ ಮಾಡುತ್ತಾ ಒಬ್ಬರು, "ನಿಮ್ಮ ತಲೆ ನನ್ನ ಹೆಂಡತಿಯ ನಿತಂಬಗಳ ಹಾಗೆ ನುಣುಪಾಗಿದೆ", ಅಂದರಂತೆ. ಇವರು ತಲೆಯನ್ನು ಮುಟ್ಟಿ ಪರೀಕ್ಷೆ ಮಾಡಿದಂತೆ ನಟಿಸಿ, "ಹೌದೌದು, ಸರಿಯಾಗಿ ಹೇಳಿದಿರಿ" ಅಂದ ಮೇಲೆ ಎದುರಾಳಿ ಮತ್ತೆ ಉಸಿರೆತ್ತಿದ್ದು ವರದಿಯಾಗಿಲ್ಲ! ಕೂಗಾಡದೇ, ರೊಚ್ಚಿನಿಂದ ಹುಚ್ಚಾಗದೆ ಮಾತಲ್ಲೇ ಮಣ್ಣುಮುಕ್ಕಿಸುವುದು ಅಂದರೆ ಇದೇ.
ಇನ್ನು ಕಚಗುಳಿಯಿಡುವ ಲೇವಡಿಗಳಿಗೆ, ಗೇಲಿಗಳಿಗೆ ಲೆಕ್ಕ ಮಿತಿಯೇ ಇಲ್ಲ . ನಗೆಗಾರ ಫ್ರೆಡ್ ಅಲೆನ್ ಮಾಡಿದ ಲೇವಡಿ: ಹಾಲಿವುಡ್ಡಿನಲ್ಲಿರುವ ಅಷ್ಟೂ ಪ್ರಾಮಾಣಿಕತೆಯನ್ನು ಗಂಟು ಕಟ್ಟಿ ಒಂದು ನೊಣದ ಹೊಕ್ಕುಳಿನಲ್ಲಿ ಇಟ್ಟರೆ ಅಲ್ಲಿ ಇನ್ನೂ ಮೂರು ಜೀರಿಗೆ ಕಾಳು ಮತ್ತು ಒಬ್ಬ ನಿರ್ಮಾಪಕನ ಹೃದಯ ಇಡುವಷ್ಟು ಜಾಗ ಉಳಿದಿರುತ್ತದೆ. ಇನ್ನೊಬ್ಬರು ಮಾಡಿದ ಕಟಕಿ: ನಿಮ್ಮ ಮೆದುಳು ಡೈನಮೈಟ್ ಆಗಿದ್ದಿದ್ದರೆ ತೀರಾ ಟೊಪ್ಪಿ ಹಾರುವಷ್ಟು ಕೂಡಾ ಅದು ಇರಲಿಕ್ಕಿಲ್ಲ. ಮಾಜಿ ಅಧ್ಯಕ್ಷ ರೇಗನ್ ಅನ್ನು ಒಬ್ಬರು ರೇಗಿಸಿದ ಪರಿ ನೋಡಿ: ಜಿಮ್ಮಿ ಕಾರ್ಟರ್ನ ಎದುರು ನಿಂತರು ಅನ್ನುವ ಒಂದೇ ಒಂದು ಕಾರಣಕ್ಕೆ ಇವರು ಗೆದ್ದಿದ್ದಾರೆ, ಚುನಾವಣೆಗೆ ಇವರು ಒಬ್ಬರೇ ನಿಂತಿದ್ದರೆ ಇವರು ಸೋತಿರ್ತಾ ಇದ್ರು! ಅಡ್ಲಾಯ್ ಸ್ಟೀವೆನ್ಸನ್ ಒಂದು ಸಲ ವಿರೋಧ ಪಕ್ಷದವರನ್ನು ಅಣಕಿಸಿ ಹೇಳಿದ ಚಾಟೂಕ್ತಿ: ನೀವು ನಮ್ಮ ಪಕ್ಷದ ಬಗ್ಗೆ ಸುಳ್ಳು ಹೇಳುವುದನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸಿ, ನಾವು ನಿಮ್ಮ ಪಕ್ಷದ ಬಗ್ಗೆ ಸತ್ಯ ಹೇಳುವುದನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸುತ್ತೇವೆ.
Zsa Zsa Gabor ಅನ್ನುವ ಹಾಲಿವುಡ್ಡಿನ ಚೆಲುವೆಗೆ ಒಂಬತ್ತು ಮದುವೆಗಳಾಗಿತ್ತು. ಆಕೆಯ ಬಗ್ಗೆ ಜಾಕ್ ಪಾರ್ ಅನ್ನುವವರು ಹೇಳಿದ್ದು: ಇವಳು ಇನ್ನಾದರೂ ಒಂದು ಡಿವೋರ್ಸ್ ಅಂತ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಸೆಟಲ್ ಆಗುವುದು ಒಳ್ಳೆಯದು! ತಪ್ಪು ಮಾಡದವ್ರ್ ಯಾರವ್ರೆ ಅನ್ನುವಂತೆ To err is Human ಅನ್ನುವ ಮಾತಿದೆ, ಅಲ್ಲಿನ ಮಾಜಿ ಅಧ್ಯಕ್ಷ ಟ್ರೂಮನ್ ರನ್ನು ಚುಚ್ಚಿ ಅದನ್ನೊಬ್ಬರು ಹೀಗೆ ತಿರುಚಿದ್ದಾರೆ: To err is Truman. ಮತ್ತೊಬ್ಬರ ಮೊನಚು ಹಾಸ್ಯ ಇನ್ನೂ ಮರ್ಮಕ್ಕೆ ನಾಟುವಂತಿದೆ: ನಾವು ಚಿಕ್ಕವರಾಗಿದ್ದಾಗ, ಸಮಾಜ ಪುಸ್ತಕದಲ್ಲಿ, ಯಾರು ಬೇಕಿದ್ದರೂ ಅಮೆರಿಕಾದ ಅಧ್ಯಕ್ಷರಾಗಬಹುದು ಅಂತ ಇತ್ತು. ಟ್ರೂಮನ್ರನ್ನ ನೋಡಿದರೆ ಅದು ನಿಜ ಅಂತ ಗೊತ್ತಾಗುತ್ತದೆ!!
ಬೇರೆ ದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಬಾಂಬು ಹಾಕುವ ರಾಜನೀತಿಯನ್ನು ಇಟ್ಟುಕೊಂಡು ಒಬ್ಬರು ಕುಟುಕಿದ್ದು: ನಮ್ಮ ದೇಶದಲ್ಲಿ ಹೈಸ್ಕೂಲು ಹುಡುಗರಿಗಿಂತ ಬಾಂಬುಗಳೇ ಜಾಸ್ತಿ ಚುರುಕಾಗಿವೆ, ಅವುಗಳಿಗೆ ಕುವೈಟ್ ಎಲ್ಲಿದೆ ಅಂತಾದರೂ ಗೊತ್ತಿದೆ.
ಭಯಂಕರ ಹಾಸ್ಯಪ್ರಜ್ಞೆ, ಚುರುಕು ಬುದ್ಧಿ ಮತ್ತು ಚುಚ್ಚು ಮಾತುಗಳಿಗೆ ಹೆಸರಾಗಿದ್ದ ಮಹಾ ಖಿಲಾಡಿ ಮನುಷ್ಯ ಗ್ರೂಚೊ ಮಾರ್ಕ್ಸ್. ನಾನು ಒಬ್ಬ ಮಾರ್ಕ್ಸ್ ವಾದಿ, ಗ್ರೂಚೊ ಮಾರ್ಕ್ಸ್ ವಾದಿ ಅಂತ ಅವನ ಅಭಿಮಾನಿಗಳ ಚತುರೋಕ್ತಿ ಇದೆ. ಈತ ಹೇಳಿದ್ದು: He may look like an idiot and talk like an Idiot, but don't let that fool you . He really is an idiot. ಅವನದ್ದೇ ಇನ್ನೊಂದು ಚತುರೋಕ್ತಿ: ಈಕೆಗೆ ಅವಳ ಚೆಲುವು, ಮೈಮಾಟ ಎಲ್ಲ ಬಂದದ್ದು ಅವಳ ಅಪ್ಪನಿಂದಲೇ, ಅವಳ ಅಪ್ಪ ಪ್ಲಾಸ್ಟಿಕ್ ಸರ್ಜನ್ ಆಗಿದ್ದಾರೆ!
ಇದು ನಮ್ಮಲ್ಲೂ ಇದೆ. ಬೇಂದ್ರೆ, ಬೀಚಿ ಇವರೆಲ್ಲ ತೀಕ್ಷ್ಣವಾದ ವ್ಯಂಗ್ಯ ಮಾಡಿದವರೇ. ಸದ್ಯಕ್ಕೆ ಇರುವವರಲ್ಲಿ ರವಿ ಬೆಳಗೆರೆ ಮತ್ತು ಚಂಪಾ ಅವಮಾನ, ಗೇಲಿ ಮಾಡುವುದರಲ್ಲಿ ಸಿದ್ಧಹಸ್ತರು ಅನ್ನಬಹುದು. ಸಂಕ್ರಮಣದಲ್ಲಿ ಗೇಲಿ,ತಮಾಷೆ , ಅಪಹಾಸ್ಯ, ವ್ಯಂಗ್ಯ, ಕುಟುಕು ತುಂಬಿದ ಬರಹಗಳ ರಾಶಿಯನ್ನೇ ಚಂಪಾ ಗೀಚಿದ್ದಾರೆ. ಒಂದು ಬಂಡೆ ಕಲ್ಲು ಕೊಟ್ಟರೆ ಆ ಕಲ್ಲಿನ ಬಗ್ಗೆಯೂ ಕೊಂಕು ತೆಗೆದು ಗೇಲಿ ಮಾಡಿ , ಜಗಳ ಮಾಡೋ ಅಷ್ಟು ಜಗಳಗಂಟ ಚಂಪಾ ಅನ್ನಬಹುದು, ಇದು ಲಂಕೇಶರಿಗೂ ಸಲ್ಲಬಹುದಾದ ಮಾತು. ಚಂಪಾ ಅಂತೂ ಕುತ್ಸಿತ ಟೀಕೆ ಮಾಡುವುದು ತನ್ನ ಜನ್ಮಸಿದ್ಧ ಹಕ್ಕು ಎಂಬಂತೆ ಮಾಡಿದವರು. ದೇವನೂರ ಮಹಾದೇವರ ಕಾದಂಬರಿಯೊಂದು ಸುಲಭಕ್ಕೆ ಅರ್ಥವಾಗದ ಹಳ್ಳಿ ಭಾಷೆಯಲ್ಲಿತ್ತು. ಪೋಲಂಕಿ ರಾಮಮೂರ್ತಿ ಅದನ್ನು ಇಂಗ್ಲಿಷಿಗೆ ಅನುವಾದ ಮಾಡಹೊರಟಾಗ ಚಂಪಾ ಹೇಳಿದ್ದು: ಅದನ್ನ ಮೊದಲು ಕನ್ನಡಕ್ಕೆ ಅನುವಾದ ಮಾಡ್ರಪಾ.
ಅಡಿಗರು ಒಂದು ಜನಾಂಗದ ಕಣ್ಣು ತೆರೆಸಿದ ಕವಿ ಅಂತ ಲಂಕೇಶರು ಹೇಳಿದ್ದನ್ನು ಚಂಪಾ ತಿರುಗಿಸಿದ್ದು ಹೀಗೆ : ಅದು ನಿಜವೇ. ಅವರು ತೆರೆಸಿದ್ದು ಒಂದೇ ಕಣ್ಣನ್ನು. ಧರ್ಮಸ್ಥಳದಲ್ಲಿ ಅಡಿಗರ ಅಧ್ಯಕ್ಷತೆಯಲ್ಲಿ ಆಗುತ್ತಿದ್ದ ಒಂದು ಸಾಹಿತ್ಯ ಸಮ್ಮೇಳನದ ವಿರುದ್ಧ ಬಂಡಾಯದ ಬಾವುಟ ಹಾರಿಸಿ ಇವರೆಲ್ಲ ಸೇರಿ ಪರ್ಯಾಯ ಸಮ್ಮೇಳನ ಅಂತ ಮಾಡಿದ್ದರಂತೆ. ಧರ್ಮಸ್ಥಳದಲ್ಲಿ ಬಿ. ಕೃಷ್ಣಪ್ಪ ಅನ್ನುವವರು "ದಲಿತ ಸಾಹಿತ್ಯ ಮತ್ತು ಇತರ ಒಲವುಗಳು" ಅನ್ನುವ ವಿಷಯದ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತಾಡಬೇಕಿತ್ತಂತೆ, ಅವರು ಅದನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಪರ್ಯಾಯ ಸಮ್ಮೇಳನಕ್ಕೆ ಬಂದದ್ದರ ಬಗ್ಗೆ ಚಂಪಾ ಹೇಳಿದ್ದು : ಅಲ್ಲಿ ನಡೆಯಲಿರುವುದು ಈಗ ಬಹುಷಃ "ಇತರ ಒಲವುಗಳು" ಎಂಬ ಗೋಷ್ಠಿ ಮಾತ್ರ!
ಅಡಿಗರನ್ನು ತಾವು ಛೇಡಿಸಿದ್ದರ ಬಗ್ಗೆ ಬರೆಯುತ್ತಾ ಹೇಳಿದ್ದು : ಎಲ್ಲರೊಂದಿಗೆ ಅಡಿಗರೂ ನಕ್ಕರು, ಅದೇ ಮುಗ್ಧ ನಗೆ. ಎಷ್ಟೇ ಭಿನ್ನಮತಗಳಿದ್ದರೂ ಇಂತಹ ಆತ್ಮೀಯತೆಯನ್ನು ಮಾತ್ರ ಅವರು ತೊರೆಯಲಿಲ್ಲ. ಬೇಂದ್ರೆ ಹಾಗೆ, 'ನಿನ್ನ ಕಡೀತೇನಿ, ನಿನ್ನ ಬಡೀತೇನಿ' ಎನ್ನುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ಅಂಥ ಕೆಲಸವನ್ನು ಬಹಳ ಸೂಕ್ಷ್ಮವಾಗಿ ತಮ್ಮ ವಿಮರ್ಶಕ ಬಂಟರಿಂದ ಮಾಡಿಸುತ್ತಿದ್ದರು.
ಕಂಬಾರರ ಬಗ್ಗೆ ಚಂಪಾ ಚೇಷ್ಟೆ : ನಮ್ಮ ಕುಶಲಕರ್ಮಿ ಕಂಬಾರನಂತೂ ಮಹಾ ಚಾಣಾಕ್ಷ : ಹೊಳೆಯಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿದ ಎಮ್ಮೆಯ ಹಾಗೆ. ಅದರ ಕೋಡು ಮೇಲೆ ಕಂಡಾಗಲೇ ಅದರ 'ಸಾಧನೆ' ನಮಗೆ ಗೊತ್ತಾಗುವುದು!
ಕಾರ್ನಾಡರಿಗೆ ಕನ್ನಡ ಬರುವುದಿಲ್ಲ ಅಂತಲೂ ಇವರು ಲೇವಡಿ ಮಾಡಿದ್ದಾರೆ. ಯಯಾತಿ, ತುಘಲಕ್, ಹಯವದನಗಳ ಭಾಷೆಯ ಬಗ್ಗೆ 'ಇತಿಹಾಸ, ಪುರಾಣ ವಸ್ತುವಾಗಿದ್ದಾಗ ಭಾಷೆ ತಟಸ್ಥವಾಗಿರಬೇಕು' ಅನ್ನುವ ನಿಲುವು ಕೀರ್ತಿನಾಥ ಕುರ್ತಕೋಟಿ ಅವರದ್ದು. ಚಂಪಾರ ಕುಟುಕು ಹೀಗೆ : ಅವರ 'ತಟಸ್ಥ'ಕ್ಕೆ ನಮ್ಮ ಅರ್ಥ; 'ಮೃತ'!
ಕಾರ್ನಾಡರ ಕನ್ನಡವನ್ನು ಛೇಡಿಸಿ ಹದಿನೈದು ಸಾಲುಗಳ ಒಂದು ನಾಟಕವನ್ನೂ ಚಂಪಾ ಗೀಚಿದ್ದಾರೆ:
ಶಾಂತಿನಾಥ ದೇಸಾಯಿ :ಕನ್ನಡ ನಾಟಕಕ್ಕೆ ಭವಿಷ್ಯವೇ ಇಲ್ಲ ಅಂತೀರಾ ಕಾರ್ನಾಡರೇ ?
ಕಾರ್ನಾಡ್ : ಹಾಗೇನೂ ಇಲ್ಲ . ಒಬ್ಬನು ಒಬ್ಬನ ಹೃದಯ ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳುವ ಅಗತ್ಯವಿಲ್ಲ .
ಶಾಂತಿ : ಒಬ್ಬನು ಒಬ್ಬನ .... ಅಂದರೇನ್ರಿ ?
ಕಾರ್ನಾಡ್ : One need not lose one's heart.
ಶಾಂತಿ : ಓಹೋ !
ಕಾರ್ನಾಡ್ : ಒಂದು ಹೊರಗೆ ಹೋಗುವ ದಾರಿ ಇದೆ(ದೇಸಾಯಿ ಹೊರಗೆ ನೋಡುವರು.) ಅಂದರೆ there is a way out
(ಇಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಚಂಪಾ ಬಿಕ್ಕಿ ಬಿಕ್ಕಿ ಅಳತೊಡಗುತ್ತಾರೆ. ದೇಸಾಯರು ಚಾಳೀಸು ಬದಲು ಮಾಡಿ ಕರಚೀಪು ಹೊರ ತೆಗೆಯುತ್ತಾರೆ)
ಕಾರ್ನಾಡ್ : ಪಾಟೀಲರೆ ಏನು ಇದು ? ನೀವು ಕಣ್ಣೀರಿನೊಳಗೆ ಇದ್ದೀರಲ್ಲ ? You are in tears.
ಹೀಗೆ ಸಾಗುತ್ತದೆ !!
ಚಂಪಾ “ಲೇಖಕರ ವಿಳಾಸಗಳು” ಅನ್ನುವ ಪುಸ್ತಕ ತರಹೊರಟಾಗ ರವಿ ಬೆಳಗೆರೆ ಹೇಳಿದ್ದು: ಲೇಖಕರ ವಿಳಾಸಗಳು ಯಾರಿಗ್ರೀ ಬೇಕು ? ತರೋದಾದರೆ “ಲೇಖಕರ ವಿಲಾಸಗಳು” ಅನ್ನೋ ಪುಸ್ತಕ ತನ್ನಿ. ಶರಂಪರ ಜಗಳ ಆಡಿಕೊಂಡಾಗ ಬೆಳೆಗೆರೆ ಚಂಪಾರನ್ನ ಝಾಡಿಸಿದ್ದು ಹೀಗೆ : ಮುಟ್ಟು ನಿಂತ ಲೇಖಕ, ಗೊಡ್ಡು ವಿಮರ್ಶಕ. ಚಂಪಾ ಚೇಳಿನ ತರ ಕುಟುಕದೆ ಇದ್ದರೆ ಅದಕ್ಕೆ ಜೀವ ಇರೋದಿಲ್ಲ ಅಂತ ಅನಂತಮೂರ್ತಿ ಒಂದು ಸಲ ಹೇಳಿದ್ದೂ ಸುದ್ದಿ ಆಯಿತು.
ಲಂಕೇಶ್ ಎಷ್ಟೋ ಸಲ ತೀರಾ ಸಜ್ಜನರು ಅನ್ನಿಸಿಕೊಂಡವರನ್ನೂ ಬಿಡದೆ ಚುಚ್ಚಿ, ಛೇಡಿಸಿ ಬರೀತಾ ಇದ್ದರು, ಹೀಗಾಗಿ ಗೆಳೆಯರಾಗಿದ್ದವರು ದೂರ ಆಗುತ್ತಿದ್ದರು. ಇದರ ಬಗ್ಗೆ ಕತೆಗಾರ, ಪತ್ರಕರ್ತ ಜಿ ಎಸ್ ಸದಾಶಿವ ಹೇಳಿದ್ದು : ಲಂಕೇಶ್ ವಿಧಾನ ಪರಿಷತ್ ಇದ್ದ ಹಾಗೆ. ಪ್ರತಿ ಎರಡು ವರ್ಷಕ್ಕೊಮ್ಮೆ ಅವರ ಗೆಳೆಯರ ಬಳಗದಿಂದ ಮೂರನೇ ಎರಡರಷ್ಟು ಜನ ನಿವೃತ್ತರಾಗುತ್ತಾರೆ. ಬಿವಿ ವೈಕುಂಠರಾಜು ಈ ಬಗ್ಗೆ ಹೇಳಿದ್ದು : ಸ್ಕಾಟ್ಲೆಂಡಿನ ಹಾವುಗಳು ಅನ್ನುವ ವಿಷಯದ ಬಗ್ಗೆ ಪಿ ಎಚ್ ಡಿ ಪ್ರಬಂಧ ಬರೆಯಹೊರಟವನು ಕಡೆಗೆ ಒಂದೇ ವಾಕ್ಯ ಬರೆದನಂತೆ: ಸ್ಕಾಟ್ಲೆಂಡಿನಲ್ಲಿ ಹಾವುಗಳಿಲ್ಲ. ಲಂಕೇಶರ ಗೆಳೆಯರ ಬಗ್ಗೆ ಬರೆಯಹೊರಟವರೂ ಹಾಗೇ ಒಂದೇ ವಾಕ್ಯ ಹೇಳಬೇಕಾಗಬಹುದು : ಲಂಕೇಶರಿಗೆ ಖಾಯಂ ಗೆಳೆಯರಿಲ್ಲ.
ಪ್ರಶ್ನೋತ್ತರಗಳ ಅಂಕಣಗಳಲ್ಲಿಯೂ ಇದಕ್ಕೆ ಆಸ್ಪದ ಇರುತ್ತದೆ. ಉತ್ತರಭೂಪದಿಂದ ಒಂದು ಬೀchi ಕೋಟು : ಸಾಹಿತ್ಯ ಸೇವೆ ಮಾಡುವ ಬಗೆ ಎಂತು ? ತುಂಬ ಸುಲಭ -- ಕೊಂಡು ಓದಬೇಕು. ಬರೆಯಬಾರದು. ಶಾಂತಿಪ್ರಿಯರಾದ ನಾವು ಯುದ್ಧ ಏಕೆ ಮಾಡಿದ್ದೇವೆ ? ಎಲ್ಲ ಯುದ್ಧಗಳು ಜರುಗುವುದೂ ಶಾಂತಿಗಾಗಿಯೇ ಅಲ್ಲವೇ ? ಶಾಂತಿ ಬೇಕೆಂದಾಗಲೆಲ್ಲ ಯುದ್ಧ ಮಾಡಿದ್ದೇವೆ. ಎರಡು ಯುದ್ಧದ ಮಧ್ಯದ ಇಂಟರ್ವಲ್ ಗೆ ಶಾಂತಿ ಎಂದು ಹೆಸರು.
ರವಿ ಬೆಳಗೆರೆ ಅಂತೂ ಕೇಳಿ ಅಂಕಣವನ್ನ ಕಾಲೆಳೆಯಲಿಕ್ಕೆ, ಮರ್ಯಾದೆ ತೆಗೆಯುವುದಕ್ಕೇ ಮುಡಿಪಾಗಿ ಇಟ್ಟಿದ್ದಾರೆ, ಕಲ್ಪಕತೆ, ಕುಚೇಷ್ಟೆ, ತುಂಟತನಗಳೆಲ್ಲ ಬೆರೆತು ಪೈನಾಪಲ್ ಪುಡ್ಡಿಂಗಿನ ಹಾಗೆ ಅವು ಮಜಾ ಕೊಟ್ಟಿವೆ. ಕೆಲವು ನನಗೆ ನೆನಪಿರುವವು :
ರಾಕ್ ಲೈನ್ ಗೆ ಯಾಕೆ ಧೀರ ಅನ್ನುತ್ತಾರೆ ? ಸದ್ಯಕ್ಕೆ ಹ್ಯಾಗಿದೀರ ಅನ್ನುವಂತಾಗಿದೆ. ಆಕೆ ನನ್ನ ಮೇಲೆ ಗೂಬೆ ಕೂರಿಸುತ್ತಿದ್ದಾಳಲ್ಲ ? ಒಂದರ ಮೇಲೊಂದು! ಮಾತಾಡುತ್ತಾ ಉಗುರು ಕಚ್ಚುತ್ತಾನಲ್ಲಾ ? ಉಗುರು ಯಾರದು, ಕೈ ಬೆರಳಿನದಾ ಅಲ್ಲವಾ, ಪ್ರಶ್ನೆ ಸ್ಪಷ್ಟವಿರಲಿ!
ಭಾಷೆ ಎಂಬುದೇ ಇಲ್ಲದೆ ಹೋಗಿದ್ದರೆ ? ಹೆಗಡೆಯನ್ನು ಮಿತ್ರದ್ರೋಹಿ ಅನ್ನಲು ದೇವೇಗೌಡ ಅದೆಷ್ಟು ಸಂಜ್ಞೆ ಮಾಡ್ತಿದ್ರೋ!! ಗೌಡರು ಬಾಲ್ಯದಲ್ಲಿ ಅಂಥ ತುಂಟರೇನಾಗಿರಲಿಲ್ಲವಂತಲ್ಲ? ’ಅವರು ಹುಟ್ಟಿದ್ದೇ ವಯಸ್ಸಾದ ಮೇಲೆ’ ಎಂಬ ವಾದವೊಂದಿದೆ. ಅವಳಿಗೆ ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಬಿಡಿಸಿ ಹೇಳಬೇಕಾ ? ಕೆಲವನ್ನು ಹೇಳಿದರೆ ಸಾಕು, ಅವಳೇ ಬಿಡಿಸುತ್ತಾಳೆ, ಉದಾ: ಗ್ರಹಚಾರ.
ಉದಯ ಮರಕಿಣಿ ಮತ್ತು ಜೋಗಿ ಯಾರಿಗೂ ಜಾಸ್ತಿ ನೋವಾಗದಂತೆ ವ್ಯಂಗ್ಯ, ಕೀಟಲೆ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ. ಅಂತದ್ದೇ ಒಂದು, ಸಂಭಾಷಣೆಕಾರ ಎಂ ಎಸ್ ರಮೇಶ್ ನಿರ್ದೇಶಿಸಿದ್ದ ಆದಿತ್ಯ ಚಿತ್ರದ ಬಗ್ಗೆ ಪರಮೇಶ್ವರ ಗುಂಡ್ಕಲ್ ಬರೆದ ಸಾಲುಗಳು : ನಿರ್ದೇಶಕ ರಮೇಶರನ್ನು ಸಂಭಾಷಣೆಕಾರ ರಮೇಶ್ ಒಂದು ಇನಿಂಗ್ಸ್ ಮತ್ತು ಎಷ್ಟೋ ಸಂಭಾಷಣೆಗಳ ಅಂತರದಿಂದ ಸೋಲಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಇದರಲ್ಲಿ ಹೊಗಳಿಕೆ, ತೆಗಳಿಕೆ, ವಿಮರ್ಶೆ, ಉಕ್ತಿ ಚಮತ್ಕಾರ ಎಲ್ಲ ಇದೆ, ಜೋಗಿ ಮತ್ತು ಉದಯ ಮರಕಿಣಿಯವರ ವಿಮರ್ಶೆಗಳಲ್ಲಿ,ಬರೆಹಗಳಲ್ಲಿ ಇಂತವು ಎಷ್ಟಿವೆಯೋ. ಎಷ್ಟೋ ಕತೆಗಳು, ಭಾಷಣಗಳು ಮತ್ತು ಚಿತ್ರಗಳ ವಿಮರ್ಶೆಯೇ ಆಗಬಹುದಾಗಿದ್ದ ಮಾತುಗಳು ಬೀchi ಅವರ ಈ ಸಾಲುಗಳಲ್ಲಿ ಇವೆ : ಕಥೆಯ ಆರಂಭ ಹೇಗೆ ? ಈ ಹಾಳು ಕಥೆಗಳು ಹಳೆಯ ಕಾರುಗಳಂತೆ . ಎರಡಕ್ಕೂ ಸ್ಟಾರ್ಟಿಂಗ್ ಟ್ರಬಲ್ ರೋಗ. ಕೊಂಚ ದೂಡಿದರೆ ಸಾಕು. ಆಮೇಲೆ ತಾನೇ ಓಡುತ್ತದೆ. ಕೊಂಚ ಎಂದರೆ ಎಲ್ಲಿಯವರೆಗೂ ? ಮನೆಯಿಂದ ಆಫೀಸಿನವರೆಗೂ ದೂಡಿದ ಮೇಲೆ ಅದು ಓಡಿದರೇನು ಪ್ರಯೋಜನ ?
ವೈ ಎನ್ಕೆ ಅಂಕಣಗಳಲ್ಲಿ ಇಂತವು ಸುಮಾರಷ್ಟು ಸಿಗುತ್ತವೆ. ಒಬ್ಬರು ಪತ್ರಿಕೆ ಸೇರಲು ಬಂದಾಗ ಹೇಳಿದ್ದು : ಪೇಪರ್ ಗೆ u ಸೇರಿದರೆ pauper ಆಗುತ್ತೆ. ಯಾವ ಯಾವ ಕವನಗಳ ಮೂಲಗಳು ಎಲ್ಲೆಲ್ಲಿ ಇವೆ ಅಂತ ಹುಡುಕುವುದರಲ್ಲಿ ಸುಮತೀಂದ್ರ ನಾಡಿಗರು ಎತ್ತಿದ ಕೈ. ಇದರ ಬಗ್ಗೆ ವೈ ಎನ್ಕೆ ಹೇಳಿದ್ದು : ಕಂಬಾರನಿಗೆ ವರುಷ ನಾಡಿಗನಿಗೆ ನಿಮಿಷ !!
ಎಷ್ಟೋ ಸಲ ಸಿದ್ಧಾಂತಗಳು, ರಾಜಕಾರಣ ಇದನ್ನೆಲ್ಲ ತಮಾಷೆಯಿಂದ ತಿವಿದೇ ಕೆಡವುವವರಿದ್ದಾರೆ. ಟ್ವಿಟ್ಟರಿನಲ್ಲಿ The Lying Lama ಅನ್ನುವ ಪರಿಹಾಸ ಚತುರರು ಎಲ್ಲರನ್ನು ರಂಜಿಸುತ್ತಲೇ ಎದುರಾಳಿಗಳಿಗೆ ಹೆಟ್ಟುತ್ತ ಬಂದಿದ್ದಾರೆ. ಈಚೆಗೆ ನಡೆದ ಒಂದು ಸಂಭಾಷಣೆ:
ಬರ್ಖಾ : ನನ್ನ ಪುಸ್ತಕದ ಸಿಕ್ಕಾಪಟ್ಟೆ ಪ್ರತಿಗಳು ಮಾರಾಟ ಆಗಿವೆ.
ಲಾಮಾ: ಅದರಲ್ಲಿ ನೀವೇ ಖರೀದಿಸಿದ್ದು ಎಷ್ಟು ?
ಬರ್ಖಾ : ಒಂದೇ ಒಂದು ಪ್ರತಿಯೂ ಖರೀದಿಸಿಲ್ಲ, ಏನಿವಾಗ ?
ಲಾಮಾ: ಒಳ್ಳೇ ಕೆಲಸ ಮಾಡಿದಿರಿ, ವಿವೇಕದ ನಿರ್ಧಾರ!
ಬೇರೆಯವರಿಗಾದರೆ ಜೈಲೋ, ಮರಣದಂಡನೆಯೋ ಕೊಡಿಸುತ್ತಿದ್ದ ಮಾತುಗಳನ್ನು ತೆನಾಲಿ ರಾಮನೋ, ಬೀರಬಲ್ಲನೋ ಚತುರಬುದ್ಧಿಯಿಂದ ವ್ಯಂಗ್ಯ ಮಾಡಿ ಹೇಳಿದರೆ ಮಾಫಿ ಮತ್ತು ಒಮ್ಮೊಮ್ಮೆ ಪ್ರಶಂಸೆಯೂ ಸಿಗುತ್ತಿತ್ತು. ಕಮ್ಯುನಿಸ್ಟ್ ದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿ ಒಂದಕ್ಕೂ ಇಷ್ಟಿಷ್ಟುದ್ದ ಕ್ಯೂ ಇರುತ್ತಿತ್ತು ಅನ್ನುವುದರ ಬಗ್ಗೆ ಒಂದು ಜೋಕು, ಇದು ಅಲ್ಬೇನಿಯಾದ ಎನ್ವರ್ ಹೋಕ್ಷಾನ ಹೆಸರಲ್ಲಿಯೂ ಇದೆ, ರೊಮೇನಿಯಾದ ಅನಾ ಪಾವ್ಕರ್ ಹೆಸರಲ್ಲಿಯೂ ಇದೆ . ಮೈಲುದ್ದ ಕ್ಯೂವಿನಲ್ಲಿ ನಿಂತು ಕೆಂಡಾಮಂಡಲನಾಗಿ ಒಬ್ಬ ಪಿಸ್ತೂಲು ಹಿಡಿದು ಹೊರಟೇ ಬಿಡುತ್ತಾನೆ, ನಮ್ಮ ದೇಶಕ್ಕೆ ಇಂತಹಾ ಗತಿ ತಂದ ಈ ಕಮ್ಯುನಿಸ್ಟ್ ನಾಯಕಿಯನ್ನು ಶೂಟ್ ಮಾಡಿ ಬರುತ್ತೇನೆ ಅಂತ. ಹತ್ತು ನಿಮಿಷಗಳಲ್ಲಿ ಮನುಷ್ಯ ವಾಪಸ್. "ಏನಾಯ್ತಪ್ಪಾ.... ಮುಗಿಸಿದ್ಯಾ" ಅಂತ ಕೇಳುತ್ತಾರೆ ಜನ. "ಏನು ಮುಗಿಸೋದು ಕರ್ಮ... ಅಲ್ಲಿ ಇದಕ್ಕಿಂತಲೂ ಉದ್ದ ಕ್ಯೂ ಇದೆ -- ಪಿಸ್ತೂಲು ಹಿಡಿದು ನಿಂತವರದ್ದು!".
ಹೀಗೆ ಮೊಗೆದಷ್ಟೂ ಬಗೆ. ಪೆಟ್ಟಿಗೆ ಪ್ರತಿಪೆಟ್ಟು ಕೊಟ್ಟು , ತಮಾಷೆಯಲ್ಲಿಯೇ ಕೋಲ್ಮಿಂಚಿನಂತೆ ಕುಕ್ಕಿ, ಚಿವುಟಿ ಪರಿಣಾಮ ಬೀರುವ ಮಾಡುವ ಚಿಕಿತ್ಸಕ ಗುಣ ಕಿಡಿಮಾತಿನಲ್ಲಿ ಇರುತ್ತದೆ. ನೂರು ವಾಕ್ಯಗಳಲ್ಲಿ ಹೇಳಲಾಗದ್ದನ್ನು ಒಂದು ಸಾಲಿನ ವ್ಯಂಗ್ಯ ನಾಟಿಸಿ, ದಾಟಿಸಿ ಬಿಡುತ್ತದೆ. ರಾಕ್ಷಸ ಗಾತ್ರದ ಲಾರಿಯನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸುವುದಕ್ಕೆ ಪುಟ್ಟ ಬ್ರೇಕು ಸಾಕಾಗುತ್ತದೆ. ಹಾರಾಡುವವರಿಗೆ ಚುರುಕುಬುದ್ಧಿಯವರ ಮೊನಚುಮಾತೇ ಬ್ರೇಕು.

ಬರೆಯುವುದು ಹೇಗೆ ?

ಏನನ್ನೋ ತಡಕಾಡುತ್ತಿದ್ದಾಗ ಸುಮಾರು ಹದಿನಾಲ್ಕು ವರ್ಷಗಳ ಮೊದಲು ಬರೆದಿಟ್ಟ ಬರೆಹಗಳ ಕಟ್ಟು ಕಣ್ಣಿಗೆ ಬಿತ್ತು. ಮುಲ್ಕ್ ರಾಜ್ ಆನಂದರ ಒಂದು ಇಂಗ್ಲಿಷು ಕಥೆ, Letter to god ಅನ್ನುವ ಕಥೆ , ಒಂದೆರಡು ಝೆನ್ ಕಥೆಗಳು ಇವನ್ನೆಲ್ಲ ಆ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಭಾವಾನುವಾದ ಮಾಡಿದ್ದೆ. ಒಂದೆರಡು ಅನುವಾದಗಳು ಪತ್ರಿಕೆಗಳಲ್ಲೂ ಬಂದಿದ್ದವು . ರೀಡರ್ಸ್ ಡೈಜೆಸ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಬರುತ್ತಿದ್ದ ಜೋಕುಗಳು, quoteಗಳು ಇವೆಲ್ಲ ಇಷ್ಟವಾಗುತ್ತಿದ್ದವು , ಇದು ಅಂತದ್ದೇ ಒಂದು, ರೀಡರ್ಸ್ ಡೈಜೆಸ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಬಂದದ್ದರ ಭಾವಾನುವಾದ, ಬರೆದಿದ್ದೆ ಅಂತ ನನಗೇ ಮರೆತು ಹೋಗಿತ್ತು.
ಒಳ್ಳೆಯ ಬರೆವಣಿಗೆ ಹೇಗಿರುತ್ತದೆ ?
೧. ಶೀರ್ಷಿಕೆಯಲ್ಲೇ ಪ್ರಶ್ನಾರ್ಥಕ ಚಿಹ್ನೆ ಇರುವುದು ಒಳ್ಳೆಯದಲ್ಲ
೨. ಚುಟುಕಾದ ವಾಕ್ಯಗಳು ಬೇಡ.
೩. ಲೇಖಕನು, ಓದುಗನಿಂದ , ಆತನ ಬರೆಹಕ್ಕಾಗಿಯೇ ಹೊಗಳಿಕೆಯ ಅಭಿಪ್ರಾಯವನ್ನು ನಿರೀಕ್ಷಿಸಿದಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚು ವಿಭಕ್ತಿ ಪ್ರತ್ಯಯಗಳನ್ನು ಬಳಸಬಾರದು .
 ೪. ಲೇಖಕ ಆಯ್ಕೆ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯವನ್ನು ಬೆಂಬಲಿಸಲೇಬೇಕು, ಅವನಿಗೆ ಬೇರೆ ದಾರಿಯಿಲ್ಲ.
೫. ಉತ್ಪ್ರೇಕ್ಷೆ , ಅತಿಶಯ ಇವನ್ನೆಲ್ಲ ಜಗತ್ತಿನ ಒಂದು ನರಹುಳುವೂ ಇಷ್ಟ ಪಡಲಾರದು
೬. ನನ್ನ ಪ್ರಕಾರ ಲೇಖಕ ಸ್ವಂತ ಅಭಿಪ್ರಾಯಗಳನ್ನು ಹೇಳದಿರುವುದು ಒಳ್ಳೆಯದು.
೭. To the extent possible, ಏಕ್ದಂ ಆಗಿ ಅನ್ಯಭಾಷೆಯ ವರ್ಡ್ಸ್ use ಮಾಡಬಾರದು
೮. ಇದು ಹೀಗೇ ಎಂದು ಓದುಗನ ಮೇಲೆ ಅಭಿಪ್ರಾಯ ಹೇರುವುದನ್ನು ಖಂಡಿತವಾಗಿಯೂ ನಿಲ್ಲಿಸತಕ್ಕದ್ದು
೯. ತೀರಾ ಉದ್ದನೆಯ ವಾಕ್ಯಗಳನ್ನು ಬಳಸಿದರೆ, ಅದು ಏನೆಂದು ಅರ್ಥವಾಗದೆ, ಅದು ಒಂದು ಬಂಧದ ಚೌಕಟ್ಟಿನೊಳಗೆ ಸ್ವತಂತ್ರ ಅನುಭವಕ್ಕೆ ಸಾಕ್ಷೀಭೂತವಾದೀತಾದರೂ ಒಂದು ಆಶಯವು ಗ್ರಹೀತವಾಗುವುದರ ಹಿಂದಿನ ಅನುಕೂಲಕ್ಕೆ ಪ್ರತಿಬಂಧ ಒಡ್ಡಿ, ಅರ್ಥಸ್ಫೋಟದ ಅನುರಣನ ಉದ್ಭೋದವಾಗದಂತಾಗಿ ಅಹಮಹಮಿಕೆಯ ಅಬಧ್ಧವಾಡಿದಂತೆ ವ್ಯಾಖ್ಯಾನವಾಗಿ ವಿಫಲತೆಯ ಹೊಸ್ತಿಲಲ್ಲಿ ತನ್ನ ಹಳವಂಡದಲ್ಲಿ ತಾನೇ ಹರಳುಗಟ್ಟಿದಂತಾದೀತೆಂದು ಹೇಳುವುದು ತೋರಿಕೆಯ ಮಾತೇ ಆಗಬೇಕಾದ್ದಿಲ್ಲವೆಂಬುದು ಪುರೋಹಿತಶಾಹಿಯ ಸಾಕ್ಷಿಪ್ರಜ್ಞೆಯ ಮಾತೇನಲ್ಲ. ಹಾಗಾಗಿ ಶಬ್ದಾಡಂಬರ ಒಳ್ಳೆಯದಲ್ಲ.
೧೦. ಹೇಳಿದ್ದನ್ನೇ ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ , ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಹೇಳುವುದರಿಂದ, ಪುನರುಕ್ತಿಯಿಂದ, ಒಂದೇ ವಿಷಯ ಮರುಕಳಿಸುವುದರಿಂದ, ಆಗಾಗ್ಗೆ ಚರ್ವಿತ ಚರ್ವಣ ಮಾಡುವುದರಿಂದ , ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ, ಮಗುಳೊಮ್ಮೆ, ಇನ್ನೊಮ್ಮೆ , ಮಗದೊಮ್ಮೆ, ಬರೆದದ್ದನ್ನೇ ಬರೆಯುವುದರಿಂದ ಅಂದರೆ ಪುನಃ ಪುನಃ ಏನು ಮಾಡುವುದರಿಂದ ಅಂತ ಕೇಳಿದರೆ, ಅರ್ಥಾತ್ ಹೇಗೆ ಬರೆಯುವುದರಿಂದ ಕೇಳಿದರೆ ತಿರು ತಿರುಗಿ ಅದನ್ನೇ ಬರೆಯುವುದರಿಂದ ಅದು ಓದುಗರನ್ನು ದಣಿಸಿ, ಬಳಲಿಸಿ , ಸುಸ್ತಾಗಿಸಿ , ಆಯಾಸಪಡಿಸಿ , ಸಾಕಾಗಿಸಿ ಬಿಡುತ್ತದೆ.
೧೧. ಲಘು ಬರಹಗಲ್ಲಿ ಪದೇ ಪದೇ ಇತರರನ್ನು ಕೋಟ್ ಮಾಡಿದರೆ ಬೀಚಿಯವರು ಹೇಳಿದಂತೆ, "ವಿಡಂಬನ ಸಾಹಿತ್ಯ ?" ಯಾರು ಸ್ವಾಮೀ ವಿಡಂಬ ಎಂದರೆ ? ಆತ ಯಾವ ಶತಮಾನದ ಕವಿ ಸ್ವಾಮೀ ಎಂದು ಕೇಳಬೇಕಾದೀತು!
೧೨. ಬೇರೆಯವರ ಸಲಹೆ ಸೂಚನೆಗಳಿಗೆ ಗಮನವೀಯದೆ , ತೋಚಿದ್ದನ್ನು ಗೀಚಿ ತತ್ತ್ವವನ್ನು ಪಾಲಿಸಬೇಕು.
ಇಂಗ್ಲೀಷ್ ಮೂಲ :
How to Write Good
Contractions aren't necessary.
Avoid cliches like the plague
Prepositions are not words to end sentences with.
The passive voice is to be avoided.
Who needs rhetorical questions?
One word sentences? Eliminate.
Subject and verb always has to agree.
Be more or less specific.
Exaggeration is a billion times worse than understatement.

ಕಥೆ ಚಿತ್ರಕಥೆ ಸಂಭಾಷಣೆ - ಜೋಗಿ

ಕತೆ ಚಿತ್ರಕತೆ ಸಂಭಾಷಣೆ' ಪುಸ್ತಕ ಬಿಡುಗಡೆಗೆ ಮೊದಲು ಬರೆದದ್ದು  :
ಎರಡು ಸಂತೋಷದ ವಿಚಾರಗಳು! ಜೋಗಿ ಸರ್ ತುಂಬಾ ಆಸೆಪಟ್ಟು, ಸಂಭ್ರಮದಿಂದ `ಕತೆ ಚಿತ್ರಕತೆ ಸಂಭಾಷಣೆ' ಅನ್ನುವ ಪುಸ್ತಕ ಹೊರತರುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಹೊಸದಾಗಿ ಚಿತ್ರಮಾಡಲು ಬಂದವರು,ಹೊಸ ಕಥೆಗಳನ್ನು ನೇಯ ಹೊರಟವರು, ಚಿತ್ರಕತೆ ಅನ್ನುವ ಮಾಟಗಾತಿಯ ಹಿಂದೆ ಬಿದ್ದವರು, ಇವರೆಲ್ಲ ಓದಲೇಬೇಕಾದ ಪುಸ್ತಕ ಇದಾಗಲಿದೆ ಅಂತ ನನ್ನ ಒಳ ಮನಸ್ಸು ಹೇಳುತ್ತಿದೆ. ಸುಮ್ಮನೆ ಚಿತ್ರ ನೋಡುವವರು, ಒಂದು ಚಿತ್ರ ಯಾಕೆ ಜನರನ್ನು ತಟ್ಟುತ್ತದೆ , ಒಂದು ಕಥೆ ಹೇಗೆ ಸೃಷ್ಟಿಯಾಗುತ್ತದಪ್ಪಾ ಅಂತ ತಲೆ ಕೆರೆದುಕೊಂಡವರು ಕೂಡ ಇದನ್ನು ಓದಬಹುದು. ಬರೀ ಕನ್ನಡವಷ್ಟೇ ಏಕೆ, ನಮ್ಮ ದೇಶದಲ್ಲೇ ಇಂತದ್ದು ಬಂದ ಹಾಗಿಲ್ಲ. ಸಲೀಂ ಜಾವೇದ್ ಜೋಡಿಯ ಸಲೀಂ ಖಾನ್ ಮತ್ತು ಜಾವೇದ್ ಅಖ್ತರ್ ಬರೆದಷ್ಟೇ ಚಂದದಲ್ಲಿ, witty ಆಗಿ,ಅರ್ಥಪೂರ್ಣವಾಗಿ screenplayಯ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತಾಡುತ್ತಾರೆ, ಪ್ರಕಾಶ್ ಝಾ ಜೊತೆಗಿದ್ದ ಅಂಜುಮ್ ರಾಜಾಬಲಿ ಚಿತ್ರಕತೆಯ ಪಾಠ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ. ಇದು ಬಿಟ್ಟರೆ ಈ ವಿಷಯದ ಬಗ್ಗೆ ಗುಣಮಟ್ಟದ ಬರೆಹಗಳು ಇಲ್ಲಿ ಅಷ್ಟಾಗಿ ಬಂದಂತಿಲ್ಲ.
ಡಿಸೆಂಬರ್ ಎರಡಕ್ಕೆ ಅಂಗಡಿಗಳಲ್ಲಿ, ಸಾಹಿತ್ಯ ಸಮ್ಮೇಳನದ ಮಳಿಗೆಗಳಲ್ಲಿ ಈ ಪುಸ್ತಕ ಸಿಗಲಿದೆ. ಆಮೇಲೊಂದು ಸ್ವಲ್ಪ ದಿನ ಕಳೆದು ಬಿಡುಗಡೆ ಸಮಾರಂಭ ಇರಬಹುದು. ಮೊದಲ ನೂರೈವತ್ತು ಪುಟಗಳಲ್ಲಿ ಎಂದಿನಂತೆ ಜೋಗಿ ಮಿಂಚಲಿದ್ದಾರೆ. ಆಮೇಲಿನ ಪುಟಗಳಲ್ಲಿ ಯೋಗರಾಜ್ ಭಟ್, ಕಾಸರವಳ್ಳಿ, ಬಿ ಸುರೇಶ , ಸೂರಿ ಅವರಂತ (ಸ್ವಲ್ಪ ಮಟ್ಟಿಗೆ !) ಪೂರ್ವ ಸೂರಿಗಳು, ಗೋಧಿ ಬಣ್ಣದ ಹೇಮಂತ್, ರಕ್ಷಿತ್, ಗಿರಿರಾಜ್, ಪವನ್ ರಂತ ಹೊಸ ತಲೆಮಾರಿನ ಹುಡುಗರು, ಪತ್ರಕರ್ತ ವಿಕಾಸ್ ನೇಗಿಲೋಣಿ ಇವರೆಲ್ಲ ಬರೆಯಲಿದ್ದಾರೆ. ಎರಡನೇ ಸುದ್ದಿ ಏನಪ್ಪಾ ಅಂತ ಕೇಳುವವರಾಗಿ . ಈ ತೆಂಡೂಲ್ಕರ್, ಸೆಹ್ವಾಗ್ , ಲಾರಾದಿಗಳ ಜೊತೆ ನಾನೂ ಯಥಾಶಕ್ತಿ ಬ್ಯಾಟು ಬೀಸಿದ್ದೇನೆ!
ಹೀಗೊಂದು ಪುಸ್ತಕ ಬರುತ್ತಿದೆ, ಇದಕ್ಕೆ ನಿಮ್ಮ ಲೇಖನ ಬರೆದುಕೊಡಿ ಅಂತ ಜೋಗಿ ಸರ್ ಹೇಳಿದಾಗ ಥಟ್ಟನೆ ತಲೆಗೆ ಬಂದದ್ದು ಭರತ ಮುನಿಯ ನಾಟ್ಯಶಾಸ್ತ್ರವನ್ನು ಇಟ್ಟುಕೊಂಡು, ನಮ್ಮ ರಸ ಸಿದ್ಧಾಂತ ಇಟ್ಟುಕೊಂಡು ಏನಾದರೂ ಕೊರೆದರೆ ಹೇಗೆ ಅಂತ. ಹಾಲಿವುಡ್, ವರ್ಲ್ಡ್ ಸಿನೆಮಾದ ಕಡೆಗೆ ಒಂದೆರಡು ಚಚ್ಚಿ ಅಂತ ಜೋಗಿ ಸರ್ ಸೂಚನೆ ಕೊಟ್ಟದ್ದರಿಂದ ಪಶ್ಚಿಮಕ್ಕೆ ಒಂದು ಕಾಲು, ಪೂರ್ವಕ್ಕೆ ಒಂದು ಕಾಲು ಇಟ್ಟುಕೊಂಡೇ ಫೀಲ್ಡಿಗೆ ಇಳಿದೆ. ಅದು ಬೇಡ, ಇದು ಬೇಡ ಅಂತ ಬಹಳಷ್ಟು ಪರಿಕಲ್ಪನೆಗಳನ್ನು ಕತ್ತರಿಸಿ ಎಸೆದ ಮೇಲೂ ಒಂದು ಸುಧೀರ್ಘ ಲೇಖನವೇ ಹಲ್ಲು ಬಿಟ್ಟು ನಗುತ್ತಿತ್ತು!
ಜೋಗಿಯವರ ಪುಸ್ತಕ ಅಂದಮೇಲೆ ಜನ ರುಚಿಕಟ್ಟಾದ ಬರೆವಣಿಗೆಯನ್ನೇ ಕೇಳುತ್ತಾರೆ, ಇದು ಅವರ ಭರವಸೆಯ ಮಟ್ಟಕ್ಕೆ ಬಂತೇ ಅಂತ ತಿಳಿಯಲಿಲ್ಲ. ಕಾರ್ಪೊರೇಟು ಜಗದಲಿದ್ದು ಫೀಡ್ ಬ್ಯಾಕಿಗೆ ಅಂಜಿದೊಡೆಂತಯ್ಯ ಅಂತ ಹಾಡಿಕೊಂಡು ಇಬ್ಬರು ಗೆಳೆಯರ ಅಭಿಪ್ರಾಯ ಕೇಳಿದೆ. ಥಿಯರಿ, ಪ್ರಾಕ್ಟಿಕಲ್ಲು ಎರಡೂ ಇರಲಿ ಅಂದುಕೊಂಡೆ. ಚಿತ್ರರಂಗದ ಒಳ ಹೊರಗು, ವ್ಯವಹಾರ, ವಾಣಿಜ್ಯ ಗೊತ್ತಿರುವ ಒಬ್ಬರಿಗೆ ಮತ್ತು ನನ್ನ ಹಾಗೆ ಘಂಟೆಗಟ್ಟಲೆ ಥಿಯರಿ ಮಾತಾಡುವವರು ಒಬ್ಬರಿಗೆ ಓದಲು ಕೊಟ್ಟೆ. ಬೋರು ಹೊಡೆಸುವುದು ಮಹಾಪಾಪ, ಹಾಗಾಗಿ ಬೋರು ಹೊಡೆಸದೆ ಓದಿಸಿಕೊಂಡು ಹೋಗಬೇಕು, ಹೇಳಿದ್ದು ಅರ್ಥ ಆಗಿರಬೇಕು, ಏನಾದರೂ ಹೊಸತು ಕಲಿಯುವುದಕ್ಕೆ ಸಿಗಬೇಕು. ಇಷ್ಟು ಆಗಿದೆಯೇ ಅಂತ ಕೇಳಿದೆ. ಗೆಳೆಯರು ಮೆಚ್ಚಿ, superb ಅಂದು ಹುರಿದುಂಬಿಸಿದರು. ಕಡೆಗೆ ಧೈರ್ಯ ಮಾಡಿ ಕಳಿಸಿದೆ.
ಇದರಿಂದ ಹೊಸಬರಿಗೆ ಉಪಕಾರವಾದರೆ, ಕನ್ನಡದಲ್ಲಿ ನಾಲ್ಕು ಉತ್ಸಾಹಿ ಬರೆಹಗಾರರು ಹುಟ್ಟಿದರೆ, ಒಂದಷ್ಟು ಗಟ್ಟಿ ಕಥೆಗಳು ಬಂದರೆ, ನಮ್ಮೆಲ್ಲರ ಉತ್ಸಾಹಕ್ಕೂ ಒಂದು ಅರ್ಥ, ಸಾರ್ಥಕ್ಯ ಬರುತ್ತದೆ. ಕೊಂಡು ಓದುವುದಕ್ಕೆ, ಓದಿ ಹೇಗನಿಸಿತು ಅಂತ ಹೇಳುವುದಕ್ಕೆ ನೀವಿದ್ದೀರಲ್ಲ. ಇನ್ನು ನೀವುಂಟು, ಪುಸ್ತಕ ಉಂಟು.