ಹಳಗನ್ನಡ ತರಲೆ ಪದ್ಯಗಳು

ತರಲೆ ಮಾಡುವುದು ಅಂತಲೇ ಆದ ಮೇಲೆ ಹೊಸಗನ್ನಡವಾದರೇನು, ಹಳಗನ್ನಡವಾದರೇನು. ಈಗಿನ ಹಾಲಿವುಡ್ ಸಿನೆಮಾಗಳ ಸಂಭಾಷಣೆಗಳನ್ನ ನಮ್ಮ ಪಂಪ ರನ್ನಾದಿ medieval ಕವಿಗಳು ಬರೆದಂತೆ ಬರೆದರೆ ಹೇಗಿದ್ದೀತು ಅಂತ ಮಾಡಿದ್ದ ವಿಚಿತ್ರ ಮತ್ತು ತಲೆಹರಟೆಯ ಕಲ್ಪನೆಯ ಕೂಸುಗಳಿವು.

Chuck Palahniuk ಬರೆದ ಕಾದಂಬರಿ ಆಧರಿಸಿ Fight Club ಅಂತೊಂದು ಚಿತ್ರ ಬಂದಿತ್ತು. ಮೊದಲಿಗೆ ಅದರ ಸಂಭಾಷಣೆಗಳನ್ನೇ ಎತ್ತಿಕೊಳ್ಳೋಣ.

"You are not your job, you're not how much money you have in the bank. You are not the car you drive. You're not the contents of your wallet. You are not your fucking khakis. You are all singing, all dancing crap of the world"
ಇದನ್ನು, ಪಾಪ, ಅಷ್ಟೊಳ್ಳೆ ಕವಿಯಾದ, ವಾಗ್ದೇವಿಯ ಶಾಪಿಂಗ್ ಮಾಲನ್ನು ಲೂಟಿ ಮಾಡಿದವನಾದ ನಮ್ಮ ಕುಮಾರವ್ಯಾಸನ ಹೆಸರು ಹಾಳಾಗುವಂತೆ, ಅವನ ಭಾಷೆಯಲ್ಲಿ ಬರೆದರೆ ಹೇಗಿರಬಹುದು? ಹೀಗೆ :

ಕಾಯಕದ ಮರುಳು ಕವಿದ ತೊತ್ತೆ
ಮಾಯಕದ ಸಿರಿಯ ಬಿಗಿದು ಕೆಡಹು
ರಾಯರೆಲ್ಲರನೊಯ್ವ ರಥವೇ ನೀನು ಧರಣಿಯಲಿ
ಕಾಯ ಒಪ್ಪುವ ತೊಡಿಗೆ ನಿನ್ನದೆ
ಆಯೆನುತ ಬೊಬ್ಬಿರಿದು ದುಗುಡದಲಿ
ಗಾಯನದಲಿ ಬಾಯ ಮೌನವ ಮುರಿವೆ ನೀನೆಂದ

“This is your life and its ending one moment at a time.” ಇದನ್ನು ಪಂಪ ರನ್ನರ ಭಾಷೆಯಲ್ಲಿ,ಭಾವದಲ್ಲಿ ಕೆತ್ತಿದರೆ :
ಮನದೊಳ್ ಇನ್ನೆವರಂ ಸಾವಿಲ್ಲ ಎಂದಿರ್ದಯ್, ಪ್ರಾಣಫಲಮಂ ಆ ಜವರಾಯ ಇನಿಸಿನಿಸು ತಿನದೇ ಪೋಕುಮೇ ?

“We've all been raised on television to believe that one day we'd all be millionaires, and movie gods, and rock stars. But we won't. And we're slowly learning that fact. And we're very, very pissed off.
ಆನ್ ಪುಟ್ಟೆ ಅಮ್ಮನ ಗಂಧವಾರಣ ಪುಟ್ಟಿತೆಂದರ್ ಕವೀಶ್ವರರ್, ಬಳೆಯೆ ನಿಜ ಕೀರ್ತಿಯಿಂ ಅಷ್ಟ ದಿಕ್ತಟಮಂ ಧವಳಿಸುಗು ಎಂದರ್, ಎಲ್ಲಿದುವೋ ಧವಳ ಚಾಮರಂ ? ತಾನೆಲ್ಲಿತ್ತೋ ಧನಂ ? ಶ್ರೀಯುವತಿ ಎತ್ತ ಪೋದಳೋ ? ಜಸಮಂ ಕಾಂಬೆನೆಂದಿರಲ್ ಇಂತಾಯ್ತು ವಿಧಾತೃ! ಸಿರಿ ಪುಸಿ, ನೆಗಳ್ತೆ ಪುಸಿ !

"ನಾನ್ ಬರೋ ತನಕ ಬೇರೆಯವರ್ ಹವಾ, ನಾನ್ ಬಂದ್ ಮೇಲೆ ನಂದೇ ಹವಾ"(ಇದು ಎಲ್ಲೋ ನೋಡಿದ್ದರ ಸ್ಪೂರ್ತಿಯಿಂದ ಸಿಕ್ಕಿದ್ದು)
ಇದು ಒಟ್ರಾಶಿ ಹಳಗನ್ನಡದ ಶೈಲಿಯಲ್ಲಿ :
ನಾಂ ಬರ್ಪನ್ನೆಗಂ ಪೆರರ ಸಮೀರಂ, ಆನ್ ಪೊಕ್ಕೊಡೆ ಎನ್ನದೇ ವಾತಂ.

ಇನ್ನೊಂದು, ಅಮೀರ್ ಖಾನರ ದೇಶ ಬಿಡುವ ಪ್ರಹಸನ ಬಿಸಿಯಾಗಿದ್ದ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಬರೆದದ್ದು. ಮುಪ್ಪಿನ ಷಡಕ್ಷರಿಗಳು ತಿರುಕನ ಕನಸಿನಲ್ಲಿ ಬಳಸಿದ ಭೋಗ ಷಟ್ಪದಿಯನ್ನು ಕೆಡಿಸುವ ಪ್ರಯತ್ನ:
ಮಿಡುಕಿದಳು ರವೀನಾ ಬೆದರಿ
ಸಿಡುಕಿದನು ಅರ್ನಬ್ ಟೀವಿಯಲಿ
ಹುಡುಕಿ ಹೇಳಿ ನಿಜವ ದೇಶ ಕೇಳುತ್ತಿರಲು
ದುಡುಕಿ ರಮಣಿ ಹೇಳಲ್ ದೇಶ
ಬಿಡುವಮೀರ ಖಾನರೆ ನೀವು
ಕಡುಕಷ್ಟವೆ ನಿಮಗೆ ಏನಚ್ಚರಿ ಅಕಟಕಟಾ