ಮಿಟೂ ಚಳುವಳಿಯ ಬಗ್ಗೆ ಕನ್ನಡಪ್ರಭ ಪತ್ರಿಕೆಗೆ ನಾನು ಬರೆದಿದ್ದ ಲೇಖನದ ವಿಸ್ತೃತ ರೂಪ, ಹೊಸ ಬೆಳವಣಿಗೆಗಳ ಚರ್ಚೆಯೊಂದಿಗೆ :
ಕೆಲವು ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದಿನ ಮಾತು. ಸ್ಫೋಟಕವಾಗಬಹುದಾದ ಹಗರಣವೊಂದು ಹೊರಬಂದಿತ್ತು. ಸಿನೆಮಾ ರಂಗದಲ್ಲಿ ನಟಿಯರಾಗಿ ಅವಕಾಶ ಸಿಗಬೇಕಾದರೆ ಇಂತಿಂಥವರ ಜೊತೆ ಮಲಗಬೇಕು ಎಂಬಂತಹಾ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ ಇದೆ, ದೊಡ್ಡ ನಟರು,ನಿರ್ಮಾಪಕರು ,ನಿರ್ದೇಶಕರು ಎಲ್ಲ ಇದರ ಹಿಂದಿದ್ದಾರೆ ಎನ್ನಲಾಗಿತ್ತು(ಆಧಾರಸಮೇತ). ಇಷ್ಟಾದ ಮೇಲೂ ಇದು ಸ್ಫೋಟವೂ ಆಗಲಿಲ್ಲ, ಹತ್ತಿಕೊಂಡು ಉರಿಯಲೂ ಇಲ್ಲ. "ಅಯ್ಯೋ, ಇದೆಲ್ಲಾ ಮಾಮೂಲಿ ಬಿಡಿ ಸಾರ್, ಇದಕ್ಕೆಲ್ಲಾ ಯಾರ್ ಅಳ್ತಾರೆ" ಎಂದು ಉದಾಸೀನ ತೋರಿಸಿ ವಿಷಯವನ್ನೇ ಒರೆಸಿ ಹಾಕಲಾಯಿತು.
ಕಳವಳವನ್ನುಂಟುಮಾಡಬಹುದಾದ ಮತ್ತೊಂದೆರಡು ಅಂಕಿ ಅಂಶಗಳೂ ಬಂದಿದ್ದವು. National Crime Records Bureau ಎಂಬ ಸಂಸ್ಥೆ 2012 ರಲ್ಲಿ ಹೇಳಿದಂತೆ, ಆ ವರ್ಷ ವರದಿಯಾದ 24,923 ಅತ್ಯಾಚಾರದ ಪ್ರಕರಣಗಳಲ್ಲಿ 98% ರಷ್ಟು ಚೆನ್ನಾಗಿ ಪರಿಚಯ ಇದ್ದವರೇ(ಎಷ್ಟೋ ಸಲ ನೆಂಟರೇ, ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಮನೆಯವರೇ) ಮಾಡಿದವು. ಇನ್ನು ಕೆಲವು ತಜ್ಞರು ಹೇಳುವಂತೆ 54 ರಿಂದ 71%ರಷ್ಟು ಪ್ರಕರಣಗಳು ವರದಿಯೇ ಆಗದೆ, ದಾಖಲೇ ಆಗದೆ ಮುಚ್ಚಿ ಹೋಗುತ್ತವಂತೆ ! ಲೈಂಗಿಕ ದೌರ್ಜನ್ಯ ಆದಾಗ ಅದನ್ನು ಮುಕ್ತವಾಗಿ ಹೇಳಬಹುದಾದ ವಾತಾವರಣ ನಮ್ಮಲ್ಲಿಲ್ಲ ಅನ್ನುವುದನ್ನು ಈ ಅಂಕಿ ಅಂಶಗಳು ಅತ್ಯಂತ ಸ್ಫುಟವಾಗಿಯೇ ಹೇಳುತ್ತವೆ. ರೇಪ್ ಆದಾಗ ಬಲಿಪಶುವೇ ಅದನ್ನು ಮುಚ್ಚಿ ಹಾಕುವ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ, ಸಾಮಾಜಿಕ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಎಲ್ಲ ಇದ್ದಾಗ, ಅದನ್ನು ಮಾಡಿಯೂ ದಕ್ಕಿಸಿಕೊಳ್ಳಬಲ್ಲೆ ಎನ್ನುವ ಮನೋಭಾವದವರೂ ಸಾಕಷ್ಟು ಜನರಿರುತ್ತಾರೆ. ಪ್ರಭಾವಿಗಳು, ದೊಡ್ಡ ಹುದ್ದೆಗಳಲ್ಲಿ ಇದ್ದವರು, ಬಾಸುಗಳು, ಬಲಶಾಲಿಗಳು ಎಲ್ಲ ಏನು ಮಾಡಿದರೂ ಏನೂ ಆಗುವುದಿಲ್ಲ ಎಂಬ ಶೋಚನೀಯ ಸ್ಥಿತಿಯಿದ್ದಾಗ MeToo ಚಳುವಳಿ ಮಾಡಿದ ಕೆಲಸ ದೊಡ್ಡದೂ, ಶ್ಲಾಘನೀಯವೂ ಆಗಿದೆ ಎನ್ನಲೇಬೇಕು.
ಈ ನಡುವೆ, "ಮೀಟಲು ಬಂದಾಗ ಚಪ್ಪಲಿಯಲ್ಲಿ ಹೊಡೆಯುವವರು ಮರ್ಯಾದಸ್ಥರು, ಕಾರ್ಯಸಾಧನೆಗಾಗಿ ಮೀಟಿಸಿಕೊಂಡು ಈಗ #me_too ಅಂತ ಬರುತ್ತಿರುವವರು ಮಿಟಕಲಾಡಿಗಳು!" ಎಂಬ ಒಂದು ಪೋಸ್ಟು/ಕಮೆಂಟು/ಮೆಸೇಜು ಶ್ರುತಿ ಹರಿಹರನ್ ಅವರ ಪೋಸ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಬಂದು ಈಗ ವೈರಲ್ ಆಗಿದೆ.
ಇದಕ್ಕೆ ನಾಲ್ಕು ತರದಲ್ಲಿ ಉತ್ತರ ಹೇಳಬಹುದು : ಮೊದಲನೆಯದಾಗಿ ಶ್ರುತಿ ಸೇರಿದಂತೆ ಇನ್ನೂ ಹಲವರು "ನಾವು ಕಾರ್ಯಸಾಧನೆಗಾಗಿ ಮೀಟಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದೇವೆ" ಅಂತ ಹೇಳಿಕೊಂಡಿಲ್ಲ, ಪ್ರಯತ್ನ ಮಾಡಲಾಯಿತು, ನಾವು ವಿರೋಧಿಸಿ, ತಪ್ಪಿಸಿಕೊಂಡು ಬಂದೆವು ಅಂತಲೇ ಹಲವರ ಹೇಳಿಕೆ ಇರುವುದು.
"ಮೀಟಲು ಬಂದಾಗ ಚಪ್ಪಲಿಯಲ್ಲಿ ಹೊಡೆಯುವವರು ಮರ್ಯಾದಸ್ಥರು" ಅನ್ನುವ ಪುರುಷ ಪುಂಗವರಿಗೆ ಕೆಲವು ಪ್ರಶ್ನೆಗಳನ್ನು ಕೇಳಬಹುದು : ಒಬ್ಬ ಸರಕಾರೀ ಅಧಿಕಾರಿ ಲಂಚ ಕೇಳಿದಾಗ ನೀವೆಷ್ಟು ಸಲ ಅವರ ಕಪಾಳಕ್ಕೆ ಬಾರಿಸಿದ್ದೀರಿ ? ಒಬ್ಬ ರೌಡಿ ಅಥವಾ ಖಾಲಿ ಪೋಲಿ ಬೀದಿಯಲ್ಲಿ ಸುಮ್ಮನೆ ಗಲಾಟೆ ಮಾಡಿದಾಗ ನೀವೆಷ್ಟು ಸಲ ಹೋಗಿ ನಾಲ್ಕು ತದುಕಿದ್ದೀರಿ ? ಒಬ್ಬ MLA ಅಥವಾ Mಪಿ ಅಥವಾ ಒಬ್ಬ BBMP ಅಧಿಕಾರಿ ಕೋಟಿಗಟ್ಟಲೆ ನುಂಗಿದಾಗ ನೀವೆಷ್ಟು ಸಲ ಹೋಗಿ ಚಪ್ಪಲಿಯಲ್ಲಿ ಹೊಡೆದು ಬಂದಿದ್ದೀರಿ ? ದರೋಡೆ ಆದಾಗ, ಕಿಡ್ನಾಪ್ ಆದಾಗ, snatching ಆದಾಗ ಆ ಅಪರಾಧಿಗಳಿಗೆ ಚಪ್ಪಲಿಯಲ್ಲಿ ಬಾರಿಸಿದ ಎಷ್ಟು ಪ್ರಕರಣಗಳು ದಾಖಲಾಗಿವೆ? ರಸ್ತೆಯಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬರು ಕಸಹಾಕಿದಾಗ, ಉಗಿದಾಗ , ಆಫೀಸಿನಲ್ಲಿ ಬಾಸು ಅನ್ಯಾಯ ಮಾಡಿದಾಗ ನಾಲ್ಕು ಪೆಟ್ಟು ಹಾಕಿದವರು ಎಷ್ಟು ಜನರಿದ್ದೀರಿ? ಅತ್ಯಾಚಾರ ಆಗಿದೆ ಅಂತ ತಂದೆಗೆ, ಅಣ್ಣ ತಮ್ಮಂದಿರಿಗೆ ಗೊತ್ತಾದಾಗ, ವಿಷಯ ಬಹಿರಂಗವಾದರೆ ಮರ್ಯಾದೆ ಹೋಗುತ್ತದೆ, ಆಮೇಲೆ ಗಂಡು ಸಿಗುವುದು ಕಷ್ಟ ಅಂತ ಭಾವಿಸಿ ವಿಷಯವನ್ನು ಅಲ್ಲೇ ಮುಚ್ಚಿಟ್ಟು ಆದಷ್ಟು ಬೇಗ ಅಕ್ಕ ತಂಗಿಯರಿಗೆ ಮದುವೆ ಮಾಡಿಸಿ ಅವರನ್ನು ಸಾಗಹಾಕಿದವರು ನಿಮ್ಮ ಸುತ್ತ ಮುತ್ತ ಎಷ್ಟು ಜನರಿರಬಹುದು ಅಂತ ನಿಮಗೆ ಗೊತ್ತಿದೆಯೇ ?
ಮೂರನೇ ಉತ್ತರ Sowmya Rajendran ಅನ್ನುವವರು ಕೊಟ್ಟಿರುವ ಉತ್ತರ :Dear women who are proudly claiming you don't have #MeToo stories because you slapped your harasser, please understand that these stories too ARE Me Too. Your response to sexual harassment doesn't change the fact that it happened in the first place.
The point of the movement is to change the culture of male entitlement at an organisational level, not tell women that they must go for Karate class. The point is to develop zero tolerance to sexual harassment at the workplace, not conduct boxing matches in the boardroom and announce a victor. Not everyone has the same physical and emotional strength or financial security to go around slapping men in powerful positions. Please stop adding this to the already long list of what women have to do to stay alive in this country. Thanks.
ನಾಲ್ಕನೇ ಉತ್ತರ : ಒಂದುವೇಳೆ ಕಾರ್ಯಸಾಧನೆಗಾಗಿ ಸಮ್ಮತಿಯಿಂದಲೇ ಕೂಡಿದರೂ ಅದೂ ಎರಡೂ ಕಡೆಯಿಂದಲೂ ತಪ್ಪೇ ಆಗುತ್ತದೆ(ಅದು ಮಿಟೂ ಆಗಲಾರದು, ಮಿಟೂ ಅಲ್ಲದಿದ್ದರೂ ಇನ್ನೊಂದು ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ತಪ್ಪೇ). ಈಗ ಶಾಲೆಗಳಲ್ಲಿ ಟೀಚರ್ ಆಗಬೇಕಾದರೆ, software ಉದ್ಯೋಗ ಸಿಗಬೇಕಾದರೆ, ಬ್ಯಾಂಕ್ ನೌಕರಿ ಸಿಗಬೇಕಾದರೆ ಇಂಥಿಂಥವರ ಜೊತೆ ಮಲಗಬೇಕು ಎಂಬ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಇದ್ದರೆ ನೀವು ಆ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯನ್ನು ಒಪುತ್ತೀರಾ? ಈಗ ಭಾರತೀಯ ಕ್ರಿಕೆಟ್ ತಂಡಕ್ಕೆ ಮಹಿಳಾ ಸೆಲೆಕ್ಟರ್ ಗಳಿದ್ದಾರೆ ಅಂದುಕೊಳ್ಳಿ. ಕ್ರಿಕೆಟ್ ತಂಡಕ್ಕೆ ಆಯ್ಕೆಯಾಗಬೇಕಾದ್ದು ಕ್ರಿಕೆಟ್ ಚೆನ್ನಾಗಿ ಆಡಲು ಗೊತ್ತಿರುವವರೋ ಅಥವಾ ಚೆನ್ನಾಗಿ ಮೀಟಲು ಗೊತ್ತಿದ್ದು ಸೆಲೆಕ್ಟರುಗಳನ್ನು ಖುಷಿಪಡಿಸುವವರೋ?
ತಾತ್ಪರ್ಯ ಇಷ್ಟೇ : ಪ್ರತಿಭೆಯಿಂದ ಆಯ್ಕೆಗಳಾಗಬೇಕಾದಲ್ಲಿ ಜಾತಿ, ಧರ್ಮ, ಲಿಂಗ, ಲಂಚದ ಹಣ, ಲೈಂಗಿಕ ತೃಪ್ತಿಯಂಥಹಾ ವಿಷಯಗಳ ಆಧಾರದಲ್ಲಿ ಆಯ್ಕೆಗಳು ನಡೆದರೆ ಅದು ತಪ್ಪೇ - ಸಮ್ಮತಿ ಇರಲಿ, ಇಲ್ಲದಿರಲಿ.
ಮಲಯಾಳಿ ಶ್ರುತಿಯ ತಂದೆ ಕಮ್ಮ್ಯುನಿಸ್ಟರೆಂದೂ, ಅರ್ಜುನ್ ಸರ್ಜಾ ಹಿಂದುತ್ವವಾದಿಗಳೆಂದೂ, ಇದು ಮೋದಿ ಮತ್ತು ಹಿಂದುತ್ವಗಳ ವಿರುದ್ಧ ನಡೆಯುತ್ತಿರುವ ಸಂಚೆಂದೂ ಹೊಸದೊಂದು Conspiracy theory ನಿನ್ನೆಯಿಂದ ಶುರುವಾಗಿದೆ. ಮೊದಲನೆಯದಾಗಿ ಶ್ರುತಿ ಮಲಯಾಳಿಯಲ್ಲ, ತಮಿಳರು. ಅವರ ತಂದೆ ನನಗೆ ತಿಳಿದಿರುವಂತೆ ಪಬ್ಲಿಕ್ ಫಿಗರ್ ಅಲ್ಲ, ಅವರ ರಾಜಕೀಯ ನಿಲುವು ನನಗೆ ತಿಳಿಯದು; ಇವರಿಗೆ ಹೇಗೆ ಗೊತ್ತಾಯಿತೋ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ. ಇನ್ನು ಬಲಪಂಥೀಯರಾಗಿ ಹೆಸರು ಮಾಡಿರುವ ಸದ್ಗುರು ಅವರ Rally for Rivers ಅನ್ನು ಶ್ರುತಿ ಬೆಂಬಲಿಸಿದ್ದರ ಫೋಟೋಗಳೂ ಸಿಗುತ್ತವೆ. ಅರ್ಜುನ್ ಸರ್ಜಾ ಸಜ್ಜನರೂ ಆಗಿರಬಹುದು, ಆದರೆ ಸಂಗೀತಾ ಭಟ್ ಹೇಳಿದ ಕಥೆಯಲ್ಲಿಯೂ ಆಕೆ ಹೆಸರು ಹೇಳಿರದಿದ್ದರೂ, ಬೆರಳು ಯಾವ ಕುಟುಂಬದ ಕಡೆಗಿತ್ತು ಅನ್ನುವುದು ಸಿನೆಮಾ ರಂಗದ ಪರಿಚಯ ಇರುವವರಿಗೆ ಅರ್ಥ ಆಗುತ್ತದೆ. ಹಾಗಂತ ಅರ್ಜುನ್ ಸರ್ಜಾ ಅಪರಾಧಿಯೆಂದು ಷರಾ ಬರೆದುಬಿಡುವುದು ಇನ್ನೊಂದು ಅತಿರೇಕವೇ ಆಗಬಹುದು. ಅವರು ಸಜ್ಜನರೇ ಇರಬಹುದು, ನನಗೇನು ಗೊತ್ತು ? ವಿಚಾರ ಅದಲ್ಲ, ಒಬ್ಬಾಕೆ ಒಬ್ಬ ಪ್ರಭಾವಿ ವ್ಯಕ್ತಿಯ ಮೇಲೆ ಆರೋಪ ಮಾಡಿದಾಗ ಆತನ ಎಲ್ಲ ಅಭಿಮಾನಿಗಳೂ ಏಕಾಏಕಿ ಮುಗಿಬಿದ್ದು ಆಕೆಯ ಚಾರಿತ್ರ್ಯವಧೆ ಮಾಡಿದರೆ, ಮುಂದೆ ಇಂತದ್ದನ್ನು ಹೇಳಲಿಕ್ಕೆ ಯಾವ ಹೆಣ್ಣುಮಗಳಿಗೆ ಧೈರ್ಯ ಬಂದೀತು ? ತಾನೇ ದೊಡ್ಡ center of controversy ಆಗಿ, ಸಿಕ್ಕ ಸಿಕ್ಕವರ ಕೈಯ್ಯಲ್ಲಿ ಬಾಯಿಗೆ ಬಂದಂತೆ ಹೇಳಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಬದಲು, "ನನಗ್ಯಾಕೆ ಈ ರಂಪ ರಗಳೆಯೆಲ್ಲ" ಅಂತ ಮುಚ್ಚಿ ಹಾಕುವ ಸಂದರ್ಭವನ್ನು ನಾವೇ ಸೃಷ್ಟಿಸಿದ ಹಾಗಾಗಲಿಲ್ಲವೇ ?
ಇನ್ನು ಒಟ್ಟು ಚಳುವಳಿ ಮತ್ತು ಹಿಂದುತ್ವದ ವಿಚಾರ. ಮೋದಿಯ ಬಗ್ಗೆ ತಮಾಷೆ ಮಾಡುತ್ತಲೇ ಬಂದಿರುವ ವರುಣ್ ಗ್ರೋವರ್ ಮೇಲೂ ಆರೋಪಗಳಿವೆ, ಮೋದಿಯನ್ನು ಹಾಸ್ಯ ಮಾಡುತ್ತಾ ಬಂದಿರುವ AIBಗೂ ಹೊಡೆತ ಬಿದ್ದಿದೆ. ಮೋದಿ ವಿರೋಧಿ ಅನ್ನಲಾಗಿದ್ದ ರಘು ದೀಕ್ಷಿತರನ್ನೂ ಬಿಡಲಾಗಿಲ್ಲ. The Wire ಎಂಬ ಪಕ್ಕಾ ಎಡಪಂಥೀಯ ಪತ್ರಿಕೆಯ Vinod Dua ಎಂಬಾತನ ಮೇಲೆಯೂ ಕಲ್ಲು ಬಿದ್ದಿದೆ. ಲೈಂಗಿಕತೆ ಏನು ಪಕ್ಷ ನೋಡಿ ಬರುತ್ತದೆಯೇ ? ಎಡದವರ ಮೇಲೆ ಆರೋಪ ಬಂದಾಗ ಸಿಕ್ಕಿದ್ದೇ ಛಾನ್ಸು ಅಂತ ಬಲದವರು ಕುಣಿದಾಡುತ್ತಾರೆ, ಬಲದವರ ವಿಕೆಟು ಬಿದ್ದಾಗ ಎಡದಿಂದ ರಣಹದ್ದುಗಳು ಓಡೋಡಿ ಬಂದು ನಲಿಯುತ್ತವೆ,ಅಷ್ಟೇ. ಕಳ್ಳರು ಎಲ್ಲೆಡೆಯಲ್ಲಿಯೂ ಇದ್ದಾರೆ.
ಈ ಚಳುವಳಿ ಅಮೇರಿಕಾದ ಚಿತ್ರರಂಗದಿಂದ ಶುರುವಾಗಿ, ಲಕ್ಷಗಟ್ಟಲೆ ಜನರನ್ನು ಸೆಳೆದು, ಒಬ್ಬೊಬ್ಬರಾಗಿ ಯಾರೂ ಮಾಡಲಾಗದ್ದನ್ನು ಟ್ವಿಟ್ಟರು, ಫೇಸ್ಬುಕ್ಕುಗಳು ಮಾಡಬಹುದೆಂದು ತೋರಿಸಿಕೊಟ್ಟು ಈಗ ಇಲ್ಲಿಗೂ ಮುಟ್ಟಿದೆ. ಎಲ್ಲ ಕಡೆಗಳಲ್ಲಿಯೂ ಆಗುವಂತೆ, ಅಮೆರಿಕಾದಲ್ಲಿ ಇದು ಒಂದು ರಾಜಕೀಯ ದಾಳವಾಗಿ ಬಳಕೆಯಾದದ್ದೂ ಆಯಿತು. ಹೀಗಾಗಿ ಇದರ ದುರ್ಬಳಕೆ ಆಗುತ್ತಿದೆ, ಸ್ತ್ರೀವಾದಿಗಳು ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಅತಿ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ, ಯಾರು ಬೇಕಾದರೂ ತಲೆಬುಡವಿಲ್ಲದ ಆರೋಪ ಮಾಡಿ ರಾಡಿಯೆಬ್ಬಿಸಬಹುದು ಎಂಬ ಕೂಗೂ ವ್ಯಾಪಕವಾಗಿಯೇ ಅಮೆರಿಕಾದಲ್ಲಿ ಎದ್ದಿದೆ. ಇದರಲ್ಲಿ ಸತ್ಯವೂ ಇಲ್ಲದಿಲ್ಲ. ಇದು ನಮಗೂ ಪಾಠವಾಗಬಹುದಲ್ಲ.
ಯಾವುದೇ ಒಂದು ವಿಚಾರವು ಒಂದು mass movement ಆದಾಗ, ಅದರ ಮೂಲ ಉದ್ದೇಶವನ್ನು ಮೀರಿ ಅಲ್ಲಿ ಎಡವಟ್ಟುಗಳಾಗಬಹುದು. ಪ್ರಚಾರಪ್ರಿಯರು, ಕಲಹಪ್ರಿಯರು, ಸುದ್ದಿಮಾಡಿಯೇ ದೊಡ್ಡವರಾಗಹೊರಟವರು ಎಲ್ಲ ಸೇರಿ ಒಂದು ಚಳುವಳಿಯನ್ನು ಕೆಡಿಸಿಬಿಡಬಹುದು. ಯಾವಾಗಲೋ ಆದದ್ದನ್ನು ಈಗ ವ್ಯಕ್ತಿ ದೊಡ್ಡವನಾದ ಮೇಲೆ ಹೇಳುವಾಗ, ದೊಡ್ಡವರನ್ನು ಮೇಲಿಂದ ದಡಲ್ಲನೇ ಬೀಳಿಸಿ ಮಜಾ ನೋಡುವ ಚಾಳಿ ಸಮಾಜಕ್ಕೆ, ಟೀವಿ ವಾಹಿನಿಗಳಿಗೆ ಇರುವಾಗ, guilty until proven innocent ಎಂದಾದರೆ ಕಷ್ಟ(ಹತ್ತು ವರ್ಷ ಮೊದಲು ಆದದ್ದಕ್ಕೆ, ಅವನು ಚುಂಬಿಸಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸಿದ ಎಂಬಂಥ ಆರೋಪಗಳಿಗೆ ಈಗ ಸಾಕ್ಷಿ ತರುವುದಾದರೂ ಎಲ್ಲಿಂದ?). ಇನ್ನು ಆ ವ್ಯಕ್ತಿ ಒಂದು ಸಿದ್ದಾಂತದ ಜೊತೆ ಗುರುತಿಸಿಕೊಂಡವನೋ, ಒಂದು ರಾಜಕೀಯ ಪಕ್ಷದವನೋ ಆಗಿದ್ದರೆ ಇನ್ನೂ ಕಷ್ಟ, ಸುಮ್ಮನೇ harmless flirting ಮಾಡಿದ್ದನ್ನೂ ಶತ್ರುಗಳು ಅತ್ಯಾಚಾರ ಎಂಬ ಮಟ್ಟಕ್ಕೆ ಕೊಂಡುಹೋಗಬಹುದು. ಆಪಾದಿತನು ಆರೋಪಿಯೇ ಎಂದು ತೀರ್ಪು ಕೊಟ್ಟುಬಿಡುವ ಚಾಳಿಯೂ ಕಷ್ಟದ್ದೇ.
ಲೈಂಗಿಕ ದೌರ್ಜನ್ಯಗಳಿಗೂ ಸ್ವಲ್ಪ ಮಾತಲ್ಲೇ ಚೆಲ್ಲಾಟವಾಡುವುದಕ್ಕೂ ವ್ಯತ್ಯಾಸವಿದೆ. ಒಲಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಪ್ರಯತ್ನ ಮಾಡಿದ್ದೆಲ್ಲ ಅತ್ಯಾಚಾರವಲ್ಲ,You're really cute, I like those legs ಎಂದರೆ ಮಹಾಪರಾಧವೇನೂ ಅಲ್ಲ ಅನ್ನುವ ಹೆಂಗಳೆಯರೇ ಇದ್ದಾರೆ, ದಿಟ್ಟಿಸಿ ನೋಡುವುದು ಕೂಡ ಲೈಂಗಿಕ ಕಿರುಕುಳವೇ ಅನ್ನುವವರೂ ಇಲ್ಲದಿಲ್ಲ. ತಾವಾಗಿ hug ಮಾಡುವ ಹುಡುಗಿಯರಿರುತ್ತಾರೆ, ಮುಟ್ಟಿದರೂ ತಪ್ಪೇ ಅನ್ನುವವರೂ ಇದ್ದಾರೆ. ಹೀಗಿರುವಾಗ ಯಾವುದು ಲೈಂಗಿಕ ದೌರ್ಜನ್ಯ ಯಾವುದು ಅಲ್ಲ ಅನ್ನುವ ಗೆರೆಯನ್ನು ಎಲ್ಲಿ ಯಾರು ಹೇಗೆ ಎಳೆಯುತ್ತಾರೆ? ಯಾರ ಸಹನೆ, ಸಹಿಷ್ಣುತೆಯ ಮಟ್ಟ ಎಷ್ಟೆಂದು ಹೇಗೆ ಗೊತ್ತಾಗಬೇಕು?ಒಂದು ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಪ್ರಣಯಪಕ್ಷಿಗಳಾಗಿದ್ದವರು, ಬೇರೆ ಬೇರೆಯಾದ ಮೇಲೆ, "ನಾಲ್ಕು ವರ್ಷದ ಹಿಂದೆ ಒಮ್ಮೆ ನನಗೆ ಇಷ್ಟ ಇಲ್ಲದಿದ್ದರೂ ಆತ ಮೇಲೆ ಬಿದ್ದು ಬಂದಿದ್ದ" ಅಂದರೆ ಏನು ಮಾಡೋಣ? ಫ್ಲರ್ಟ್ ಮಾಡಿನೋಡುವುದು, ಚುಡಾಯಿಸುವುದು, ಪೀಡಿಸುವುದು, ದೌರ್ಜನ್ಯ ಎಸಗುವುದು ಎಲ್ಲ ಬೇರೆ ಬೇರೆಯಷ್ಟೇ. ಎಲ್ಲ ರೋಗಗಳಿಗೂ ಒಂದೇ ಮದ್ದಲ್ಲವಲ್ಲ.
ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ಪ್ರೇಮನಿವೇದನೆಯ ವಿಷಯದಲ್ಲಿ ಗಂಡಸರೇ ಮೊದಲು ಶುರು ಮಾಡಬೇಕು ಎಂಬ ಅಲಿಖಿತ ನಿಯಮ ಹಲವು ಕಾಲದಿಂದ ಇರುವುದರಿಂದ ಗಂಡಸರು ಓಲೈಸುವ, ಒಲಿಸುವ ಪ್ರಯತ್ನ ಮಾಡಿಬಿಡಬಹುದು, ಇದನ್ನೆಲ್ಲ ಏಕಾಏಕಿ ಲೈಂಗಿಕ ದೌರ್ಜನ್ಯ ಎಂದು painting with a broad brush ಮಾಡಲಾಗದು.
ಈ ಎಲ್ಲದರ ಬಗ್ಗೆ Shuchi singh kalra ಅನ್ನುವವರು ಹೇಳಿದ್ದನ್ನು quote ಮಾಡಿದರೆ ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಹೇಳಿದಂತಾಯಿತು : An abusive relationship, however bad, is not #metoo. An affair gone bad is not #metoo. A man trying to flirt with you is not #metoo. A consensual relationship that fetched you benefits at one time is not #metoo in retrospect. Please don't dilute the movement.
ಹೀಗೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಎಚ್ಚರಗಳನ್ನೂ ವಹಿಸಿದರೆ ಈ ಚಳುವಳಿ ಸ್ವಾಗತಾರ್ಹವಾದ ಬದಲಾವಣೆಗಳನ್ನು ತಂದೀತು, ದೌರ್ಜನ್ಯ ಅಷ್ಟು ಸುಲಭಕ್ಕೆ ಕಡೆಗಣಿಸಲಾಗದ ವಿಷಯ ಎಂಬ ಹೆದರಿಕೆಯಾದರೂ ಹುಟ್ಟೀತು.
ಕೆಲವು ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದಿನ ಮಾತು. ಸ್ಫೋಟಕವಾಗಬಹುದಾದ ಹಗರಣವೊಂದು ಹೊರಬಂದಿತ್ತು. ಸಿನೆಮಾ ರಂಗದಲ್ಲಿ ನಟಿಯರಾಗಿ ಅವಕಾಶ ಸಿಗಬೇಕಾದರೆ ಇಂತಿಂಥವರ ಜೊತೆ ಮಲಗಬೇಕು ಎಂಬಂತಹಾ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ ಇದೆ, ದೊಡ್ಡ ನಟರು,ನಿರ್ಮಾಪಕರು ,ನಿರ್ದೇಶಕರು ಎಲ್ಲ ಇದರ ಹಿಂದಿದ್ದಾರೆ ಎನ್ನಲಾಗಿತ್ತು(ಆಧಾರಸಮೇತ). ಇಷ್ಟಾದ ಮೇಲೂ ಇದು ಸ್ಫೋಟವೂ ಆಗಲಿಲ್ಲ, ಹತ್ತಿಕೊಂಡು ಉರಿಯಲೂ ಇಲ್ಲ. "ಅಯ್ಯೋ, ಇದೆಲ್ಲಾ ಮಾಮೂಲಿ ಬಿಡಿ ಸಾರ್, ಇದಕ್ಕೆಲ್ಲಾ ಯಾರ್ ಅಳ್ತಾರೆ" ಎಂದು ಉದಾಸೀನ ತೋರಿಸಿ ವಿಷಯವನ್ನೇ ಒರೆಸಿ ಹಾಕಲಾಯಿತು.
ಕಳವಳವನ್ನುಂಟುಮಾಡಬಹುದಾದ ಮತ್ತೊಂದೆರಡು ಅಂಕಿ ಅಂಶಗಳೂ ಬಂದಿದ್ದವು. National Crime Records Bureau ಎಂಬ ಸಂಸ್ಥೆ 2012 ರಲ್ಲಿ ಹೇಳಿದಂತೆ, ಆ ವರ್ಷ ವರದಿಯಾದ 24,923 ಅತ್ಯಾಚಾರದ ಪ್ರಕರಣಗಳಲ್ಲಿ 98% ರಷ್ಟು ಚೆನ್ನಾಗಿ ಪರಿಚಯ ಇದ್ದವರೇ(ಎಷ್ಟೋ ಸಲ ನೆಂಟರೇ, ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಮನೆಯವರೇ) ಮಾಡಿದವು. ಇನ್ನು ಕೆಲವು ತಜ್ಞರು ಹೇಳುವಂತೆ 54 ರಿಂದ 71%ರಷ್ಟು ಪ್ರಕರಣಗಳು ವರದಿಯೇ ಆಗದೆ, ದಾಖಲೇ ಆಗದೆ ಮುಚ್ಚಿ ಹೋಗುತ್ತವಂತೆ ! ಲೈಂಗಿಕ ದೌರ್ಜನ್ಯ ಆದಾಗ ಅದನ್ನು ಮುಕ್ತವಾಗಿ ಹೇಳಬಹುದಾದ ವಾತಾವರಣ ನಮ್ಮಲ್ಲಿಲ್ಲ ಅನ್ನುವುದನ್ನು ಈ ಅಂಕಿ ಅಂಶಗಳು ಅತ್ಯಂತ ಸ್ಫುಟವಾಗಿಯೇ ಹೇಳುತ್ತವೆ. ರೇಪ್ ಆದಾಗ ಬಲಿಪಶುವೇ ಅದನ್ನು ಮುಚ್ಚಿ ಹಾಕುವ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ, ಸಾಮಾಜಿಕ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಎಲ್ಲ ಇದ್ದಾಗ, ಅದನ್ನು ಮಾಡಿಯೂ ದಕ್ಕಿಸಿಕೊಳ್ಳಬಲ್ಲೆ ಎನ್ನುವ ಮನೋಭಾವದವರೂ ಸಾಕಷ್ಟು ಜನರಿರುತ್ತಾರೆ. ಪ್ರಭಾವಿಗಳು, ದೊಡ್ಡ ಹುದ್ದೆಗಳಲ್ಲಿ ಇದ್ದವರು, ಬಾಸುಗಳು, ಬಲಶಾಲಿಗಳು ಎಲ್ಲ ಏನು ಮಾಡಿದರೂ ಏನೂ ಆಗುವುದಿಲ್ಲ ಎಂಬ ಶೋಚನೀಯ ಸ್ಥಿತಿಯಿದ್ದಾಗ MeToo ಚಳುವಳಿ ಮಾಡಿದ ಕೆಲಸ ದೊಡ್ಡದೂ, ಶ್ಲಾಘನೀಯವೂ ಆಗಿದೆ ಎನ್ನಲೇಬೇಕು.
ಈ ನಡುವೆ, "ಮೀಟಲು ಬಂದಾಗ ಚಪ್ಪಲಿಯಲ್ಲಿ ಹೊಡೆಯುವವರು ಮರ್ಯಾದಸ್ಥರು, ಕಾರ್ಯಸಾಧನೆಗಾಗಿ ಮೀಟಿಸಿಕೊಂಡು ಈಗ #me_too ಅಂತ ಬರುತ್ತಿರುವವರು ಮಿಟಕಲಾಡಿಗಳು!" ಎಂಬ ಒಂದು ಪೋಸ್ಟು/ಕಮೆಂಟು/ಮೆಸೇಜು ಶ್ರುತಿ ಹರಿಹರನ್ ಅವರ ಪೋಸ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಬಂದು ಈಗ ವೈರಲ್ ಆಗಿದೆ.
ಇದಕ್ಕೆ ನಾಲ್ಕು ತರದಲ್ಲಿ ಉತ್ತರ ಹೇಳಬಹುದು : ಮೊದಲನೆಯದಾಗಿ ಶ್ರುತಿ ಸೇರಿದಂತೆ ಇನ್ನೂ ಹಲವರು "ನಾವು ಕಾರ್ಯಸಾಧನೆಗಾಗಿ ಮೀಟಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದೇವೆ" ಅಂತ ಹೇಳಿಕೊಂಡಿಲ್ಲ, ಪ್ರಯತ್ನ ಮಾಡಲಾಯಿತು, ನಾವು ವಿರೋಧಿಸಿ, ತಪ್ಪಿಸಿಕೊಂಡು ಬಂದೆವು ಅಂತಲೇ ಹಲವರ ಹೇಳಿಕೆ ಇರುವುದು.
"ಮೀಟಲು ಬಂದಾಗ ಚಪ್ಪಲಿಯಲ್ಲಿ ಹೊಡೆಯುವವರು ಮರ್ಯಾದಸ್ಥರು" ಅನ್ನುವ ಪುರುಷ ಪುಂಗವರಿಗೆ ಕೆಲವು ಪ್ರಶ್ನೆಗಳನ್ನು ಕೇಳಬಹುದು : ಒಬ್ಬ ಸರಕಾರೀ ಅಧಿಕಾರಿ ಲಂಚ ಕೇಳಿದಾಗ ನೀವೆಷ್ಟು ಸಲ ಅವರ ಕಪಾಳಕ್ಕೆ ಬಾರಿಸಿದ್ದೀರಿ ? ಒಬ್ಬ ರೌಡಿ ಅಥವಾ ಖಾಲಿ ಪೋಲಿ ಬೀದಿಯಲ್ಲಿ ಸುಮ್ಮನೆ ಗಲಾಟೆ ಮಾಡಿದಾಗ ನೀವೆಷ್ಟು ಸಲ ಹೋಗಿ ನಾಲ್ಕು ತದುಕಿದ್ದೀರಿ ? ಒಬ್ಬ MLA ಅಥವಾ Mಪಿ ಅಥವಾ ಒಬ್ಬ BBMP ಅಧಿಕಾರಿ ಕೋಟಿಗಟ್ಟಲೆ ನುಂಗಿದಾಗ ನೀವೆಷ್ಟು ಸಲ ಹೋಗಿ ಚಪ್ಪಲಿಯಲ್ಲಿ ಹೊಡೆದು ಬಂದಿದ್ದೀರಿ ? ದರೋಡೆ ಆದಾಗ, ಕಿಡ್ನಾಪ್ ಆದಾಗ, snatching ಆದಾಗ ಆ ಅಪರಾಧಿಗಳಿಗೆ ಚಪ್ಪಲಿಯಲ್ಲಿ ಬಾರಿಸಿದ ಎಷ್ಟು ಪ್ರಕರಣಗಳು ದಾಖಲಾಗಿವೆ? ರಸ್ತೆಯಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬರು ಕಸಹಾಕಿದಾಗ, ಉಗಿದಾಗ , ಆಫೀಸಿನಲ್ಲಿ ಬಾಸು ಅನ್ಯಾಯ ಮಾಡಿದಾಗ ನಾಲ್ಕು ಪೆಟ್ಟು ಹಾಕಿದವರು ಎಷ್ಟು ಜನರಿದ್ದೀರಿ? ಅತ್ಯಾಚಾರ ಆಗಿದೆ ಅಂತ ತಂದೆಗೆ, ಅಣ್ಣ ತಮ್ಮಂದಿರಿಗೆ ಗೊತ್ತಾದಾಗ, ವಿಷಯ ಬಹಿರಂಗವಾದರೆ ಮರ್ಯಾದೆ ಹೋಗುತ್ತದೆ, ಆಮೇಲೆ ಗಂಡು ಸಿಗುವುದು ಕಷ್ಟ ಅಂತ ಭಾವಿಸಿ ವಿಷಯವನ್ನು ಅಲ್ಲೇ ಮುಚ್ಚಿಟ್ಟು ಆದಷ್ಟು ಬೇಗ ಅಕ್ಕ ತಂಗಿಯರಿಗೆ ಮದುವೆ ಮಾಡಿಸಿ ಅವರನ್ನು ಸಾಗಹಾಕಿದವರು ನಿಮ್ಮ ಸುತ್ತ ಮುತ್ತ ಎಷ್ಟು ಜನರಿರಬಹುದು ಅಂತ ನಿಮಗೆ ಗೊತ್ತಿದೆಯೇ ?
ಮೂರನೇ ಉತ್ತರ Sowmya Rajendran ಅನ್ನುವವರು ಕೊಟ್ಟಿರುವ ಉತ್ತರ :Dear women who are proudly claiming you don't have #MeToo stories because you slapped your harasser, please understand that these stories too ARE Me Too. Your response to sexual harassment doesn't change the fact that it happened in the first place.
The point of the movement is to change the culture of male entitlement at an organisational level, not tell women that they must go for Karate class. The point is to develop zero tolerance to sexual harassment at the workplace, not conduct boxing matches in the boardroom and announce a victor. Not everyone has the same physical and emotional strength or financial security to go around slapping men in powerful positions. Please stop adding this to the already long list of what women have to do to stay alive in this country. Thanks.
ನಾಲ್ಕನೇ ಉತ್ತರ : ಒಂದುವೇಳೆ ಕಾರ್ಯಸಾಧನೆಗಾಗಿ ಸಮ್ಮತಿಯಿಂದಲೇ ಕೂಡಿದರೂ ಅದೂ ಎರಡೂ ಕಡೆಯಿಂದಲೂ ತಪ್ಪೇ ಆಗುತ್ತದೆ(ಅದು ಮಿಟೂ ಆಗಲಾರದು, ಮಿಟೂ ಅಲ್ಲದಿದ್ದರೂ ಇನ್ನೊಂದು ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ತಪ್ಪೇ). ಈಗ ಶಾಲೆಗಳಲ್ಲಿ ಟೀಚರ್ ಆಗಬೇಕಾದರೆ, software ಉದ್ಯೋಗ ಸಿಗಬೇಕಾದರೆ, ಬ್ಯಾಂಕ್ ನೌಕರಿ ಸಿಗಬೇಕಾದರೆ ಇಂಥಿಂಥವರ ಜೊತೆ ಮಲಗಬೇಕು ಎಂಬ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಇದ್ದರೆ ನೀವು ಆ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯನ್ನು ಒಪುತ್ತೀರಾ? ಈಗ ಭಾರತೀಯ ಕ್ರಿಕೆಟ್ ತಂಡಕ್ಕೆ ಮಹಿಳಾ ಸೆಲೆಕ್ಟರ್ ಗಳಿದ್ದಾರೆ ಅಂದುಕೊಳ್ಳಿ. ಕ್ರಿಕೆಟ್ ತಂಡಕ್ಕೆ ಆಯ್ಕೆಯಾಗಬೇಕಾದ್ದು ಕ್ರಿಕೆಟ್ ಚೆನ್ನಾಗಿ ಆಡಲು ಗೊತ್ತಿರುವವರೋ ಅಥವಾ ಚೆನ್ನಾಗಿ ಮೀಟಲು ಗೊತ್ತಿದ್ದು ಸೆಲೆಕ್ಟರುಗಳನ್ನು ಖುಷಿಪಡಿಸುವವರೋ?
ತಾತ್ಪರ್ಯ ಇಷ್ಟೇ : ಪ್ರತಿಭೆಯಿಂದ ಆಯ್ಕೆಗಳಾಗಬೇಕಾದಲ್ಲಿ ಜಾತಿ, ಧರ್ಮ, ಲಿಂಗ, ಲಂಚದ ಹಣ, ಲೈಂಗಿಕ ತೃಪ್ತಿಯಂಥಹಾ ವಿಷಯಗಳ ಆಧಾರದಲ್ಲಿ ಆಯ್ಕೆಗಳು ನಡೆದರೆ ಅದು ತಪ್ಪೇ - ಸಮ್ಮತಿ ಇರಲಿ, ಇಲ್ಲದಿರಲಿ.
ಮಲಯಾಳಿ ಶ್ರುತಿಯ ತಂದೆ ಕಮ್ಮ್ಯುನಿಸ್ಟರೆಂದೂ, ಅರ್ಜುನ್ ಸರ್ಜಾ ಹಿಂದುತ್ವವಾದಿಗಳೆಂದೂ, ಇದು ಮೋದಿ ಮತ್ತು ಹಿಂದುತ್ವಗಳ ವಿರುದ್ಧ ನಡೆಯುತ್ತಿರುವ ಸಂಚೆಂದೂ ಹೊಸದೊಂದು Conspiracy theory ನಿನ್ನೆಯಿಂದ ಶುರುವಾಗಿದೆ. ಮೊದಲನೆಯದಾಗಿ ಶ್ರುತಿ ಮಲಯಾಳಿಯಲ್ಲ, ತಮಿಳರು. ಅವರ ತಂದೆ ನನಗೆ ತಿಳಿದಿರುವಂತೆ ಪಬ್ಲಿಕ್ ಫಿಗರ್ ಅಲ್ಲ, ಅವರ ರಾಜಕೀಯ ನಿಲುವು ನನಗೆ ತಿಳಿಯದು; ಇವರಿಗೆ ಹೇಗೆ ಗೊತ್ತಾಯಿತೋ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ. ಇನ್ನು ಬಲಪಂಥೀಯರಾಗಿ ಹೆಸರು ಮಾಡಿರುವ ಸದ್ಗುರು ಅವರ Rally for Rivers ಅನ್ನು ಶ್ರುತಿ ಬೆಂಬಲಿಸಿದ್ದರ ಫೋಟೋಗಳೂ ಸಿಗುತ್ತವೆ. ಅರ್ಜುನ್ ಸರ್ಜಾ ಸಜ್ಜನರೂ ಆಗಿರಬಹುದು, ಆದರೆ ಸಂಗೀತಾ ಭಟ್ ಹೇಳಿದ ಕಥೆಯಲ್ಲಿಯೂ ಆಕೆ ಹೆಸರು ಹೇಳಿರದಿದ್ದರೂ, ಬೆರಳು ಯಾವ ಕುಟುಂಬದ ಕಡೆಗಿತ್ತು ಅನ್ನುವುದು ಸಿನೆಮಾ ರಂಗದ ಪರಿಚಯ ಇರುವವರಿಗೆ ಅರ್ಥ ಆಗುತ್ತದೆ. ಹಾಗಂತ ಅರ್ಜುನ್ ಸರ್ಜಾ ಅಪರಾಧಿಯೆಂದು ಷರಾ ಬರೆದುಬಿಡುವುದು ಇನ್ನೊಂದು ಅತಿರೇಕವೇ ಆಗಬಹುದು. ಅವರು ಸಜ್ಜನರೇ ಇರಬಹುದು, ನನಗೇನು ಗೊತ್ತು ? ವಿಚಾರ ಅದಲ್ಲ, ಒಬ್ಬಾಕೆ ಒಬ್ಬ ಪ್ರಭಾವಿ ವ್ಯಕ್ತಿಯ ಮೇಲೆ ಆರೋಪ ಮಾಡಿದಾಗ ಆತನ ಎಲ್ಲ ಅಭಿಮಾನಿಗಳೂ ಏಕಾಏಕಿ ಮುಗಿಬಿದ್ದು ಆಕೆಯ ಚಾರಿತ್ರ್ಯವಧೆ ಮಾಡಿದರೆ, ಮುಂದೆ ಇಂತದ್ದನ್ನು ಹೇಳಲಿಕ್ಕೆ ಯಾವ ಹೆಣ್ಣುಮಗಳಿಗೆ ಧೈರ್ಯ ಬಂದೀತು ? ತಾನೇ ದೊಡ್ಡ center of controversy ಆಗಿ, ಸಿಕ್ಕ ಸಿಕ್ಕವರ ಕೈಯ್ಯಲ್ಲಿ ಬಾಯಿಗೆ ಬಂದಂತೆ ಹೇಳಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಬದಲು, "ನನಗ್ಯಾಕೆ ಈ ರಂಪ ರಗಳೆಯೆಲ್ಲ" ಅಂತ ಮುಚ್ಚಿ ಹಾಕುವ ಸಂದರ್ಭವನ್ನು ನಾವೇ ಸೃಷ್ಟಿಸಿದ ಹಾಗಾಗಲಿಲ್ಲವೇ ?
ಇನ್ನು ಒಟ್ಟು ಚಳುವಳಿ ಮತ್ತು ಹಿಂದುತ್ವದ ವಿಚಾರ. ಮೋದಿಯ ಬಗ್ಗೆ ತಮಾಷೆ ಮಾಡುತ್ತಲೇ ಬಂದಿರುವ ವರುಣ್ ಗ್ರೋವರ್ ಮೇಲೂ ಆರೋಪಗಳಿವೆ, ಮೋದಿಯನ್ನು ಹಾಸ್ಯ ಮಾಡುತ್ತಾ ಬಂದಿರುವ AIBಗೂ ಹೊಡೆತ ಬಿದ್ದಿದೆ. ಮೋದಿ ವಿರೋಧಿ ಅನ್ನಲಾಗಿದ್ದ ರಘು ದೀಕ್ಷಿತರನ್ನೂ ಬಿಡಲಾಗಿಲ್ಲ. The Wire ಎಂಬ ಪಕ್ಕಾ ಎಡಪಂಥೀಯ ಪತ್ರಿಕೆಯ Vinod Dua ಎಂಬಾತನ ಮೇಲೆಯೂ ಕಲ್ಲು ಬಿದ್ದಿದೆ. ಲೈಂಗಿಕತೆ ಏನು ಪಕ್ಷ ನೋಡಿ ಬರುತ್ತದೆಯೇ ? ಎಡದವರ ಮೇಲೆ ಆರೋಪ ಬಂದಾಗ ಸಿಕ್ಕಿದ್ದೇ ಛಾನ್ಸು ಅಂತ ಬಲದವರು ಕುಣಿದಾಡುತ್ತಾರೆ, ಬಲದವರ ವಿಕೆಟು ಬಿದ್ದಾಗ ಎಡದಿಂದ ರಣಹದ್ದುಗಳು ಓಡೋಡಿ ಬಂದು ನಲಿಯುತ್ತವೆ,ಅಷ್ಟೇ. ಕಳ್ಳರು ಎಲ್ಲೆಡೆಯಲ್ಲಿಯೂ ಇದ್ದಾರೆ.
ಈ ಚಳುವಳಿ ಅಮೇರಿಕಾದ ಚಿತ್ರರಂಗದಿಂದ ಶುರುವಾಗಿ, ಲಕ್ಷಗಟ್ಟಲೆ ಜನರನ್ನು ಸೆಳೆದು, ಒಬ್ಬೊಬ್ಬರಾಗಿ ಯಾರೂ ಮಾಡಲಾಗದ್ದನ್ನು ಟ್ವಿಟ್ಟರು, ಫೇಸ್ಬುಕ್ಕುಗಳು ಮಾಡಬಹುದೆಂದು ತೋರಿಸಿಕೊಟ್ಟು ಈಗ ಇಲ್ಲಿಗೂ ಮುಟ್ಟಿದೆ. ಎಲ್ಲ ಕಡೆಗಳಲ್ಲಿಯೂ ಆಗುವಂತೆ, ಅಮೆರಿಕಾದಲ್ಲಿ ಇದು ಒಂದು ರಾಜಕೀಯ ದಾಳವಾಗಿ ಬಳಕೆಯಾದದ್ದೂ ಆಯಿತು. ಹೀಗಾಗಿ ಇದರ ದುರ್ಬಳಕೆ ಆಗುತ್ತಿದೆ, ಸ್ತ್ರೀವಾದಿಗಳು ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಅತಿ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ, ಯಾರು ಬೇಕಾದರೂ ತಲೆಬುಡವಿಲ್ಲದ ಆರೋಪ ಮಾಡಿ ರಾಡಿಯೆಬ್ಬಿಸಬಹುದು ಎಂಬ ಕೂಗೂ ವ್ಯಾಪಕವಾಗಿಯೇ ಅಮೆರಿಕಾದಲ್ಲಿ ಎದ್ದಿದೆ. ಇದರಲ್ಲಿ ಸತ್ಯವೂ ಇಲ್ಲದಿಲ್ಲ. ಇದು ನಮಗೂ ಪಾಠವಾಗಬಹುದಲ್ಲ.
ಯಾವುದೇ ಒಂದು ವಿಚಾರವು ಒಂದು mass movement ಆದಾಗ, ಅದರ ಮೂಲ ಉದ್ದೇಶವನ್ನು ಮೀರಿ ಅಲ್ಲಿ ಎಡವಟ್ಟುಗಳಾಗಬಹುದು. ಪ್ರಚಾರಪ್ರಿಯರು, ಕಲಹಪ್ರಿಯರು, ಸುದ್ದಿಮಾಡಿಯೇ ದೊಡ್ಡವರಾಗಹೊರಟವರು ಎಲ್ಲ ಸೇರಿ ಒಂದು ಚಳುವಳಿಯನ್ನು ಕೆಡಿಸಿಬಿಡಬಹುದು. ಯಾವಾಗಲೋ ಆದದ್ದನ್ನು ಈಗ ವ್ಯಕ್ತಿ ದೊಡ್ಡವನಾದ ಮೇಲೆ ಹೇಳುವಾಗ, ದೊಡ್ಡವರನ್ನು ಮೇಲಿಂದ ದಡಲ್ಲನೇ ಬೀಳಿಸಿ ಮಜಾ ನೋಡುವ ಚಾಳಿ ಸಮಾಜಕ್ಕೆ, ಟೀವಿ ವಾಹಿನಿಗಳಿಗೆ ಇರುವಾಗ, guilty until proven innocent ಎಂದಾದರೆ ಕಷ್ಟ(ಹತ್ತು ವರ್ಷ ಮೊದಲು ಆದದ್ದಕ್ಕೆ, ಅವನು ಚುಂಬಿಸಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸಿದ ಎಂಬಂಥ ಆರೋಪಗಳಿಗೆ ಈಗ ಸಾಕ್ಷಿ ತರುವುದಾದರೂ ಎಲ್ಲಿಂದ?). ಇನ್ನು ಆ ವ್ಯಕ್ತಿ ಒಂದು ಸಿದ್ದಾಂತದ ಜೊತೆ ಗುರುತಿಸಿಕೊಂಡವನೋ, ಒಂದು ರಾಜಕೀಯ ಪಕ್ಷದವನೋ ಆಗಿದ್ದರೆ ಇನ್ನೂ ಕಷ್ಟ, ಸುಮ್ಮನೇ harmless flirting ಮಾಡಿದ್ದನ್ನೂ ಶತ್ರುಗಳು ಅತ್ಯಾಚಾರ ಎಂಬ ಮಟ್ಟಕ್ಕೆ ಕೊಂಡುಹೋಗಬಹುದು. ಆಪಾದಿತನು ಆರೋಪಿಯೇ ಎಂದು ತೀರ್ಪು ಕೊಟ್ಟುಬಿಡುವ ಚಾಳಿಯೂ ಕಷ್ಟದ್ದೇ.
ಲೈಂಗಿಕ ದೌರ್ಜನ್ಯಗಳಿಗೂ ಸ್ವಲ್ಪ ಮಾತಲ್ಲೇ ಚೆಲ್ಲಾಟವಾಡುವುದಕ್ಕೂ ವ್ಯತ್ಯಾಸವಿದೆ. ಒಲಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಪ್ರಯತ್ನ ಮಾಡಿದ್ದೆಲ್ಲ ಅತ್ಯಾಚಾರವಲ್ಲ,You're really cute, I like those legs ಎಂದರೆ ಮಹಾಪರಾಧವೇನೂ ಅಲ್ಲ ಅನ್ನುವ ಹೆಂಗಳೆಯರೇ ಇದ್ದಾರೆ, ದಿಟ್ಟಿಸಿ ನೋಡುವುದು ಕೂಡ ಲೈಂಗಿಕ ಕಿರುಕುಳವೇ ಅನ್ನುವವರೂ ಇಲ್ಲದಿಲ್ಲ. ತಾವಾಗಿ hug ಮಾಡುವ ಹುಡುಗಿಯರಿರುತ್ತಾರೆ, ಮುಟ್ಟಿದರೂ ತಪ್ಪೇ ಅನ್ನುವವರೂ ಇದ್ದಾರೆ. ಹೀಗಿರುವಾಗ ಯಾವುದು ಲೈಂಗಿಕ ದೌರ್ಜನ್ಯ ಯಾವುದು ಅಲ್ಲ ಅನ್ನುವ ಗೆರೆಯನ್ನು ಎಲ್ಲಿ ಯಾರು ಹೇಗೆ ಎಳೆಯುತ್ತಾರೆ? ಯಾರ ಸಹನೆ, ಸಹಿಷ್ಣುತೆಯ ಮಟ್ಟ ಎಷ್ಟೆಂದು ಹೇಗೆ ಗೊತ್ತಾಗಬೇಕು?ಒಂದು ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಪ್ರಣಯಪಕ್ಷಿಗಳಾಗಿದ್ದವರು, ಬೇರೆ ಬೇರೆಯಾದ ಮೇಲೆ, "ನಾಲ್ಕು ವರ್ಷದ ಹಿಂದೆ ಒಮ್ಮೆ ನನಗೆ ಇಷ್ಟ ಇಲ್ಲದಿದ್ದರೂ ಆತ ಮೇಲೆ ಬಿದ್ದು ಬಂದಿದ್ದ" ಅಂದರೆ ಏನು ಮಾಡೋಣ? ಫ್ಲರ್ಟ್ ಮಾಡಿನೋಡುವುದು, ಚುಡಾಯಿಸುವುದು, ಪೀಡಿಸುವುದು, ದೌರ್ಜನ್ಯ ಎಸಗುವುದು ಎಲ್ಲ ಬೇರೆ ಬೇರೆಯಷ್ಟೇ. ಎಲ್ಲ ರೋಗಗಳಿಗೂ ಒಂದೇ ಮದ್ದಲ್ಲವಲ್ಲ.
ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ಪ್ರೇಮನಿವೇದನೆಯ ವಿಷಯದಲ್ಲಿ ಗಂಡಸರೇ ಮೊದಲು ಶುರು ಮಾಡಬೇಕು ಎಂಬ ಅಲಿಖಿತ ನಿಯಮ ಹಲವು ಕಾಲದಿಂದ ಇರುವುದರಿಂದ ಗಂಡಸರು ಓಲೈಸುವ, ಒಲಿಸುವ ಪ್ರಯತ್ನ ಮಾಡಿಬಿಡಬಹುದು, ಇದನ್ನೆಲ್ಲ ಏಕಾಏಕಿ ಲೈಂಗಿಕ ದೌರ್ಜನ್ಯ ಎಂದು painting with a broad brush ಮಾಡಲಾಗದು.
ಈ ಎಲ್ಲದರ ಬಗ್ಗೆ Shuchi singh kalra ಅನ್ನುವವರು ಹೇಳಿದ್ದನ್ನು quote ಮಾಡಿದರೆ ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಹೇಳಿದಂತಾಯಿತು : An abusive relationship, however bad, is not #metoo. An affair gone bad is not #metoo. A man trying to flirt with you is not #metoo. A consensual relationship that fetched you benefits at one time is not #metoo in retrospect. Please don't dilute the movement.
ಹೀಗೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಎಚ್ಚರಗಳನ್ನೂ ವಹಿಸಿದರೆ ಈ ಚಳುವಳಿ ಸ್ವಾಗತಾರ್ಹವಾದ ಬದಲಾವಣೆಗಳನ್ನು ತಂದೀತು, ದೌರ್ಜನ್ಯ ಅಷ್ಟು ಸುಲಭಕ್ಕೆ ಕಡೆಗಣಿಸಲಾಗದ ವಿಷಯ ಎಂಬ ಹೆದರಿಕೆಯಾದರೂ ಹುಟ್ಟೀತು.
No comments:
Post a Comment