ಗೂಢಚಾರಿಕೆ

 'ಗೂಢಚಾರಿಕೆ' ಎನ್ನುವುದು ನನ್ನ ಮಟ್ಟಿಗೆ ಕುತೂಹಲವನ್ನು ಕದಡಿ ಮಿಸುಕಾಡಿಸುವ ಸಂಗತಿ. ಅಲ್ಲಿ ನಡೆಯುವುದೆಲ್ಲ ಗೋಪ್ಯವೂ ನಿಗೂಢವೂ ಆದ್ದರಿಂದ ಆ ಗುಟ್ಟುಗಳನ್ನು ತಿಳಿಯಲು ಮನ ಎಳಸುತ್ತದೆ. ಈ ನಿಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ The Unending Game: A Former R&AW Chief's Insights into Espionage ಎಂಬ ಪುಸ್ತಕದಿಂದ ಹೆಕ್ಕಿದ ನಾಲ್ಕಾರು ವಿಷಯಗಳು (ನನ್ನ ಒಗ್ಗರಣೆಯೊಂದಿಗೆ).

ವಿಕ್ರಮ್ ಸೂದ್ ಅವರದ್ದು ಅಂತಹಾ ಆಕರ್ಷಕ, ರೋಚಕ ಗದ್ಯವೇನೂ ಅಲ್ಲ, ಮಾಹಿತಿಗಳಿಂದ ಇಡಿಕಿರಿದಿರುವ, ಪಠ್ಯಪುಸ್ತಕದಂಥಾ ಶೈಲಿ ಅವರದ್ದು (The best and most successful spies are the quiet, apparently boring and dull people ಅಂತೊಂದು ಮಾತೇ ಇದೆ! ಜೇಮ್ಸ್ ಬಾಂಡ್ನಂತೆ ಎಲ್ಲರ ಗಮನ ಸೆಳೆಯುವವರು ಒಳ್ಳೆಯ ಗುಪ್ತಚರರಾಗುವುದು ಕಷ್ಟ. ಎಲ್ಲರೂ ಯಾವಾಗಲೂ ನಿಮ್ಮನ್ನು ನೋಡುತ್ತ, ಮಾತಾಡಿಸುತ್ತ ಇದ್ದರೆ ಗುಪ್ತ ಚಟುವಟಿಕೆಗಳನ್ನು ಮಾಡುವುದಾದರೂ ಹೇಗೆ ?! James Bond is fantasy, George Smiley is reality ಅಂತ ವಿಕ್ರಮ್ ಸೂದ್ ಅವರೇ ಬರೆಯುತ್ತಾರೆ ಕೂಡಾ!). ಶೈಲಿ ಸ್ವಲ್ಪ dry ಆದರೂ, ಬರೆದವರು ನಮ್ಮ ದೇಶದ ಬೇಹುಗಾರಿಕಾ ಸಂಸ್ಥೆಯಾದ R&AWದಲ್ಲಿ ಮೂವತ್ತು ವರ್ಷ ಕೆಲಸ ಮಾಡಿದವರು, ಅದರ ಮುಖ್ಯಸ್ಥರೂ ಆಗಿದ್ದವರು ಎಂಬ ಕಾರಣಕ್ಕೆ ಪುಸ್ತಕಕ್ಕೊಂದು ವಿಶ್ವಾಸಾರ್ಹತೆ ತನ್ನಿಂತಾನೇ ಸಿಗುತ್ತದೆ. ಇನ್ನು ಪುಸ್ತಕದಿಂದ ಹೆಕ್ಕಿದ ನಾಲ್ಕಾರು ವಿಷಯಗಳಿಗೇ ಬರೋಣ.

ಇಂದಿರಾ ಗಾಂಧಿಯ ಕ್ಯಾಬಿನೆಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಇದ್ದ ಭೂಪರೊಬ್ಬರು, "ನನಗೆ 50000 ಡಾಲರುಗಳನ್ನು ಕೊಟ್ಟರೆ ನಿಮಗೆ ಗುಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಸುದ್ದಿ ಕೊಡುತ್ತೇನೆ" ಅಂತ ರಷ್ಯಾದ ಕೆಜಿಬಿಯ ಹತ್ತಿರ ಯೋಜನೆಯನ್ನು ಮುಂದಿಟ್ಟರಂತೆ. ತಮಾಷೆ ಅಂದರೆ ಕೆಜಿಬಿ ಅದಕ್ಕೊಪ್ಪಲಿಲ್ಲವಂತೆ -- "ಬೇಕಾದಷ್ಟು ಜನ ವರ್ತಮಾನ ಕೊಡುವವರು ದೊಡ್ಡ ದೊಡ್ಡ ಸ್ಥಾನಗಳಲ್ಲಿ ಈಗಾಗಲೇ ಇದ್ದಾರೆ, ನಿಮಗೆ ಕೊಟ್ಟು ದುಡ್ಡು ವೇಸ್ಟು ಮಾಡುವುದು ಯಾಕೆ" ಎಂಬ ಕಾರಣಕ್ಕೆ! ಸ್ವತಃ ಇಂದಿರಾ ಗಾಂಧಿಯ ಹೆಸರೇ VANO ಎಂಬ ಹೆಸರಿನಲ್ಲಿ ಕೆಜಿಬಿಯ ದಾಖಲೆಗಳಲ್ಲಿ ಇದೆಯಂತೆ. ಇನ್ನು "1971ರ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಮೊರಾರ್ಜಿ ದೇಸಾಯಿ ನಮ್ಮ informer ಆಗಿದ್ದರು, ನಮಗೆ ಅಲ್ಲಿನ ವೃತ್ತಾಂತಗಳನ್ನು ತಿಳಿಸುತ್ತಿದ್ದರು ಅಂತ ಅಮೆರಿಕಾದ CIAಯವರೊಬ್ಬರು ಪುಸ್ತಕವೊಂದರಲ್ಲಿ ಬರೆದಿದ್ದಾರಂತೆ ! ಇಂಥವರು ಇನ್ನಷ್ಟು ಜನರೂ ಇದ್ದರಂತೆ. "ಅವ್ನು ಬಿಡಿ, ಪಾಕಿಸ್ತಾನದ paid ಏಜೆಂಟ್" ಅಂತ ಕೆಲವರನ್ನು ಫೇಸ್ಬುಕ್ಕಿಗರು ಹಳಿಯುವುದುಂಟು, ಆದರೆ ಅಂತದ್ದು ದೊಡ್ಡ ದರ್ಜೆಯವರಲ್ಲಿ ನಿಜವಾಗಿಯೂ ಆಗುತ್ತದೆ ಅಂತ ಮಾತ್ರ ಹೀಗೆ ಆರೋಪ ಮಾಡುವವರಿಗೂ ಗೊತ್ತಿದೆಯೋ ಇಲ್ಲವೋ ! ಹಾಗಂತ ಇದು ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರ ನಡೆಯುವುದೂ ಅಲ್ಲ, ಅಮೆರಿಕಾದಲ್ಲಿ ದೊಡ್ಡ ಹುದ್ದೆಗಳಲ್ಲಿ ರಷ್ಯಾದ ಏಜೆಂಟರು ಇದ್ದದ್ದು, ರಷಿಯಾದಲ್ಲಿ ಎತ್ತರದ ಸ್ಥಾನದಲ್ಲಿ ಅಮೆರಿಕಾದ ಗೂಢಚಾರರು ಇದ್ದದ್ದು ಎಲ್ಲ ಅಧಿಕೃತವಾಗಿಯೇ ವರದಿಯಾಗಿವೆ.

ಪೇಯ್ಡ್ ಮೀಡೀಯಾ ಕೂಡಾ ನಿಜವೇ; ಇಂದಿಗೂ ಅಂದಿಗೂ. Between 1972 and 1975, the KGB planted nearly 17,000 stories in the media ಅಂತ ಸೂದ್ ಬರೆಯುತ್ತಾರೆ. ಅಮೆರಿಕಾದ CIAಯದ್ದಂತೂ Propaganda and Covert operations ಅಂತೊಂದು ಅಧಿಕೃತ ವಿಭಾಗವೇ ಇತ್ತಂತೆ(ಈಗಲೂ ಇರಬಹುದು) ! ಆ ಕಾಲಕ್ಕೇ ಹೀಗೆ ಅಂದಮೇಲೆ, ಇವತ್ತು ತಮಗೆ ಬೇಕಾದಂತೆ ಬರೆಯುವುದಕ್ಕೆ, ಸುದ್ದಿ ತೋರಿಸುವುದಕ್ಕೆ ಪಾಕಿಸ್ತಾನದ ISI, ಅಮೆರಿಕಾ, ರಷಿಯಾಗಳ ಸಂಸ್ಥೆಗಳು ಇವರ ಕೈಯಿಂದೆಲ್ಲ ತಿಂಗಳಿಗಿಷ್ಟು ಅಂತ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವವರು ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ಹಲವರು ಇದ್ದಾರು. ಹೀಗಾಗಿ "ರಾಹುಲ್ ಗಾಂಧಿಯೇ ಪ್ರಧಾನಿಯಾಗಲಿ" ಎನ್ನುವವರು, ದಿನಕ್ಕೆರಡು ಸಲ ಮೋದಿಯ ಗುಣಗಾನ ಮಾಡುವವರು, ಕೋಮುವಾದ ಇನ್ನೊಂದು ಮತ್ತೊಂದು ಅಂತ ಹಾರಾಡುವವರು, ಹಿಂದುತ್ವ ಆತ್ವ ಈತ್ವ ಅಂತ ಕೂಗಾಡುವವರು, ಕಮ್ಮ್ಯುನಿಸ್ಟ್ ಪಕ್ಷದ ವಕ್ತಾರರಂತೆ ಸಮಾಜವಾದ ಅದು ಇದು ಅಂತ ಎಡೆಬಿಡದೆ ಬಿತ್ತರಿಸುವವರು, ವಾರಕ್ಕೊಮ್ಮೆ ಟೌನ್ ಹಾಲ್ ಹೋರಾಟ ಮಾಡುವವರು, ಸಿಕ್ಕಾಬಟ್ಟೆ ಎಡಗಡೆಗೋ, ಬಲಗಡೆಗೋ ನೋಡುತ್ತ ಬರೆಯುವವರು ಇಂಥವರು ಹೇಳುವುದನ್ನೆಲ್ಲ ಸ್ವಲ್ಪ ಸಂಶಯದ ದೃಷ್ಟಿಯಿಂದಲೇ ನೋಡುವುದೊಳ್ಳೆಯದು. ಯಾರ ಅಕೌಂಟಿಗೆ ಎಷ್ಟು ಎಲ್ಲಿಂದ ಬಂದುಬೀಳುತ್ತಿದೆ ಅಂತ ಯಾರಿಗೆ ಗೊತ್ತಿದೆ ? ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಇಂಥವರು ಇಂಥದ್ದನ್ನು ಬೇಕೆಂತಲೇ ಮಾಡದೆಯೂ ಇರಬಹುದು. Never attribute to malice that which can be adequately explained by stupidity ಅನ್ನುತ್ತಾರಲ್ಲ!

ಇನ್ನು ಪಾಕಿಸ್ತಾನದ ISIಯ ವಿಚಾರ. ಒಂದು ಅಂದಾಜಿನ ಪ್ರಕಾರ ಈ ISI ಕಳೆದ ದಶಕದಲ್ಲಿ ಲಷ್ಕರ್‌–ಎ–ತಯಬಾ, ಜೈಷ್ ಎ ಮೊಹಮ್ಮದ್, ಹಿಜ್ಬುಲ್ ಮುಜಾಹಿದೀನಿನಂತಹಾ ಭಯೋತ್ಪಾದಕರ ಸಂಘಟನೆಗಳಿಗೆ ವರ್ಷಕ್ಕೆ ಸುಮಾರು 1792ಕೋಟಿ ರೂಪಾಯಿಯಂತೆ ಕೊಡುತ್ತ ಬಂದಿದೆಯಂತೆ. 1792 ರೂಪಾಯಿಯಲ್ಲ, 1792 ಕೋಟಿ ರೂಪಾಯಿ ಅದೂ ಪ್ರತಿವರ್ಷ! ಕಳೆದ ಸಲದ ಮುಂಬಯಿಯ ಆಕ್ರಮಣವೊಂದಕ್ಕೇ ಸುಮಾರು ಐದು ಕೋಟಿ ರೂಪಾಯಿ ದುಡ್ಡನ್ನು ಐಎಸ್ಐ ಸುರಿದಿರಬಹುದು. ಬರೀ ಕಾಶ್ಮೀರದಲ್ಲಿ ಒಂದು operating seasonಇಗೆ ಲಷ್ಕರ್‌–ಎ–ತಯಬಾದಂತಹ ಭಯೋತ್ಪಾದಕರ ಸಂಘಟನೆಯೊಂದಕ್ಕೇ ಸುಮಾರು 25 ಕೋಟಿ ಕೊಡುತ್ತದೆ ಪಾಪಿ ಐಎಸ್ಐ ! ಒಂದು ಸೀಸನ್ನಿಗೆ ಒಂದು ಸಂಘಟನೆಗೆ 25 ಕೋಟಿ ಕೊಡುವ State-sponsored terrorism. ಇಷ್ಟು ದೊಡ್ಡ ಬಜೆಟ್ ಇದ್ದರೆ ಹೋರಾಟವೂ ಆಗುತ್ತದೆ, ಇನ್ನೊಂದೂ ಆಗುತ್ತದೆ. ಇದ್ಯಾವುದೂ ವಾಟ್ಸಪ್ಪಿನಲ್ಲಿ ಬಂದ ಸುಳ್ಸುದ್ದಿಯಲ್ಲ -- ಇವೆಲ್ಲ R&AWದ ಮಾಜಿ Chief ಆಗಿದ್ದ ವಿಕ್ರಂ ಸೂದ್ ಬರೆದಿರುವ ಅಂಕಿ ಅಂಶಗಳು. ಇಷ್ಟಿರುವಾಗ ISI ಕೃಪಾಪೋಷಿತ ನಾಟಕಮಂಡಳಿಯ ಕಾಶ್ಮೀರದ ಹೋರಾಟಗಾರರು ಸೈನಿಕರ ಕಡೆಗೆ ಕಲ್ಲೇಕೆ ಮುತ್ತು ರತ್ನಗಳನ್ನೇ ಎಸೆದರೂ ಆಶ್ಚರ್ಯವೇನೂ ಇಲ್ಲ !

ಪಾಕಿಸ್ತಾನದ ಸ್ಥಿತಿ ಆರ್ಥಿಕವಾಗಿ ಹೊಟ್ಟೆಗೆ ಹಿಟ್ಟಿಲ್ಲ, ಜುಟ್ಟಿಗೆ ಮಲ್ಲಿಗೆಯೂ ಇಲ್ಲ ಎಂಬಂತಿರುವಾಗ ಇಷ್ಟು ದುಡ್ಡು ಎಲ್ಲಿಂದ ಬರುತ್ತದೆ ಹಾಗಾದರೆ ? ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ಅಥವಾ ಎಲ್ಲಿಯೇ ಆದರೂ ಬೇಹುಗಾರಿಕಾ ಸಂಸ್ಥೆಯೊಂದರ ಕೆಲಸ ಎಂದರೆ ಬೇಹುಗಾರಿಕೆ ಮಾಡುವುದು, ರಾಷ್ಟ್ರದ ರಕ್ಷಣೆ ಮಾಡುವುದು. ಅವುಗಳಿಗೆ ಸಂವಿಧಾನದ, ಕೋರ್ಟುಗಳ, ಪ್ರಧಾನಿಯ ಚೌಕಟ್ಟಿದೆ. ಪಾಕಿಸ್ತಾನದಲ್ಲಿ ಹಾಗಲ್ಲ. ಅಲ್ಲಿ ISI ವಿದೇಶಾಂಗ ಸಚಿವನ ಕೆಲಸವನ್ನೂ ಮಾಡುತ್ತದೆ, ಪ್ರಧಾನಿಯನ್ನೂ ಕುಣಿಸುತ್ತದೆ, ಮಿಲಿಟರಿಯನ್ನು ಆಡಿಸುತ್ತದೆ, ವ್ಯಾಪಾರದಿಂದ ಹಿಡಿದು ಕಳ್ಳವ್ಯಾಪಾರದವರೆಗೆ ನೂರೆಂಟು ವಹಿವಾಟುಗಳನ್ನೂ ಮಾಡುತ್ತದೆ! ಅದಕ್ಕೆ ದುಡ್ಡು ಬರಲಿಕ್ಕೆ ಜನರು ಕಟ್ಟುವ ತೆರಿಗೆಯೂ ಬೇಡ, ಸರ್ಕಾರದ ಬಜೆಟ್ಟೂ ಬೇಡ. ಉದಾ: ನಮ್ಮ ದೇಶದಲ್ಲಿ ನಕಲಿ ನೋಟುಗಳನ್ನು ಹರಿಯಬಿಟ್ಟೇ ಈ ಧೂರ್ತ ಸಂಸ್ಥೆ ವರ್ಷಕ್ಕೆ ಕಮ್ಮಿ ಎಂದರೂ ಐನೂರು ಕೋಟಿ ಗಳಿಸುತ್ತದಂತೆ. ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಮಾದಕದ್ರವ್ಯಗಳ ಜಾಲಗಳದ್ದು ಸುಮಾರು ಐನೂರು ಬಿಲಿಯನ್ ಡಾಲರುಗಳ ವಹಿವಾಟು, ಅದರಲ್ಲಿ 40 ಶೇಕಡಾ ಅಪಘಾನಿಸ್ತಾನದಿಂದಲೇ ಬರುತ್ತದೆ, ಇದರಲ್ಲಿ ದೊಡ್ಡ ಪಾಲನ್ನು ISI ಬಾಚಿಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ(ಅದರಲ್ಲಿ ಸಿಂಹಪಾಲನ್ನು ನಮ್ಮ ದೇಶದ ವಿರುದ್ಧ ಬಳಸುತ್ತದೆ ಅಂತ ಬೇರೆ ಹೇಳಬೇಕಾದ್ದಿಲ್ಲ).

ಯಾವುದೇ ದಾಳಿ ಆದರೂ ಕೇಳಿ ಬರುವ ಕೂಗು intelligence failureನದ್ದು. ಅದರಲ್ಲಿ ಎಷ್ಟೋ ಸಲ ಸತ್ಯ ಇರುವುದಿಲ್ಲ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ ಸೂದ್. ಉದಾ: ಕಾರ್ಗಿಲ್ಲಿನಲ್ಲಿ ಹೀಗೇ ಆಗಲಿದೆ ಅಂತ ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ ಮೂರ್ನಾಲ್ಕು ವರದಿಗಳನ್ನು ಬೇಹುಗಾರಿಕಾ ಸಂಸ್ಥೆಗಳು ಕೊಟ್ಟಿದ್ದವಂತೆ, ಸೈನ್ಯದ ಕೆಲವು ಬ್ರಿಗೇಡಿಯರುಗಳೂ ಎಚ್ಚರಿಸಿದ್ದರಂತೆ, ಆದರೆ ಯಾಕೋ ಸರ್ಕಾರ ಮತ್ತು ಸೈನ್ಯ ಇದನ್ನು ಲೆಕ್ಕಕ್ಕೆ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಲಿಲ್ಲ. ಮುಂಬಯಿಯಲ್ಲಿ ದಾಳಿ ಆಗುವ ಎರಡು ತಿಂಗಳಿಗೆ ಮೊದಲೇ ಸಮುದ್ರದ ಹತ್ತಿರ ಇರುವ ಐಷಾರಾಮಿ ಹೋಟೆಲುಗಳ ಮೇಲೆ ದಾಳಿ ಆಗಲಿದೆ ಅಂತ R&AW ಎರಡು ಮೂರು ಸಲ ಸ್ಪಷ್ಟವಾದ ವರದಿ ಕಳಿಸಿತ್ತಂತೆ(ಆದರೂ ಕೃತ್ಯ ನಡೆದೇ ಹೋದದ್ದು ಬೇಸರದ ವಿಷಯ), ಏನೇ ಆದರೂ ಘಟನೆಯ ಎರಡು ತಿಂಗಳು ಮೊದಲೇ ವ್ಯೂಹ ಭೇದಿಸಿ, ಹೀಗಾಗಲಿದೆ ಅಂದದ್ದು ಸಾಮಾನ್ಯ ವಿಷಯವಲ್ಲ. ಇಂಥಹಾ ಕಿಲಾಡಿಗಳು ಬೇಹುಗಾರಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಇರುವುದರಿಂದಲೇ ಭಯೋತ್ಪಾದಕರ ನೂರಾರು ಸಂಚುಗಳು ಹೊಸಕಿ ಹಾಕಲ್ಪಟ್ಟು ಸಾವಿರಾರು ಅಮಾಯಕರ ಜೀವಗಳು ಉಳಿಯುತ್ತವೆ ಅಂತ ಹೇಳಿದರೆ ಸಾಕು.